نهاد های قانون گذار و فرهنگساز از مسببان جنایات خانگی در ایران / منفعل بودن 30 ساله معاونت امور زنان

به گزارش رکنا، فرشته ولی مراد، جامعه شناس در حوزه زنان در گفت و گو با خبرنگار رکنا در رابطه با خشونت و جنایات خانگی گفت: خشونت خانگی همه افراد خانواده، نه فقط زنان را در بر می گیرد. قتل زیر مجموعه خشونت خانگی است. اما خشونت خانگی بسیار گسترده است و ابعاد مختلفی دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد و رفع شود. 

دلبر خسروی، فرشته نجاتی ، مهتاب ، مهسا و لادن صیادی ، رومینا اشرفی ، ریحانه عامری ، فاطمه بحری ... نام تعدادی از دختران و زنان ایرانی هستند که در چند سال گذشته قربانی قتل های خانوادگی و به اصطلاح ناموسی شده اند. مردانی که خود را مالک زندگی و سبک زندگی زنان خانواده می دانند و با دور شدن زنان از خواست مردان به مرگ محکوم می شوند و حکم کشتن اجرا می شود.

مردانی که اکثرا بعد از جنایت، رضایت گرفته و نجات می یابند یا پدر و جد پدری هستند و اشد مجازات جنایت که برای دیگر قاتلان تعیین شده برای آنها تعیین نیست و به دار آویخته نمی شوند و آزاد می شوند.

قتل یک نوع خشونت خانوادگی است. خشونت خانوادگی ابعاد مختلف دارد. از بین بردن و کاهش آمار قتل های خانوادگی و ناموسی به فرهنگسازی همراه با قانوگذاری مهار کننده نیاز دارد که در هر دو بعد ، شرایط مطلوبی وجود ندارد و نمره فرهنگسازی از قانونگذاری عقب تر است و به طور کل در این بخش مردود هستند. اساسا قانونگذاری قبل از فرهنگسازی و بدون فرهنگسازی هیچ اثر بخشی در کاهش و از بین رفتن این نوع تفکرهای خشونت آمیز ندارد.

 شلاق مادرانه بر روح کودک

فرشته ولی مراد، جامعه شناس در حوزه زنان در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی رکنا با بیان اینکه خانواده، محل امن و محیطی برای تعالی و رشد افراد خانواده است، گفت: خشونت انواع مختلفی دارد مانند؛ فیزیکی، روحی ،اقتصادی و ... . وقتی یک مادر سر کودک خود فریاد می زند خشونت فیزیکال نبوده اما آن فریاد ها به صورت شلاق بر بدن کودک است. ممکن است مرد خشونت فیزیکال بیشتری داشته باشد، اما از آن طرف هم زن خشونت روحی و کلامی زیادی علیه مرد دارد.

افزایش مردود بودن خشونت در جامعه

ولی مراد افزود: اول از همه باید بدانیم همه انسان ها مثل هم هستند و کسی بر دیگری ارجحیت ندارد ، مهم انسان بودن همه اعضای خانواده است. دوم تعریف و تبیین خشونت ها و سوم حمایت های قانونی و آموزشی و فرهنگسازی است. برای رفع خشونت قانون به تنهایی کار نمی کند و نیاز به برنامه همه جانبه است. باید توسط کلیه دستگاه هایی که کار فرهمنگی می کنند فرهنگسازی شود. از مسجد و وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات گرفته تا همه اجزایی که کار فرهنگی و موثر می کنند. به عنوان مثال پدر و مادر ها باید آموزش روابط انسانی ببینند که در خانه چطور با هم و با فرزندان برخورد کنند. تا کار فرهنگی با مبنای کار  واحد که همه را یکسان ببیند و قانونی جرم و جزایی که درست رعایت نشود ما نمی توانیم در این زمینه درست عمل کنیم. در گذشته اگر مردی در خیابان زنی را کتک می زد افراد دخالت نمی کردند چون می گفتند همسرش است، اما الان همه دخالت می کنند هرچند آن فرد همسرش باشد.

منفعل بودن 30 ساله معاونت امور زنان

وی با بیان اینکه در دولت هفتم و هشتم شعار زیاد دادند و مطالعات زیادی صورت گرفت اما نتیجه ای نداشت، گفت: ما 30 سال است که معاونت امور زنان داریم اما کاری در این زمینه نمی کنیم. 40 سال است زنان آموزش دیده اند اما چرا وزیر زن نداریم این یک نوع خشونت علیه زنان است. مهم ترین موضوع فرهنگسازی است که باید توسط نهاد هایی که می توانند صورت گیرد. آموزش کنترل خشم را در جامعه آموزش نداده ایم. خشم وقتی بر انسان مسلط شود جنون و دیوانگی به وجود می آید. کسی که کسی را می کشد در آن لحظه دچار زوال عقل شده مگر قتل سریالی باشد، این کوتاهی قانون گذاری و فرهنگی است.

وی گفت: قتل موضوع مهمی است اگر فردی کسی را تعمدا بکشد انگار همه را کشته است. مادری که سقط جنین می کند یک قاتل است. در نگاه اسلام پدر و مادر مالک بچه نیستند و مالک خداست و مادر امانت دار است پدر و مادر حق ندارند خشم بر روی بچه شان بیندازند.