کلمه «نون» در لغت به معنى ماهى عظیم، یا به تعبیر دیگر نهنگ یا وال است. و «ذا النون» یعنى صاحب ماهی عظیم؛ او حضرت یونس (ع)، فرزند متى است که از طرف پروردگار برای هدایت سرزمین نینوى در عراق مبعوث شد. اما پس از مجاهدت های فراوان در تبلیغ و هدایت، ایشان ایمان نیاوردند، پس نفرینشان کرد و از خدا خواست تا عذابشان کند همین که نشانه ‌هاى عذاب نمودار شد توبه کردند و ایمان آوردند و خداوند عذاب را از ایشان برداشت. اما یونس از میانشان بیرون رفته بود، لذا خداوند صحنه ‌اى به وجود آورد که یونس به شکم یک ماهى بزرگ فرو رفت و در آنجا زندانى شد تا آنکه خدا آن بلیه را از او برداشته، دوباره به سوى قومش فرستاد.

دلیل روشنى در دست نیست که یونس چه مدتى در شکم ماهى، توقف نموده است؛ چند ساعت یا چند روز و یا چند هفته. در بعضى از روایات نه ساعت و بعضى سه روز و بعضى بیشتر و حتى تا چهل روز گفته اند، ولى مدرک مسلمى بر هیچ یک از این اقوال وجود ندارد. تنها در تفسیر على بن ابراهیم در حدیثى از امیر مؤ منان على (علیه السلام ) توقف یونس در شکم ماهى 9 ساعت ذکر شده است.

ولى هر چه باشد بدون شک این توقف یک امر عادى نیست، انسان نمى تواند بیش از چند دقیقه در محیطى که هوا وجود ندارد زنده بماند، و اگر مى بینیم جنین در شکم مادر ماه ها زنده مى ماند به خاطر این است که هنوز دستگاه تنفس او به کار نیفتاده و اکسیژن لازم را تنها از طریق خون مادر دریافت مى کند. بنابراین ماجراى یونس بدون شک یک اعجاز است.

پی نوشت:

تفسیر نمونه، ج‌13، ص485

ترجمه تفسیر المیزان، ج‌14، ص444. خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: