نه مد ایرانی داریم نه رنگ سال

در این جشنواره سعی شده تا المان‌های زیبای موجود در قومیت‌های مختلف در صنعت لباس نیز احیا شود. در بدو ورود به جشنواره غرفه‌هایی کارهای خود را به نمایش گذاشته‌اند و تا چشم کار می‌کند در این جشنواره مانتوی اجتماع یا پوشیده به معرض نمایش گذاشته شده است؛ البته المان‌های دیگری چون چادر ملی، پارچه، لباس مجلسی، روسری و حتی رانر و رومیزی هم وجود دارد، اما بیشتر مانتو دیده می‌شود. دو دختر جوان در یکی از غرفه‌های جشنواره که خود را برای خوردن ناهار آماده می‌کنند در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گویند از اینکه برای جشنواره سوژه‌ای تحت عنوان مکران معرفی شده بسیار خوشحال هستند چرا که کارها هدفمند‌تر ارائه شده است، یکی از دخترخانم‌ها که بیست و چند ساله به نظر می‌رسد از مکان و ساعت برگزاری جشنواره صحبت می‌کند که مستقر شدن تمام بخش‌های جشنواره در یک مکان و زیاد شدن ساعات بازدید باعث شده امسال نسبت به سال گذشته جشنواره با استقبال بهتری روبه‌رو شود. او بازدیدکنندگان را به چند دسته تقسیم و بیان می‌کند برخی از بازدیدکنندگان برای الگوبرداری برای کار خیاطی در خانه یا کارگاه هایشان آمده‌اند و برخی هم برای خرید شب عید! در حالی که ما در اینجا فروش کالا نداریم و آنها هم تا این موضوع را متوجه می‌شوند از نمایشگاه خارج می‌شوند. همکارش در ادامه صحبت هایش درباره تأثیر نرخ ارز بر بازار کارشان می‌گوید شرایط اقتصادی منجر به ریزش مشتری هایشان شده و اکثر افراد به سمت بازار عمومی رفته‌اند که البته در آن قسمت هم گرانی وجود دارد اما نه به اندازه گرانی در خانه مدها و مزون‌ها. او عنوان می‌کند شکاف طبقاتی زیاد شده است و مردم نمی‌توانند لباسی را که دوست دارند بپوشند، این دو دختر جوان معتقد هستند بزرگ‌ترین مشکل صنعت مد و لباس نبود فرش قرمز و کت واک برای معرفی طراحان است. آنها معتقدند باید جایی برای معرفی و ارائه کارها وجود داشته باشد.

پشت یکی از غرفه ها دختر جوان 26 ساله‌ای که هشت سال در این حوزه فعالیت می‌کند کارهای خود را به نمایش گذاشته است و در گفت‌و‌گو با «ایران» درباره حضور کمرنگ شهرستان‌ها در این جشنواره می‌گوید گویا امسال وضعیت اسکان برای طراحان و هنرمندان شهرستان‌ها رضایتبخش نبوده و به همین علت حضورشان در این جشنواره پررنگ نیست، او بیان می‌کند بیشتر مردم عادی برای خرید شب عید به جشنواره مراجعه می‌کنند. این هنرمند جوان می‌گوید بیشتر مشتری‌ها مدل‌های شیک و ساده را می‌پسندند و ما هم سعی کردیم مدل‌هایی را که مطابق با شئون اسلامی باشد ارائه دهیم، حتی سعی کردیم برای آن گروه از افراد هم که به حجاب اعتقاد ندارند طرح‌هایی ارائه دهیم که به سمت لباس‌های پوشیده جذب شوند. او درباره تأثیر شرایط اقتصادی فعلی بر کارش مدعی است نوسانات نرخ ارز بر کارش تأثیر نداشته بلکه کار تولیدکنندگان انبوه از این شرایط متأثر شده‌اند. این هنرمندان جوان می‌گوید 99 درصد کارهایم ایران اسلامی/سنتی هستند و در جهت حمایت از کالای ایرانی و احیای فرهنگ مرز و بومم تلاش می‌کنم. او معتقد است باید از تمام المان‌ها و آیتم‌های موجود در کشور بهره گرفت و می‌گوید مکران (ساحلی در جنوب شرقی ایران) به کما رفته و در معرض فراموش شدن است، البته که امسال حوزه مد و لباس در احیای فرهنگ این منطقه پیشقدم شد و سعی دارد جاذبه‌ها و هنر این منطقه را معرفی کند و سوژه این جشنواره را منطقه مکران قرار داده است.

فروش پارچه های تولید داخل با نام برند خارجی

دلارام دختری 16 ساله که همراه مادرش مشغول بازدید از یکی از غرفه‌های نمایشگاه است در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما می‌گوید من در دبیرستان در رشته ریاضی درس می‌خوانم اما در کنار آن در کلاس‌های آزاد طراحی لباس هم شرکت می‌کنم و چون مؤسسه و استادم در این جشنواره غرفه داشتند آمدم که هم از غرفه آنها دیدن کنم و هم ایده‌ها و طرح‌های امسال را ببینم. او با نگاهی به غرفه‌های اطراف بیان می‌کند اکثراً طراحی‌ها در جشنواره امسال به روز هستند ولی این صنعت در کشور ما هنوز نوپا و تازه کار است و این نمایشگاه مانند کودک هشت ساله‌ای ا‌ست که تازه در آغاز راه قرار گرفته است.

