ورود 40 میلیون نفر  جدید به وضعیت ناامن غذایی حاد / دولت رفاه نیاز آینده

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، جهان با یک بحران غذایی جدید روبرو است که بر اساس آماری های مختلف بین 20 تا 40 میلیون نفر به جمعیت افرادی که در وضعیت ناامنی غذایی حاد قرار دارند افزوده خواهد شد.  بحران تغییرات اقلیمی جدی بوده و گرچه سال های زیادی است که کشورهای دنیا روی مسئله کربن زدایی کار می کنند اما هنوز به وضعیت مطلوب نرسیده ایم.

سقوط بازار سهام در سطح جهانی

بازارهای سهام در سطح جهانی در حال سقوط هستند، تورم در سطح جهانی در حال افزایش است و اقتصاد در حال ورود به یک مرحله جدیدی است که بدون شک دورنمای آن بسیار ترسناک خواهد بود. 

نصف شدن رشد اقتصادی جهان

رشد فعلی اقتصاد جهان به نصف کاهش پیدا کرده است. یعنی  از 6 درصد در سال 2021  به 3.2 درصد در سال جاری رسیده است و طبق پیش بینی های بانک جهانی بین المللی در سال آینده، حتی به 2.7٪ نیز کاهش خواهد داشت. این بدین معنا است که در کنار این مسئله که بسیاری از کشورها قبلا وارد رکود شده اند به زودی شاهد رکود اقتصادی در بسیاری از کشورها خواهیم بود.

دوران نئولیبرالیسم به پایان رسیده است

این در حالی است که دنیا با چنین مشکلاتی در دهه 50 و 60 هجری یا دهه 80 میلادی نیز روبرو شده بود که تصمیم برآن شد تا برای کنترل تورم و بحران نفت آن سال ها یک تغییر پارادیم اقتصادی رخ دهد. به عبارتی تعداد زیادی از کشورها  از عصر لیبرالیسم به سمت دوران نئولیبرالیسم حرکت کردند. دورانی که شاهد معافیت های مالیاتی، مقررات زدایی و برداشتن موانع گمرکی بود و جهانی شدن بالاخره پیروز شد. اما حالا شرایط با آن روزها فرق کرده است و باید گفت که دوران نئولیبرالیسم به پایان رسیده است و دولت دوباره نقش بسیار بیشتری در آینده ایفا خواهد کرد.

نفوذ دولت در اقتصاد ممکن نخواهد بود

 بعضی از کارشناسان گرچه اعتقاد دارند که جهان دیگر به عقب بر نخواهد گشت اما دلایل متعددی برای این مسئله وجود دارد که چه بخواهیم و چه نخواهیم، آینده بدون شک بدون افزایش نفوذ دولت در اقتصاد ممکن نخواهد بود.

یکی از این دلایل نیز مربوط به جمعیت شناسی جهان است. برای مثال  ژاپن که پیرترین جمعیت جهان را دارد به دلیل استقرار دولت رفاه در آن به خوبی توانسته در کنار توسعه یافتگی خود باعث شود تا ژاپنی ها از دوران سالمندی خود لذت ببرند. اما این واقعیت نیز وجود دارد که بدهی عمومی امروز این کشور به 266 درصد از تولید ناخالص داخلی می رسد. همین روند جمعیتی نیز در اروپا، ایالات متحده و حتی بخش هایی از آسیا مشاهده می شود به همین دلیل است که خواه ناخواه ما محکوم به پیروی از نمونه ژاپنی هستیم. 

نبرد با آسیب های تغییرات اقلیمی تنها با کمک گسترده دولت

امروز دنیا با مشکل و بحران بزرگ تغییرات اقلیمی دست و پنجه نرم می کند که لازمه آن برای محقق شدن اهداف مد نظر سازمان های جهانی، فقط و فقط با کمک های گسترده و دخالت های دولت محقق خواهد شد. کمااینکه در آلمان سردبیر مجله کاپیتال در این زمینه کتابی را به عنوان دهه سبز به نگارش درآورده است و بیان می کند: دهه سبز زمانی خواهد بود که در آن بیشتر از آنچه که وارد می شود، خرج می کنیم. دوباره دولت ها بدهی بیشتری خواهند داشت و ما نیز باید یاد بگیریم که چگونه سرمایه های جیبی را به روشی برنامه ریزی شده خالی کنیم و نه اینکه فقط آنها را پر کنیم. زیرا در غیر این صورت، ما در سراب سرمایه گذاری کرده ایم. بازنگری در رابطه با تورم چند بحران به طور دائمی سیاست های پولی بانک های مرکزی را تغییر می دهد و ما را وادار می کند که در رابطه خود با تورم تجدید نظر کنیم.

لزوم ایجاد رژیم جدید اقتصاد کلان

تا کنون، هدف بانک‌های مرکزی این بوده است که نگذارند تورم از دو درصد بالاتر برود ولی با توجه به شرایط اقتصاد کلان قرن بیست و یکم، مشخص شده است که هدف تورم 2 درصدی دیگر برای امروز نیست و دوران آن گذشته است. فلذا عاقلانه تر است که یک رژیم جدید اقتصاد کلان را با دقت ایجاد کنیم و منتظر فروپاشی رژیم سیاسی قبلی نباشیم.

کاهش سن رای دهندگان در انتخابات و علل

امروز در همین زمینه بعضی از کشورها با آگاهی رسانی درباره وضعیتی که با آن روبرو هستیم دست به ابتکارات جالبی زده اند. برای نمونه امروز کشور سوئیس به دنبال کاهش سن رای دهندگان در انتخابات است تا بررسی کند که جوانان این کشور چه برنامه ریزی برای آینده خود و روی کار آمدن دولت می کنند. حقیقت این است که چه در کشور سوئیس و چه در ایران یا هر کشور دیگری، هنوز بسیاری از جوانان با دستمزدهای پایین کار می کنند، که شانس کمی برای پس انداز برای بازنشستگی برای آنها باقی خواهد گذاشت و بدون شک این اقدام سوئیس باعث می شود تا دولت ها با برنامه های مشخص تر برای نسل جوان روی کار بیایند.  

دولت ها اگر درس های پیشینیان را در مواقع بحرانی بکار بگیرند، بدون شک با بحران های آینده نیز منعطف تر عمل خواهند کرد. به عبارتی کشورهایی که به صورت شفاف، مشارکتی و باز عمل کنند و پاسخ های جامعی را برای حل مسائل اتخاذ کنند، نسبت به آن هایی که اینگونه نیستند، موقعیت بهتری برای مدیریت کشورهایشان خواهند داشت.