دخترم عاشق دوست ۵۲ ساله مطلقه من شده است ! / کابوس پدر از عشق دخترش !

مردی ۵۵ ساله هستم و ۲ دختر دارم. به ‌تازگی متوجه شدم که دخترم، عاشق یکی از دوستان من شده است. دوستم ۵۲ ساله است و ۱۰ سالی می‌شود که از خانمش جدا شده. نمی‌دانم دخترم چطور به او علاقه‌مند شده. ماجرا را هم دوستم به من گفت و می‌خواست که دخترم را منصرف کنم. من هنوز با دخترم صحبت نکردم. چه کنم؟

 مردی ۵۵ ساله هستم و ۲ دختر دارم. به ‌تازگی متوجه شدم که دخترم، عاشق یکی از دوستان من شده است. دوستم ۵۲ ساله است و ۱۰ سالی می‌شود که از خانمش جدا شده. نمی‌دانم دخترم چطور به او علاقه‌مند شده. ماجرا را هم دوستم به من گفت و می‌خواست که دخترم را منصرف کنم. من هنوز با دخترم صحبت نکردم. چه کنم؟

مخاطب گرامی، این که قبل از هر اقدامی برای حل مسئله دخترتان از یک کارشناس مشورت می‌گیرید، نشانه پختگی و تنظیم هیجان شماست. گاهی والدین به محض اطلاع از مسئله‌ای درباره فرزندشان، واکنش عجولانه و شتابزده‌ای نشان می‌دهند که نه تنها مسئله را حل نمی‌کند بلکه مشکلی به مشکلات می‌افزاید. بنابراین خوشحالم که هنوز با دخترتان صحبت نکردید و واکنشی نشان ندادید و اما چند توصیه به شما.

مسئولیت تمام ‌کردن این رابطه با دوست‌تان است

برای راهنمایی درست شما به اطلاعات بیشتری نیاز داریم مثلا دختر  شما چند سال دارد؟ چه مدتی با دوست شما ارتباط دارد؟ این ارتباط در چه سطحی(پیامکی، تلفنی، دیداری و ...) و به چه ترتیب شکل گرفته است؟ هدف دختر شما از این ارتباط چیست؟ بنابراین برای رسیدن به پاسخ درست نیازمند اطلاعات کامل‌تری هستیم. آن چه تقریبا می‌توان پیش‌بینی کرد ریسک این ارتباط به دلیل ناهمخوانی‌های سنی، فکری، تجربی و ... بالاست و بهتر است هرچه زودتر این ارتباط قطع شود. البته یک سر این ارتباط دوست شماست که آگاهانه متوجه آسیب‌های رابطه و خواستار منصرف کردن فرزندتان شده است. هرچند مسئولیت ادامه و ترک رابطه با ایشان است و بهتر است با کناره‌گیری واضح و محکم به طولانی و عمیق‌تر شدن رابطه پایان بخشد.

ماجرا را این ‌طور به دخترتان بگویید

با توجه به این که ما از نحوه ارتباط و میزان صمیمیت شما با دخترتان اطلاع نداریم، پیشنهاد می‌شود والد هم‌جنس یعنی مادر این موضوع را با وی مطرح کند. شاید دخترتان شرم کمتری را تجربه کند و راحت‌تر علل و ریشه علاقه‌مندی و هدف از ادامه ارتباط را بیان کند. البته نکته مهم‌تر این است که از بین  والدین کدام یک رابطه بهتر و سالم‌تری با دخترتان دارد، آن والد کمک‌کننده‌تر است. برای بیان این موضوع بهتر است در ابتدا خودتان آرام باشید و به دور از هرگونه قضاوت و سرزنشی این موضوع را به عنوان یک خبر مطرح کنید: «چند وقت هست که موضوعی رو متوجه شدم که برای خودم جای تعجب و نگرانی داشته، اما دوست داشتم این موضوع رو از زبان خودت بشنوم...». در واقع احساس نگرانی خودتان را مطرح و مجدد از او سوال می‌کنید که ماجرا را واضح بیان کند.

به فرزندتان بگویید چه کمکی می‌خواهد؟

در پایان با توجه به شرایط این رابطه از خود فرزندتان بپرسید: «من چه کمکی می توانم  برای این ماجرا بکنم؟» و پیشنهاد بدهید: «موافقی از یک مشاور برای ارزیابی درست این رابطه کمک بگیری؟». با توجه به تمایل نداشتن دوست‌تان به ادامه این رابطه و آگاهی ایشان از اختلافات فاحش در این ارتباط، احتمال قطع ارتباط وجود دارد، اما بسته به میزان علاقه و وابستگی فرزندتان ایشان دچار آسیب‌هایی می‌شود که با مشاوره قابل رفع است.