محاکمه یک پلیس، یک خانم وکیل، 2 پرستار و 2 برادر در قتل 24 میلیارد تومانی

به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از 17اردیبهشت ماه سال ۹۹ به دنبال تماس همسایه ها با ماموران کلانتری ۱۴۶ حکیمیه تهران آغاز شد. آنها گفتند در همسایگی شان مرد ۴۰ ساله ای به نام بهنام زندگی می کند که چند روزی است از او خبری نیست و از خانه اش بوی تعفن به مشام می‌رسد.

 با این تماس ماموران کلانتری به خانه بهنام رفتند و با جسد متعفن  او که  دست و پا و دهانش بسته شده بود روبه رو شدند.

 جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان علت فوت را فشار بر عناصر حیاتی گردن اعلام کردند. اثر جوهر روی انگشتان دست قربانی نشان میداد احتمالاً از این مرد به زور اثر انگشت گرفته شده است .در بررسی‌ها  همچنین روشن شد عامل یا عاملان جنایت آشنا بوده‌ و به بهانه پخش حلوا نذری وارد خانه قربانی شده اند.

نخستین سرنخ

 ماموران پلیس به بررسی دوربین های مداربسته در محل پرداختند و یک سمند سفید را شناسایی کردند که از ۳ روز قبل در همان حوالی رفت و آمد داشت و در چند مرحله یک زن و 3 مرد از آن پیاده شده و خانه بهنام را بررسی کرده بودند.

 بررسی‌ها نشان می‌داد  آخرین بار 3 مرد جوان که ماسک داشتند و زنی که چادر بر سر داشت سراسیمه از خانه بهنام خارج شده و  سوار ماشین  محل را ترک کرده اند .ماموران  به بررسی پلاک سمند پرداختند و یک زن جوان به نام فریبا را که وکیل دادگستری بود بازداشت کردند .

این زن پرده از جنایت برداشت و 4 همدستش را که دو برادر و 2 پرستار بخش مراقبت های ویژه یک بیمارستان خصوصی بودند لو داد .

جزییات قتل تاجر تهرانی

وی گفت: مدتی قبل مرد  پولداری به نام داریوش که تاجر بود و در زمینه  توریسم پزشکی فعالیت داشت سراغم آمد .او می گفت بیمارانی را از حوزه خلیج فارس به ایران می آورد و به بیمارستان‌های ایران معرفی می کند و در عوض پورسانت می گیرند. او  گفت مدتی قبل مبلغ ۲۴ میلیارد تومان را  به مردی به نام بهنام داده تا برایش در زمینه تجهیزات پزشکی سرمایه گذاری کند. اما او پولش را پس نداده و هیچ مدرکی نیر علیه او ندارد.  او از من خواست تا همراه برادرش داوود که دانشجوی رشته حقوق است و  2 پرستار بیمارستان به نام های نوید و حمید به خانه بهنام  برویم و به زور از او سفته بگیریم. ما به آنجا رفتیم اما بهنام تقلا کرد و داوود و نوید دست و دهان او را بستند که  موجب مرگش شد.

در دادگاه

به دنبال اظهارات خانم وکیل، چهار متهم بازداشت شدند و روشن شد یک مامور پلیس به نام شاهین نیز در مخدوش کردن پلاک خودرو آنها همدستی داشته است.

 به این ترتیب  ششمین متهم نیز بازداشت شد و آنها در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستادند .

در ابتدای جلسه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و برای داوود و نوید به اتهام مشارکت در قتل و برای داریوش و حمید و فریبا به اتهام معاونت در قتل  و برای شاهین به اتهام اخفای ادله جرم  اشد مجازات خواست .

سپس مادر قربانی در جایگاه ویژه ایستاد و درخواست قصاص را مطرح کرد.

 وی گفت: حاضر به گذشت  نیستم و حاصرم تفاضل دیه را بدهم تا متهمان اصلی پرونده قصاص شوند و سایرین به  اشد مجازات برسند.

سپس داوود که متهم ردیف اول بود در جایگاه ویژه ایستاد .

