راز بزرگ تقلب که همه را شوکه کرد!

به گزارش رکنا به نقل از ارث، نتایج پژوهشی جدید نشان می‌دهد که افراد برای احساس بهتر نسبت به خود، حتی در غیاب پاداش‌های مادی، دست به تقلب می‌زنند. این یافته‌ها خودفریبی را به عنوان عاملی کلیدی در رفتارهای تقلبی معرفی کرده است.

تقلب برای احساس پیشرفت، نه منافع مادی

 یک تیم تحقیقاتی پدیده قابل توجهی را در خصوص «عدم صداقت روزمره» بررسی کرده‌اند و نتایج شگفت‌انگیزی به دست آورده‌اند. در مواقعی که منفعت مستقیم مادی مطرح نیست، افراد همچنان به تقلب دست می‌زنند تا خود را بهبود یافته ببینند. نتایج نشان می‌دهد که خودفریبی نقشی بزرگتر از آنچه تصور می‌کنیم در ارزیابی مهارت‌ها و دستاوردهای شخصی افراد بازی می‌کند.

این پژوهش مطرح کرده است که افراد از طریق تقلب احساسی از موفقیت را برای خود ایجاد می‌کنند؛ حتی زمانی که به توانمندی‌های خود باور دارند. این رفتار علاوه بر بهبود موقتی حس فرد، آنها را به اشتباه در خصوص باهوش‌تر و موفق‌تر بودن متقاعد می‌کند. دکتر سارا دومر، استادیار بازاریابی دانشگاه ایالت پن، به بررسی دلیل این رفتار پرداخت. او بیان می‌کند: "من دریافتم که مردم حتی بدون انگیزه‌های بیرونی چون پول یا جوایز نیز دست به تقلب می‌زنند، زیرا آنچه اهمیت دارد احساس درونی رضایتی است که به آن دست پیدا می‌کنند."

خودفریبی تشخیصی: مکانیزمی پنهان

پژوهش نشان داده است که خودفریبی تنها در شرایطی رخ می‌دهد که افراد بتوانند خود را متقاعد کنند که عملاً تقلبی صورت نگرفته است. در چنین حالتی، فرد احساس می‌کند که عملکرد او نتیجه هوش و تلاشش بوده و نه نتیجه تقلب. دکتر دومر توضیح می‌دهد: "این مکانیزم موجب می‌شود افراد گمان کنند باهوش‌تر، سالم‌تر یا موفق‌تر هستند."

برای مطالعه عمیق‌تر این پدیده، تیم پژوهشی دومر چهار آزمایش مختلف طراحی کرده‌اند. در یکی از این آزمایشات، دانشجویان ملزم به گزارش میزان کالری مصرفی روزانه خود در یک برنامه ردیابی شدند. دانشجویانی که اطلاعات دقیقی درباره میزان کالری مصرفی‌شان نداشتند، نسبت به سایرین مقدار کمتری را ثبت کرده و بدین طریق خود را فریب داده بودند که سالم‌تر هستند.

تقلب در آزمون‌ها و باور به توانایی‌های غیرواقعی

الگوی مشابهی در گزارش‌دهی نتایج یک آزمون هوش آنلاین مشاهده شد. افرادی که در این آزمایش امکان تقلب داشتند، نمره‌های بالاتری ثبت کردند و حتی به طور جدی باور داشتند که عملکرد برتر آنها به دلیل هوششان بوده است نه تقلب. این یافته‌ها در آزمایش دیگر شامل پیدا کردن کلمات در جدول حروف نیز تایید شد. شرکت‌کنندگان بر این باور بودند که عملکردشان نمایانگر هوش واقعی آنهاست.

چگونه می‌توان مانع خودفریبی شد؟

آزمایش دیگری نشان داد که ایجاد شک و تردید در مهارت‌های خاص، می‌تواند افراد را از تقلب بازدارد. زمانی که شرکت‌کنندگان از داده‌هایی باخبر شدند که نشان می‌داد اکثر بزرگسالان آمریکایی در آزمون‌های سواد مالی نمره بالایی نمی‌گیرند، میل آنها به تقلب کاهش پیدا کرد. این نشان می‌دهد که آگاهی و تمرکز روی شک و تردیدهای فردی می‌تواند مانع رفتارهای خودفریبانه شود.

آسیب‌های خودفریبی

اگرچه ممکن است خودفریبی موقتاً اعتماد به نفس افراد را تقویت کند، اما این رفتار در طولانی‌مدت آسیب‌زاست. دومر اشاره می‌کند که زمانی که فرد به باور نادرستی از توانایی‌های خود می‌رسد، ممکن است فرصت‌های یادگیری و رشد را از دست بدهد. استفاده کمتر از محصولات و خدماتی که به بهبود واقعی کمک می‌کنند، یکی از پیامدهای مستقیم این رفتار است.

چالش اعتماد به نفس واقعی

چالش اصلی این است که چگونه می‌توان بین داشتن حس مثبت نسبت به خود و ارزیابی درست از توانایی‌ها تعادل برقرار کرد. اولین گام، تشخیص خودفریبی است. همچنین، جستجوی بازخوردهای عینی و تکیه بر داده‌ها به جای احساسات می‌تواند به مقابله با باورهای نادرست کمک کند.

در نهایت، از مدیریت سلامت گرفته تا برنامه‌ریزی مالی، اطمینان‌های غلط از توانایی‌های شخصی می‌تواند موجب چشم‌پوشی از ضعف‌ها و از دست دادن فرصت‌های پیشرفت شود. از این رو، اتخاذ رویکردهای دقیق و واقع‌بینانه، گامی ضروری برای جلوگیری از این نوع خودفریبی به شمار می‌آید.