به مناسبت شهادت حضرت امام موسی کاظم (ع) / این امام عزیز چگونه به شهادت رسید؟

به گزارش رکنا، موسی بن جعفر الکاظم، مشهور به موسی کاظم، ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابو عبدالله، هفتمین امام شیعیان دوازده‌امامی است و پس از پدرش، امام جعفر صادق به امامت رسید. وی در ۷ صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در منطقه ابواء، میان مکه و مدینه، به دنیا آمد. شهادت امام موسی کاظم (ع) در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجری قمری رخ داد.

چگونه امام موسی کاظم (ع) به شهادت رسیدند؟

هارون الرشید، خلیفه عباسی، حضرت امام موسی کاظم (ع) را از مدینه دستگیر کرده و به بصره فرستاد. امام در بصره مدتی به مدت یک سال زندانی بود. در این مدت، عیسی بن جعفر که مسئول زندان بود، به هارون گزارش داد که امام تنها مشغول عبادت و راز و نیاز با خدا است و هیچگونه حرکتی علیه حکومت ندارد. او از هارون خواست که کسی را برای تحویل گرفتن امام بفرستد، چراکه قصد آزادی امام را داشت.

در گوشه زندان، امام دعا می‌کرد و می‌فرمود: «اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعلَمُ اِنِّی کُنتُ اَسئَلُکَ اِن تُفرِغَنی لِعِبادَتِکَ اَللّهُمَّ وَ قَد فَعَلتُ فَلَکَ الحَمدُ؛ خداوندا! تو می‌دانی که من از تو خواسته بودم که مرا در مکانی خلوت قرار دهی تا به عبادتت مشغول شوم، و اکنون که چنین کردی، تو را شکر می‌کنم.»

پس از مدتی، امام به بغداد منتقل شد و در زندان فضل بن ربیع تحت نظر قرار گرفت. فضل مأمور بود که امام را بکشد، اما به دلایلی از این کار خودداری کرد. سپس هارون دستور داد امام را به خانه فضل بن یحیی برمکی منتقل کنند. در اینجا نیز امام همچنان به عبادت و روزه ادامه می‌داد و فضل بن یحیی از او هیچ جز عبادت و تقوا ندید. وقتی هارون از محبت فضل به امام باخبر شد، دستور داد تا فضل را از این محبت برحذر دارند و امام را به قتل برسانند، اما فضل به این دستور عمل نکرد و در نتیجه خود مجازات شد.

امام موسی کاظم (ع) همواره از یک زندان به زندانی دیگر منتقل می‌شد و در نهایت به زندان مخوف و تاریک سندی بن شاهک منتقل گردید، جایی که تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت.

تصمیم هارون برای مسموم کردن امام

هارون که از رشد محبوبیت امام و افزایش پیروانش هراس داشت، تصمیم گرفت امام را مسموم کند. او خرماهایی فرستاد و برخی از آنها را مسموم کرد. خرماها به امام رسانده شد و امام چند دانه از آن خرماها را خورد. وقتی مأمور زندان از امام خواست که بیشتر بخورد، امام فرمود: «همین مقدار برای مأموریت تو کافی است.» پس از خوردن خرما، امام به تدریج مسموم شد و سه روز بعد در بستر شهادت قرار گرفت.

شهادت امام و نحوه اعلام آن

پس از شهادت امام، سِندی بن شاهک که مسئول زندان بود، برای پنهان کردن حقیقت، دستور داد چند قاضی و افراد عادل را احضار کند تا شهادت دهند که امام از مرگ طبیعی درگذشته است. امام موسی کاظم (ع) متوجه این تلاش‌ها شد و به آنان فرمود: «گواهی ندهید، زیرا من سه روز است که مسموم شده‌ام و بر اثر همین سم از دنیا می‌روم.»

پس از شهادت امام، جنازه ایشان را روی تابوت قرار داده و از زندان بیرون آوردند. شخصی از پیشاپیش جنازه فریاد می‌زد: «این امام رافضیان است، او را بشناسید!» جنازه امام را بر روی پل بغداد قرار دادند و به مردم اعلام کردند که او به مرگ طبیعی فوت کرده است و هیچ گونه جراحتی در بدنش دیده نمی‌شود. یکی از شیعیان نزدیک جنازه رفت و از امام پرسید: «ای فرزند رسول خدا! تو راستگو و پدرت راستگو هستند، به ما بگو که آیا تو را کشته‌اند یا خود از دنیا رفته‌ای؟» امام لب به سخن گشود و سه بار فرمود: «قَتلاً، قَتلاً، قَتلاً»، یعنی «مرا کشته‌اند.»

تشییع جنازه امام

پس از این سخنان امام، جنازه ایشان را با احترام از روی پل بغداد به سمت قبرستان قریش بردند و مردم در مراسم تشییع جنازه حضور یافتند. امام موسی کاظم (ع) با شهادت خود نه تنها قربانی ظلم و فساد حکومت عباسی شد بلکه یاد و خاطره‌اش همچنان در دل شیعیان و مسلمانان باقی ماند و الگویی از استقامت در برابر ظلم و تقوا شد.