زندگی عاشقانه‌ای دارم / گفت‌وگو خواندنی با ویدا جوان + عکس

همسرم استعداد بازیگری را در من کشف کرد

از کودکی به هنر علاقه داشتم. نقاشی می‌کشیدم و کاردستی درست می‌کردم. در دانشگاه حسابداری خواندم و در مقطع کارشناسی ارشد هم در رشته مدیریت اجرایی قبول شدم، اما همان ترم اول برای امتحانات پایان‌ترم نرفتم چون دوست نداشتم راهی را ادامه دهم که موردعلاقه‌ام نبود. بعد از انصراف از این رشته در دانشگاه هنر خواندم و کارهای هنری را که از کودکی انجام می‌دادم به شکل حرفه‌ای‌تری ادامه دادم .

همسرم آیلا در رشته بازیگری درس خوانده است و از وقتی با هم آشنا شدیم مرتب به من می‌گفت استعداد بازیگری دارم، اما من ترجیح می‌دادم همان کارهای هنری خودم را که شخصی بودند دنبال کنم و نگاهم به بازیگری اصلا مثل امروز نبود. ضمن این‌که هیچ علاقه‌ای به شهرت نداشتم و دلم می‌خواست راحت زندگی کنم، هرچه دوست دارم بپوشم، راحت به مکان‌های عمومی بروم و خلاصه خیلی درگیر مسائل مربوط به شهرت نباشم.

تا این‌که زمان فیلم‌برداری یک فیلم، به پشت‌صحنه کار رفتم تا به همسرم کمک کنم. حضور در پشت‌صحنه آن کار برایم خیلی جذابیت داشت و با خودم فکر کردم چقدر دلم می‌خواهد جای بازیگری باشم که جلوی دوربین است. مدام فکر می‌کردم اگر جای آن خانم بازیگر بودم این‌طور بازی می‌کردم، آن حرکت را انجام نمی‌دادم و ... (می‌خندد). حضور در پشت‌صحنه آن فیلم و اصرارهای همسرم سبب شد به کلاس‌های بازیگری آقای سمندریان بروم. البته پیش از آن‌که وارد کلاس‌های تئاتر شوم در چند کار (با همسرم) نقش‌های کوتاه داشتم. مثلا در فیلم «گزارش یک جشن» آقای حاتمی‌کیا با هم بازی داشتیم. در اواخر کلاس‌های استاد سمندریان هم بازی در سریال «زمانه» به من پیشنهاد شد و با نقشی بلند وارد تلویزیون شدم.

بازیگری را به خاطر مدلینگ رها نمی‌کنم

قبل از بازیگری مدلینگ را تجربه کردم، اما از وقتی به‌صورت جدی بازیگری را دنبال می‌کنم، کمی محافظه‌کار شده‌ام و هیچ کار دیگری در این حوزه را قبول نکرده‌ام (می‌خندد). به‌ هر حال قوانین کشورم را می‌دانم و هرگز بازیگری را برای مدلینگ رها نمی‌کنم. ماجرای مدلینگ هم به این صورت بود که یکی از دوستانم (که در زمینه طراحی لباس فعال هستند و من هم همیشه از لباس‌هایش خریداری کرده و استفاده می‌کنم) برای تبلیغات کارش از من خواست با لباس‌هایی که طراحی کرده عکس بگیرم. من هم چون خیلی دوست داشتم به او کمک کنم، پذیرفتم. اتفاقا بعدش کلی کامنت ناامیدکننده دریافت‌ کردم (می‌خندد)؛ مثلا برایم می‌نوشتند «مگه قدت چقدره که رفتی مدلینگ کار میکنی؟» (میخندد). البته به نظرم استایل مهم است نه قد؛ ضمن این‌که در ایران قد متوسط دختران همین اندازه است و قد بالای 170سانتی‌متر خیلی کم است.

جمع منطق و احساس

همسرم تجربه بیشتری در زمینه فعالیت سینما و تلویزیون دارد و من همیشه در کارهایم با او مشورت می‌کنم. او دیدگاهش خیلی منطقی است، ولی من معمولا احساسی تصمیم می‌گیرم؛ به همین دلیل برای گرفتن هر تصمیمی حتما با او مشورت می‌کنم. کلا روال زندگی ما این‌طور است که برای همه تصمیم‌های‌مان گفت‌وگو می‌کنیم. البته در زمینه کاری او مشاوره می‌دهد، اما درنهایت تصمیم نهایی را بر عهده خودم می‌گذارد.

داشتن چهره خوب برای ورود به دنیای بازیگری مهم است

فکر می‌کنم چهره مناسب برای یک بازیگر و ورود به دنیای سینما مهم است. منظورم از چهره خوب تنها زیبایی نیست، بلکه کاریزماتیک بودن یک چهره اهمیت دارد. کارگردان وقتی می‌خواهد بازیگری را برای نقشی انتخاب کند ابتدا به این فکر می‌کند که بازیگر می‌تواند مخاطب را جذب کند یا نه؟ به‌ هر حال در کار تصویر جذابیت بصری در همه زمینه‌ها مهم است و بازیگر هم از این قاعده مستثنا نیست.

فیس‌بوک را دوست دارم

عضو فیس‌بوک و اینستاگرام هستم. راستش فیس‌بوک را خیلی بیشتر دوست دارم، اما چون این سایت فیلتر شده، دسترسی به آن کمی سخت است. عضویتم در شبکه‌های اجتماعی به این دلیل است که در این شبکه‌ها می‌توانم علاقه‌مندی‌هایم را دنبال کنم و حواشی مطلقا جزو علاقه‌مندی‌هایم محسوب نمی‌شوند. در تلگرام هم عضو هستم چون برادرم و بعضی از اقوام در خارج از کشور زندگی می‌کنند و این شبکه‌ها ارتباط با آن‌ها را آسان کرده است.

