در این روستا یک شبه مردم ناپدید شدند!
رکنا: جو لابل در گزارش خود این چنین نوشت: ناگهان احساس کردم چیزی سر جایش نیست زیرا بشقاب های غذای نصفه نیمه را دیدم. سپس متوجه شدم که آن ها در حال آماده کردن غذا و بعضی در حال خوردن شام بودند.
به گزارش رکنا، در یکی از شب های زمستانی، در نوامبر سال 1930، روستایی به نام آنجی کوینی در کانادا اتفاقی عجیب را تجربه کرد و به طرز کاملا ناگهانی و وحشتناکی، دیگر هیچ انسان و حیوانی در این روستا دیده نشد.
"لابل" کسی بود که به دفعات به این روستا سفر می کرد و دیده بود که تقریبا بین 2000 تا 2500 نفر در این روستا زندگی می کنند. او لحظات خوبی را در کنار این روستاییان سپری کرده بود و همیشه با استقبال گرم آنها روبه رو شده بود اما هم اکنون شاهد حضور هیچ کس در آنجا نبود یا بهتر بگوییم شاهد نبود اهالی شد.
او تمام خانه های این روستا را بررسی کرد، اموال و آذوقه مردم را در خانه هایشان پیدا کرد؛ بدون این که هیچ ساکنی در این روستا وجود داشته باشد، جالب است بدانید که او لباس های روستاییان را هم پیدا کرد. حتی تفنگ های آن ها نیز کنار در آویزان شده بود. قابلمه هایی را مشاهده کرد که داخل آنها غذا درست شده بود و روی آتش سرد شده، باقی مانده بودند.
یعنی آنها تا آخرین لحظه به زندگی معمولی خود ادامه می دادند و قصد رفتن به جایی را نداشتند. حتی اسکیموها هم در بیرون در منزل آنها وجود داشتند اما ردپایی روی برف ها دیده نمی شد که سرنخی از مسیر به آنها بدهد.
"لابل" به شدت از این موضوع شوکه شد و خودش را به سریع ترین تلگراف رساند و پیامی را به پلیس کانادا اعلام کرد و مجدد خودش را به آن جا رساند و کل روستا را با دقت کامل گشت؛ چیزی که آنها متوجه شده بودند بسیار وحشتناک بود. حتی همه قبر های موجود در قبرستان این روستا هم خالی بودند. کمی دورتر از این روستا هفت سگ پیدا شدند که رو به مرگ بودند و زیر برف ها دفن شده بودند.
ساکنان روستاهای اطراف گزارش کردند که آنها در یک شب، نور آبی را مشاهده کردند که کم کم در تاریکی محو شد. بسیاری از محققان بر روی این موضوع تحقیق کردند و با تحقیقاتی که محققان انجام دادند، به این نتیجه رسیدند دو ماه قبل از این که "جو لابل" به این روستا بیاید، این اتفاق افتاده بود اما هنوز هیچ اثری از ساکنان این روستا یافت نشده است.
"جو لابل" در گزارش خود این چنین نوشت:" ناگهان احساس کردم چیزی سر جایش نیست زیرا بشقاب های غذای نصفه نیمه را دیدم. سپس متوجه شدم که آنها در حال آماده کردن غذا و بعضی در حال خوردن شام بودند. در همه خانه ها در کنار درب، تفنگ هایی را مشاهده می کردم زیرا هیچ اسکیموی بدون تفنگی در آن جا زندگی نمی کرد. پس متوجه شدم که اتفاق وحشتناکی رخ داده است که آنها حتی تفنگ هایشان را هم رها کرده اند. "
البته بعضی از مکاشفات اظهار می کنند که داستان غیب شدن رمز آلود حقیقت ندارد. آنها بر این عقیده هستند که "جو لابل" تازه به این کشور آمده و هرگز در گذشته این روستا را بازدید نکرده است و از تعداد ساکنان خبر ندارد اما اگر این چنین هم باشد، حقیقت غذاهای نصفه کاره و لباس ها و تفنگ ها در منزل این اسکیمو ها را نمی توان نادیده گرفت. بنابراین سوالی که همیشه باقی می ماند، این است که این افراد کجا رفتند و چرا لوازم شان را با خودشان همراه نکردند. این موضوع عجیب هنوز هم جزو داستان های کشف نشده است و با تیتر روستای مرموزی که مردمش یک شبه غیب شدند دست بدست می چرخد.
ارسال نظر