غفلت شهرداری تهران از تربیت تحلیل گران داده های اطلاعات مکانی

به گزارش گروه اجتماعی رکنا، محمد سالاری در نشست تخصصی «آینده پژوهی بر اساس داده های مکانی در شهرداری تهران» که به همت مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهرداری تهران و با حضور تعداد قابل توجهی از کارشناسان، نخبگان و دانشگاهیان برگزار شد، با بیان اینکه مشکل اصلی ما در شهرداری، نبود داده ها نیست بلکه قابل بهره برداری نبودن داده ها است، اظهار داشت: دغدغه امروز ما نبود داده ها نیست بلکه چگونگی دسته بندی، تحلیل و آنالیز و نحوه تبدیل آن ها به اطلاعات درست و سپس دانش مفید و موثر است، داده ها در سامانه های اطلاعات مکانی باید برای تصمیم سازان و تصمیم گیران قابل بهره برداری باشد نه اینکه صرفا انباشت اطلاعات صورت بگیرد.

وی ادادمه داد: سال هاست ظرفیتی مانند رصد خانه شهر تهران ایجاد شده است اما ما به عنوان مسئول کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران هنوز نتوانستیم از این ظرفیت در تصمیم گیری ها استفاده کنیم. به عقیده من تجمع دیتا ها و داده ها نه تنها فرصت نیست که ممکن است تبدیل به تهدید شود.

عضو شورای شهر تهران با اشاره به ابلاغ طرح تفصیلی شهر تهران در سال 91 بیان کرد: به عنوان مثال حداقل انتظاری که از سامانه طرح تفصیلی شهر تهران که از مرجع ترین سامانه های اطلاعات مکانی شهرداری تهران است، داشتیم، این بود که اگر ظرفیت بارگذاری مناطق شهر نسبت به سقف پیش بینی شده در طرح تفصیلی اشباع شد، به مدیران شهری و نهادهای نظارتی مثل شورا آلارم دهد و نمایش دهد که این رویکرد و سرعت در حجم بارگذاری چه تبعاتی را در پی خواهد داشت، اما همانگونه که شاهد بودیم مال ها، مگامال ها، برج ها و مجموعه قابل توجهی از مجموعه های جاذب سفر ایجاد شد، تبعاتی را نیز در پی داشت و مدیران شهری و اعضای شورای شهر صرفا شاهد این شکل گیری بودند و پس از شکل گیری و بروز و ظهور جدی تبعات ترافیکی، فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی نسبت به همدردی کردن با مردم و مشکلات محلات مربوطه اقدام کردند، حال سوال اینجاست که نقش سامانه اطلاعات مکانی چیست؟ به عبارتی اگر این سامانه و سامانه ها وجود نداشتند چه می شد؟

سالاری ادامه داد: به عنوان مصداقی دیگر باید بگویم که یکی از تکالیف طرح تفصیلی این بوده که شهرداری را مکلف به انجام مطالعات امکان سنجی برای تعیین کاربری های مجاز به استقرار در پهنه های m و s هنگام صدور پروانه کند که متاسفانه این تکلیف محقق نشده و در سال 97 بنده طرحی را مبنی بر الزام شهرداری تهران به تعیین کاربری های مجاز به استقرار در پهنه های m و s ارائه دادم که یک فوریت آن به تصویب شورای شهر تهران رسید و برای اقناع همکارانم در شورای شهر مبنی بر اینکه عدم توجه به این تکلیف طرح تفصیلی چه تبعات سوئی برای شهر و شهروندان داشته باشد به سازمان فاوا و معاونت شهرسازی و معماری متوسل شدیم تا تحلیل ها، اطلاعات و دانش قابل بهره برداری از میزان ساخت و سازهای شهر در کاربری های مختلف ارائه دهند اما این سامانه های متعدد هیچگونه کمکی به ما نکردند.

وی افزود: عدم اهتمام شهرداری ها برای توجه به تحلیل ها و آنالیز داده های اطلاعات مکانی در خصوص طرح تفصیلی بیشتر بخاطر تداوم رویکرد شهر فروشی و درآمدزایی صرف از ظرفیت طرح تفصیلی در دوره مدیریت شهری گذشته بوده است.

رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه فلسفه وجودی ایجاد سامانه های داده های اطلاعات مکانی، استفاده از علم فناوری و سایر علوم در تجمیع و سپس تحلیل و تبدیل به دانش قابل بهره برداری برای تصمیم سازان و تصمیم گیران آن هم با نگاه به آینده است، گفت: نحوه ارائه اطلاعات باید مبتنی بر یک استراتژی باشد تا بتوان بر اساس آن، تصمیمات را اتخاذ کرد و مثلا بتوان نحوه توسعه‌ شهر را تعیین کرد.

سالاری تصریح کرد: سامانه اطلاعات مکانی باید در زمانی که به عنوان مثال تصمیم به احیا بافت فرسوده می گیریم، تحلیلی از وضعیت محلات دارای بافت فرسوده که در گذشته صرفا درجاسازی در آن ها صورت گرفته است به ما ارائه دهد و به ما این هشدار را بدهد که این رویکرد چه آثار مثبت و منفی دارد، برخی صاحبنظران معتقدند، درجا سازی مانع بازآفرینی در برخی محلات شده است، چراکه در مقیاس بلوک شهری و محله ای خود مانعی جدی برای بازآفرینی جامع تلقی می شود و مدیران باید اطلاعات دقیق در خصوص اینگونه موارد را بدانند تا بتوانند تصمیم درستی اتخاذ کنند.

وی اضافه کرد: اکنون مهم ترین اولویتی که وجود دارد، اینست که مدیریت شهری تهران یک استراتژی در مورد استفاده بهینه از این ظرفیت عظیم اطلاعات مکانی تعیین کند و برای آن اتاق فکر تشکیل دهد تا مبتنی بر برنامه 5 ساله سوم، بررسی و مشخص شود چه برنامه هایی باید برای آینده شهر داشته باشیم. به طور ملموس سامانه های اطلاعات مکانی باید به ما جهت بدهد که برای توسعه شهر در کدام مناطق، محلات و محدوده ها اقدام کنیم و یا اینکه وضعیت جمعیت پذیری و میزان سرانه های خدماتی محلات و مناطق را تحلیل کند و به تصمیم گیران شهری مبتنی بر تحلیل های علمی و قابل اعتنا، پیشنهاد بدهد که باید درکدام مناطق و محلات، بارگذاری متوقف و کند شود و کدام مناطق و محلات می توانند ادامه دهند و بودجه شهرداری در تامین سرانه ها با چه اولویت بندی و در چه مقیاسی و از بین کدام سرانه ها باشد.

سالاری با بیان اینکه ما در شهرداری تهران به اندازه کافی تحلیل گر نداریم، گفت: شهرداری تهران باید نیروهای زیادی را آموزش دهند تا بتوانند اطلاعات را تحلیل کنند و به تصمیم گیران و تصمیم سازان ارائه دهند تا خط و مشی ها بر اساس آن مشخص شود و تصمیم گیری های اشتباه صورت نگیرد.

وی افزود: برخی آینده پژوهان می گویند،‌ شهر در آینده زنانه تر و یا سالمندتر می شود ،‌حال سوال اینجاست ما برای چنین شهری چه کاری باید انجام دهیم و چه برنامه ای برای آن پیش بینی کنیم؟ اینجاست که داده های اطلاعات مکانی و سامانه ها و تحلیل گران حوزه مدیریت شهری باید به مدیران تصمیم گیر توصیه کنند و بگویند که چرا این صحبت ها درست است؟ و اگر درست است چه باید کرد؟ و در برنامه ها پیشنهاد دهند چه کنیم؟

سالاری در پایان ضمن تقدیر از سازمان فاوا و شهرداری تهران که در سال های اخیر اقدامات خوبی در ایجاد سامانه ها انجام داده اند گفت: تعداد قابل توجهی از این سامانه ها در حال حاضر در ارائه خدمات مختلف به شهروندان از جمله سامانه های حوزه حمل و نقل، خدمات شهری، پسماند، عمران، شهربان و حریم بان، آتش نشانی، حفاری، ماده ۷ ، اطلس هوشمند محلات، تهران من، اپلیکیشن رایا، سامانه های شهرسازی، مالی و املاک و بازدید در حال بهره برداری هستند. ما پیشنهاد می کنیم که شهرداری تهران، تحلیل و آنالیز داده های اطلاعات مکانی را در اولویت خود قرار دهد، چراکه پیچیدگی ها و عدم قطعیت ها در اداره شهری همانند تهران بسیار زیاد است و اینجاست که باید شاهد بهره‌برداری از ظرفیت آنالیست ها، تحلیل گران و آینده پژوهان زبده و ممتاز از سامانه های اطلاعات مکانی باشیم .

خبرنگار: پریسا هاشمی

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.