قتل شهلا 35 ساله زیر دوش آب گرم / بهمن دیروز اعتراف کرد + عکس

به گزارش گروه حوادث رکنا، رسیدگی به این پرونده از دوم خرداد ماه سال 83 به دنبال وقوع جنایت خانوادگی در دستور کار ماموران کلانتری 24 کمالشهر کرج قرار گرفت.

بهمن 40 ساله به کلانتری رفته بود به ماموران گفت: همسرم به نام شهلا را پس از 14سال زندگی مشترک کشتم. با این ادعا ماموران به خانه این مرد رفتند و با جسد خونین شهلا 35 ساله روبه رو شد. جنازه زن جوان که با چاقو از پا درآمده بود به پزشکی قانونی فرستاده شد و بهمن تحت بازجویی قرار گرفت.

وی گفت : من و شهلا از همان ابتدای زندگی مشترک با هم اختلاف داشتیم. تا اینکه مدتی پیش همسرم پیشنهاد جدایی را مطرح کردم. اما من قبول نمی کرد که توافقی از هم جدا شویم. ما با هم درگیر بودیم تا اینکه صبح دوم خرداد همسرم از من خواست تا حاضر به طلاق او شوم. ولی چون قبول نکردم فحاشی کرد و من که کنترل اعصابم را از دست داده بودم با چاقو به جان او افتادم.

به دنبال اعتراف های این مرد وی در شعبه 71دادگاه کیفری سابق استان تهران محاکمه شد.

در جلسه دادگاه پدر و مادر قربانی در جایگاه ویژه ایستادند و برای دامادشان حکم قصاص خواستند. وقتی بهمن پشت تریبون دفاع ایستاد خودش را به دیوانگی زد و به سوالات هیات قضایی پاسخ نداد. به همین خاطر به درخواست وکیل مدافعش به کمیسیون پنج نفره پزشکی قانونی معرفی شد.

با گذشت 10 سال از جنایت خانوادگی و در حالی که پزشکی قانونی اعلام کرده بود اگر چه بهمن به اختلال شخصیت مبتلاست اما جنون ندارد، وی بار دیگر پای میز محاکمه ایستاد. در ان جلسه پسر بزرگ مقتول گفت: من حاضر به قصاص پدرم نیستم. به همین خاطر از خون مادرم گذشت می کنم و رضایت می دهم.

وی ادامه داد : پدرم به خاطر اختلاف های قدیمی مادرم را کشت. او حالا چند سال است که در زندان است و به نظرم به اندازه کافی تنبیه شده است. من به خواهر و برادرهایم هم پیشنهاد می کنم از قصاص او صرف نظر کنند اما پدر و مادر شهلا به صدور حکم قصاص اصرار کردند.

در پایان آن جلسه قضات بهمن را به قصاص محکوم کردند. حکم صادره به دیوان عالی کشور فرستاده شده بود که پدر و مادر شهلا به خاطر کهولت سن فوت شدند و خواهر و برادرهای شهلا که ولی دم جدید محسوب می شدند درخواست قصاص را مطرح کردند. با این درخواست بهمن بار دیگر از خود دفاع کرد و به قصاص با پرداخت تفاضل دیه از سوی اولیای دم محکوم شد ولی چون اولیای دم توان پرداخت تفاضل دیه را نداشتند پیگیر پرونده نشدند و بهمن 15سال در زندان ماند.

وی که حالا 55 سال دارد طی نامه ای از قضات دادگاه کمک خواست و درخواست کرد تا طبق ماده 429 قانون مجازات اسلامی تکلیفش روشن شود.

وی دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران حاضر شد و به قضات گفت: باور کنید من عاشق زنم بودم و نمی خواستم از او جدا شوم .قبول دارم اعتیاد داشتم و به همین خاطر گاهی اوقات با شهلا بدرفتاری می‌کردم اما هرگز نمی خواستم او را بکشم.

وی ادامه داد : آخرین بار وقتی با هم دعوا کردیم شهلا به خانه دامادمان رفت و در آنجا ماند .اما دامادمان واسطه شد و همسرم را به خانه برگرداند. آن شب بار دیگر با هم بحث کردیم که فرزندانمان ما را از هم جدا کردند. صبح روز بعد وقتی بچه ها در خانه نبودند همسرم گفت دیگر نمی خواهد با من زندگی کند و درخواست طلاق داده است . او از من خواست تا دوستانه به دادگاه برویم و توافقی از هم جدا شویم که عصبانی شدم .او فحاشی کرد و من که کنترل اعصابم را از دست داده بودم به او حمله کردم . همسرم به حمام رفته بود که با چاقوی آشپزخانه به سراغش رفتم و او را کشتم .

این متهم گفت: من ۱۵ سال است که در زندان هستم در این مدت شرایط سختی را گذرانده ام و به خاطر عدم پیگیری اولیای دم بلاتکلیف مانده ام. حالا تقاضا دارم با حکم آزادی من موافقت کنید .در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.