آن‌قدرها به شبکه‌های اجتماعی اعتیاد ندارم و چون حواشی اینستاگرام زیاد است حتی گاهی خودم را تنبیه می‌کنم و یک هفته اصلا وارد صفحه‌ام نمی‌شوم. سعی می‌کنم تا حد امکان کامنت‌ها را بخوانم؛ اگر کامنتی به نظرم جالب باشد صفحه شخص نویسنده را می‌خوانم تا ببینم اطلاعاتش در چه حدی است و اگر کامنتی توهین‌آمیز باشد بلافاصله فرد نویسنده را بلاک می‌کنم چون معتقدم باید این‌گونه افراد در شبکه‌های اجتماعی محدود شوند. در این دوره دست هر نوجوانی یک موبایل هست و همه‌شان به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارند و برای حضور آن‌ها هم که شده باید سعی کنیم جلوی کامنت‌های زشت و توهین‌آمیز را بگیریم تا در معرض چنین فضاهایی قرار نگیرند.

بازیگری برایم تجربه است

هیچ‌وقت به هیچ شغلی به‌عنوان کار دائمی‌ نگاه نمی‌کنم و همه‌چیز برایم جنبه تجربه دارد. یعنی با خودم می‌گویم تا زمانی این کار را ادامه می‌دهم که برایش انرژی بگذارم و از آن انرژی بگیرم. بازیگری هم تا به اینجا برایم حکم تجربه را داشته است و هنوز هم آن‌ را دوست دارم و برایم جذاب است، اما اگر روزی حس کنم به ذهن و روحم آسیب می‌زند حتما آن را رها می‌کنم. البته چون حسابداری خوانده‌ام همیشه کمی هم اهل حساب‌وکتاب هستم (می‌خندد). نقاشی را واقعا دوست دارم، اما وقتی می‌بینم دوستان نقاشم که از نظر هنری در سطح خیلی بالایی قرار دارند، جایگاه مالی‌شان در شأن کار و هنرشان نیست، این هنر را خیلی دلی دنبال می‌کنم. اتفاقا چند روز پیش کلی رنگ و بوم خریدم و طرح اولیه را هم زدم و به‌محض اتمام فیلم‌برداری نقاشی را آغاز می‌کنم.

آرتیست بیکار نمی‌ماند

قبل از این‌که بازیگر شوم مدلینگ، طراحی و دوخت لباس، نقاشی، کار با چوب و نقاشی دیواری را تجربه کرده‌ام و حتی روی دیوار مهدکودک و لابی ساختمان‌ها هم نقاشی کشیده‌ام. اگر بازیگر نمی‌شدم در حیطه طراحی و دوخت لباس فعالیت می‌کردم و فکر می‌کنم در این زمینه حتما حرف‌هایی هم برای گفتن داشتم. قبلا با تکه‌های چوب اکسسوارهایی مانند لوستر، قاب عکس، آباژور و ... ساخته‌ام. خیلی دلم می‌خواهد روزی کارگاه داشته باشم و با چوب وسیله‌های مختلف بسازم، اما از آنجا که بازیگری شغلی وقت‌گیر و تمام‌وقت است فعلا تمرکزم را روی این کار گذاشته‌ام. در کل یک هنرمند و یک آرتیست هیچ‌وقت بیکار نمی‌ماند و می‌تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد.

سلامتی برای بازیگر خیلی مهم است

خیلی آدم منظم و مرتبی نیستم (می‌خندد)، یعنی اگر برنامه‌ای را برای خودم تنظیم کنم ممکن است بعد از مدتی کلا فراموش شود. همیشه در زندگی‌ام ورزش کرده‌ام اما شکل و شیوه منظمی نداشته است. مثلا 2 ماه باشگاه می‌روم و بعد رها می‌کنم یا مدتی کلاس TRX می‌رفتم اما منظم ادامه ندادم.

در مورد تغذیه هم اوضاع همین‌طور است و خیلی بدغذا هستم (می‌خندد)؛ مثلا ممکن است 24 ساعت غذا نخورم و احساس گرسنگی هم نداشته باشم، کلا غذا و تغذیه برایم در اولویت نیست. البته وقتی برای سریال «ماه و پلنگ» قرارداد بستم، سعی کردم کمی از نظر تغذیه منظم‌تر شده و به‌اصطلاح به خودم برسم (می‌خندد).

به‌ هر حال با بالا رفتن سن همه باید با ورزش و تغذیه خود را جوان نگه‌داشته و مراقب سلامت‌مان باشم. در کار بازیگری سلامت و اهمیت دادن به آن خیلی مهم است، این کار فرصت بیمار شدن را به کسی نمی‌دهد. یعنی بازیگر نمی‌تواند مثل بقیه مشاغل بگوید «امروز مریض هستم و سر کار نمی‌‌آیم».

بازیگر حتی وقتی مریض باشد باید سرکار حاضر شود؛ مگر این‌که واقعا رو به موت باشد (می‌خندد). به همین دلیل سعی می‌کنم مرتب از قرص‌های ویتامین استفاده کنم و حتما در روز میوه و سبزی‌ بخورم. دست‌کم روزی 20 دقیقه روی تردمیل می‌دوم و تصمیم دارم بعد از پایان فیلم‌برداری شنا را آغاز کرده و بعد از آماده‌تر شدن بدنم سراغ ورزش‌های قدرتی بروم. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.