چند غرفه آن طرف‌تر پارچه‌های رنگارنگی توجه مخاطبان را به خودش جلب می‌کند، دختر جوانی که داخل غرفه ایستاده می‌گوید در صنعت پارچه مشکل داریم بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند پارچه را به دلیل ارزانی از چین وارد کنند برای همین از پارچه‌های داخلی استقبال نمی‌شود. او بیان می‌کند برخی از فروشنده‌ها حتی پارچه‌های تولید داخل را برای فروش بیشتر به اسم یک برند خارجی می‌فروشند. این دختر جوان درباره مد و لباس معتقد است خیلی‌ها سعی در کپی کاری از سایت‌ها و برخی برندهای خارجی دارند که تلاش می‌کنند فرهنگ لباس یک کشور بیگانه را که با فرهنگ ما در تضاد است به خورد جامعه دهند. البته در این میان هستند طراحانی که در این عرصه حرفی برای گفتن دارند اما به آنها هم به اندازه کافی بها داده نمی‌شود و حتی صدا و سیما هم به این حوزه آن‌طور که شاید و باید بها نمی‌دهد همین امر باعث می‌شود مردم بیشتر به سمت تقلید از فرهنگ سایر کشورها حرکت کنند تا استفاده از هنر دست طراحان و تولیدکنندگان داخلی. خانم میانسال چادری که در حال تماشای پارچه‌های این غرفه بود در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید من به قصد خرید به این جشنواره آمدم تا اینجا هم که از غرفه‌ها بازدید کردم به نظرم بعضی طرح‌ها جالب و نو بودند و مانتوها بیشتر از سایر آیتم‌ها نظرم را جلب کرد. آن طرف خانم سن و سال‌داری در غرفه‌ای که بیشتر مانتوهایش کار سنتی به نظر می‌رسد روی صندلی نشسته است و خود را مدیافت معرفی می‌کند و می‌گوید ما از اصفهان در این جشنواره شرکت کرده‌ایم. او می‌گوید برای نخستین بار در ایران با هنرهای جدید و تلفیق چند کار از لباس‌های از مد افتاده و کوچک شده که در گوشه کمد افتاده‌اند یک لباس جدید قابل استفاده طراحی می‌کنیم. او می‌گوید طرح‌ها باید قابلیت استفاده در همه جا را داشته باشند و نباید صرفاً برای استفاده در مکان‌های خاصی طراحی شوند و برخی طرح‌ها واقعاً عجیب هستند و قابلیت استفاده را ندارند. او می‌گوید بیشتر طراحان روی مانتو متمرکز شده‌اند؛ این در حالیست که ما المان‌های دیگری هم مانند روسری، دامن شومیز و... در پوشش داریم که آنها هم باید مورد توجه قرار بگیرد. البته باید بگویم در این نمایشگاه هم بازدیدکنندگان بیشتر دنبال مانتو با یک ست کیف و کفش هستند تا المان‌های دیگر، گویا مخاطبان هم فقط به‌دنبال مانتو هستند. دو دختر جوان که در حال شوخی و خنده در حال قدم زدن هستند خودشان را دانشجوی طراحی معرفی می‌کنند و می‌گویند از طرف دانشگاه به این جشنواره دعوت شدیم. هر دو آنها متفق‌القول معتقدند مدل‌های ارائه شده عامه پسند نیستند، البته یکی از آن دو می‌گوید اگر در بین طرح‌ها کاری هم باشد که با سلیقه من جور دربیاد اینقدر گران است که من توان خرید آن را ندارم. دوستش وسط حرفش می‌پرد و می‌گوید از مدل‌های ارائه شده در جشنواره راضی نیست و معتقد است شیک بودن در سادگی است در حالی‌که بیشتر طرح‌ها در این جشنواره بسیار شلوغ و عجیب و غریب هستند.

برخی از لباس ها با فرهنگ ما همخوانی ندارد

در سمت دیگر نمایشگاه غرفه یکی از برندهای تهران برپا شده است که در گفت‌و‌گو با «ایران» اذعان می‌دارد مردم ایران هنوز درک واقعی از مد کشور خودشان ندارند و ما هنوز مد و لباس و حتی رنگ سال برای خودمان نداریم، برای همین از فرهنگ دیگر کشورها استفاده می‌کنیم که بعضاً برخی از این لباس‌ها با فرهنگ ما همخوانی ندارد. او مخاطبان جشنواره را قشر متوسط رو به پایین معرفی می‌کند که برای خرید شب عید خود به این جشنواره سر می‌زنند که متأسفانه هم دست خالی از نمایشگاه بیرون می‌روند. بنابر صحبت‌های او چادر و مانتو بیشترین طرفدار را در این جشنواره داشته است.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

الهه زارعی