این فیلم نشان از بی رحمی پدر بابک خرمدین دارد! / جواب این عاطفه ساطور نبود !
رکنا: یکی از دوستان و همکاران بابک خرمدین فیلمی از مراسم اکران فیلم بابک خرمدین را در فضای مجازی منتشر کرد.
به گزارش گروه چهره ها رکنا، مجید توکلی یکی از دوستان و همکاران بابک خرمدین با انتشار این ویدئو نوشت:
«زمستان ۹۵ بود. موزهی سینما و مراسم آغاز اکران فیلم بابک خرمدین. آن روزها برنامههای هنر و تجربه و فیلمهای مستقل را برگزار میکردیم.
آنشب، لحظهای که به بابک گفتم «پدر نازی داری» فکرش را نمیکردم ۵ سال بعد از این شب، همین پدر ناز و با دیسیپلین و خوشتیپ، زندگی بابک را برای همیشه تمام کند.
خودم هزاران بار این تکه فیلم را دیدم. ثانیه به ثانیهش را دیدم. جایی که بابک میگوید «مامان». جایی که صورتش را میبوسد. جایی که دست پدرش را میگیرد تا همراهیش کند. جایی که پشت میکروفون میگویم: خیلی ممنون آقای خرمدین بزرگ.
سحرگاه روز ۲۷ اردیبهشت ماه خبر قتل فجیع بابک خرمدین به سرعت دست به دست شد و هر دم برگ تازهای برای کسانی که حتی پیگیر این خبر هولناک نبودند، رو شد.
پدر و مادر این کارگردان، او را بیهوش کردند و در ادامه به قتل رساندند و جسدش را هم قطعه قطعه کردند و در چند سطل زباله قرار دادند که بخشی از آن کشف شد.
این فیلم ساز با «سوگنامهای برای یاشار» اولین فیلم بلندش را بر پرده سینمای «هنر و تجربه» دید.
آن طور که خودش گفته بود، او این فیلم را تا حد زیادی با الهام گرفتن از زندگی خود ساخته بود. او در سال ۸۹ به عنوان دانشجو راهی لندن شد و در آنجا با مساله مهاجرت و غربت درگیری پیدا کرد. یاشار شخصیت اصلی فیلم او هم چنین سرگذشتی دارد. او جوانی است که با ویزای دانشجویی وارد لندن شده است. همزمان با اتمام کالج، دچار مشکل مالی و دلتنگی برای خانوادهاش و ایران می شود. اکنون او بین ماندن و برگشتن مردد است و به استیصال رسیده است.
در مراسمی که دی ماه سال ۹۴ به بهانه اکران فیلم بابک خرمدین در موزه سینما برگزار شد، او از پدرش دعوت کرد که به روی صحنه بیاید و پدرش در سخنانی کوتاه گفته بود: «به نام خداوند آموزگار و به نام شهدای گلگون کفن جنگ هشت ساله و درود به شرافت آن شهدا که مملکت را حفظ کردند. من سرهنگ پیاده ستاد خرمدین هستم. ۳۰ سال خدمت کردم، ۶۹ ماه در مناطق عملیاتی بودم، دو مرتبه شیمیایی شدم و ۴ بار ترکش خوردم و خوشحالم که در مقابل ممکلت انجام وظیفه کردم. به جوانان توصیه میکنم از این گهواره وطن غافل نباشند چون رشد و سربلندی آنان در همین مملکت اتفاق میافتد. از این ۳۰ سال خدمت ۱۷ سال را دور از خانواده انجام وظیفه کردم و تمام زحمات خانواده روی دوش این خانم عزیزم (همسرش) بود که وطن دوم من هستند.»
از آثار بابک خرمدین میتوان از «بور بیجاده رنگ» ۱۳۸۶( ۲۲ دقیقه)، «سه شنبه: مامان» ۱۳۸۸( ۹ دقیقه)،فیلم نیمه بلند داستانی «روزن (کورسو) » ۱۳۸۹ (۴۲ دقیقه) ، فیلم بلند داستانی «سوگنامهای برای یاشار» ۱۳۹۲ ساخته شده در لندن (۷۲ دقیقه)، ساخت سه فیلم کوتاه داستانی به نامهای «برش» ۱۳۸۳ به مدت (۱۲ دقیقه) نام برد.
او جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی برای « بور بیجاده رنگ» در جشنواره بینالمللی فیلم آسا (فیلمهای انسان دوستانه) ۱۳۸۸ دریافت کرده بود و برای همین فیلم چند جایزه داخلی را هم به خانه برد.
یک روز بعد از انتشار خبر قتل بابک خرمدین، پدر و مادرش در دادگاه اعتراف کردند که چند سال قبل تر ، دختر و داماد خود را نیز کشتهاند.
آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
روحش شاد،حیف از این جوان رعنا...زیباترین نام ایرانی ماندگار در تاریخ سرزمینم،تلخ ترین سرگذشت فرزندی از این خاک.خدایا بابک را به تو سپردیم،جای او پیش تو خوب است..