وی گفت :من دانشجوی رشته حقوق هستم. برادرم داریوش تور گردشگری پزشکی دارد و در این زمینه گردشگران را به بیمارستان های ایران معرفی می‌کند .او از مدتی قبل در بیمارستان با بهنام که مرد پولداری بود آشنا شد. بهنام با حرفهایش برادرم را فریب داد و داریوش مبلغ ۲۴ میلیارد تومان پول به او پرداخت. برادرم  ۶ میلیارد را نقدی و باقی را چک به او داد. بهنام  قرار بود در زمینه تجهیزات پزشکی برای برادرم سرمایه گذاری کند و سود خوبی به او بدهد. اما به نام به قولش عمل نکرد .او پول برادرم را پس نمی داد. برادرم هم  مدرکی علیه او نداشت .به همین خاطر ما تصمیم گرفتیم به خانه او برویم و مدرکی از او  بگیریم تا بتوانیم پول برادرم را پس بگیریم.  من و برادرم به همراه نوید و حمید از پرستاران بیمارستان بودند و فریبا که وکیل بود  مقابل خانه بهنام رفتیم. فریبا طبق نقشه  سینی حلوایی در دست گرفت و به بهانه نذری حلوا مقابل خانه بهنام رفت. به محض اینکه بهنام  در را باز کردم همگی وارد شدیم .ما با خودمان سفته  برده بودیم تا بهنام آنها را امضا کند. اما او تقلا کرد و  همین تقلا موجب مرگش شد.

 وی ادامه داد : باور کنید من اتهام انگیزه‌ای برای قتل نداشتم و اتهام قتل را نیز قبول ندارم. محض ورود ما به خانه بهنام، او  بسر و صدا کرد و فریاد می کشید . ما می ترسیدیم همسایه ها سر برسد .به همین خاطر من و نوید دست و  دهانش را با شال بستیم تا سفته ها را امضا کند .اما من یک مرتبه متوجه شدم دستهای او  شل شده است . وقتی او را روی تخت  خواباندم متوجه شدم نفس نمیکشد. همان موقع نوید که پرستار بخش مراقبت‌های ویژه بود شروع به تنفس مصنوعی کرد . من هم شالی را که دور دهانش  بود باز کردن و دور گردنش انداختم .حالا نمی‌دانم چطور پزشکی قانونی علت مرگ را فشار بر عناصر حیاتی گردن اعلام کرده است .ما هیچ فشاری به گردن او وارد نکردیم .نوید ماساژ قلبی داد و اگر دنده ها  و یا استخوان تیروئید او  شکسته است به خاطر عملیات احیا بوده است‌ . ما وقتی متوجه شدیم او  مرده خانه را ترک کردیم. من هم موبایل و  لپ تاپ اورا  با خودم بیرون آوردم و در رودخانه ابوذر انداختم.

وقتی نوید روبه روی قضات ایستاد اظهارات همدستش را تایید کرد و گفت: وقتی متوجه شدیم بهنام نفس نمی کشد بلافاصله عملیات احیا را شروع کردم اما بی فایده بود. ما به قصد قتل به آنجا نرفته بودیم.

داریوش نیز منکر اتهام معاونت در قتل شد.وی گفت: قبول دارم از برادرم و دو پرستار خواستم تا برای گرفتن سفته ها به من کمک کنند و به خانه بهنام بیایند اما ما تصمیمی برای قتل نداشتیم. چون من مدرکی نداشتم تا بتوانم برای پس گرفتن پولم اقدام کنم ،سراغ فریبا که وکیل بود رفتم.او گفت چون مدرکی ندارم بهتر است  برای پس گرفتن طلبم متوسل به زور شویم. به پیشنهاد او به خانه بهنام رفتیم.

فریبا اما اظهارات داریوش را رد کرد و گفت من چنین پیشنهادی نداده ام.

شاهین نیز منکر اتهام اخفای ادله جرم شد.

با طولانی شدن جلسه دادگاه ادامه رسیدگی به بعد موکول شد.