درمان سینوزیت مزمن

به گزارش رکنا، بسیاری از افراد وجود دارند که به طور مداوم با مشکل سینوزیت دست و پنجه نرم می‎کنند. سینوزیت ازجمله مشکلاتی است که می‎تواند به راحتی وضعیت زندگی فردی را تحت تاثیر قرار دهد یا به سادگی وضعیتی را برای او به وجود آورد که فرد توانایی روزانه انجام کارهای معمولی خود را از دست بدهد.

از طرف دیگر سینوزیت ازجمله بیماری‎هایی است که افراد زیادی را در دوره زندگی خود به طور حتم حداقل یکبار به خود مبتلا می‎کند. در این بیماری ترشحاتی چرکی از بینی و پشت حلق خارج میشود که این ترشحان غالبا با علائمی مثل  تب و سردرد شدید نیز همراه می‎شوند به همین دلیل است که فرد توانایی انجام کارهای روزمره خود را از دست می‎دهد. بیماری سنوزیت می‎تواند با دردهای که ایجاد می‎کند مشکلات بسیاری را برای افراد در پی داشته باشد.

سینوزیت چیست؟

بیماری سینوزیت به التهاب سینوس ­ها گفته می ­شود. به طور کلی محل قرار گیری سینوس­ها حفره­ هایی توخالی در ناحیه جلویی جمجمه می‎باشد. این ناحیه به معنی پیشانی، گونه­ ها ، میان و پشت چشم­ ها است. سینوس­های بینی در ناحیه گونه ­ها در اطراف و پشت بینی قرار دارند. پزشکان معتقدند هدف از وجود سینوس‎ها این است که یکی از عملکردهای گرم کردن، مرطوب کردن و تصفیه هوای عبوری از کانال های بینی را در بدن فرد بر عهده داشته باشند.

در اغلب موارد مخاط سینوس ها به علت باکتری یا ویروس و یا حساسیت مسدود و ارتباط میان سینوس و بینی بسته می­ شود. با بسته شدن سینوس ­ها توسط ترشحات، محیط مستعد برای رشد میکروب­ ها، تجمع هوا و موکوس به دیواره سینوس ­ها فشار وارد می­ شود و باعث درد در آن نواحی می شود. پس با تعریفی ساده ­تر می ­توان گفت هرگاه سینوس ­ها عفونی یا ملتهب شوند، شخص دچار سینوزیت شده است. این حفره ­ها به طور طبیعی باید در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفاف داشته باشند که وارد مجرای بینی شده و به ته حلق راه می یابند. افراد این ترشحات را با عمل بلع خود وارد دستگاه گوارش می­ کنند و این امر کاملا طبیعی است. انواع سینوزیت را از نظر نوع درگیری و شدت آن می‎توان به دو نوع حاد و مزمن تقسیم کرد.

سینوزیت مزمن به معنای زمانی است که فرد به طور مکرر دچار سینوزیت حاد می ­شود و به درستی به این بیماری توجه نمی­کند و یا آن را به طور کامل درمان نمی‎کند. همچنین زمانی که عفونت در سینوس سه ماه یا بیشتر باقی بماند، شخص دچار سینوزیت مزمن می­ شود. در برخی موارد حساسیت به موادی مانند قارچ­ها و یا گرده­ها نیز باعث پدید آمدن سینوزیت مزمن می­ شود. علائمی که در سینوزیت مزمن ظاهر می‎شوند به شکل بروز نشانه‎های سرماخوردگی ، خستگی، وجود چرک و خلط در بینی و گلو، تنفس های سخت و کاهش یا از بین رفتن حس بویایی است.

این بیماری را می‎توان همچنین به ورم یا التهاب بافت مخاطی سینوس‌ها که سیستم پیوسته‌ای از حفره‌های توخالی که در جمجمه است، نیز نسبت داد. التهابی که در سینوس‎ها به وجود می‎آید می‎تواند مانع از خروج طبیعی باکتری‌ها از حفره سینوس شده و منجر به افزایش احتمال بروز سینوزیت باکتریایی ثانویه شود.

علائم با عوارض سینوزیت مزمن

علائمی که در پس ابتلا به سینوزیت شکل می‎گیرند علائمی هستند که در افراد مختلف می‎توانند انواع و شدت و ضعف متفاوتی نیز از خود نشان دهند. این علائم غالبا با شرایط زیر همراه هستند :

    عطسه

    خارش

    خارش و سوزش بینی ، گلو و چشم‎ها

    گرفتگی مخاطی بینی و گلو

    آبریزش بینی

    سر درد

    درد در قسمت گونه‎ها

    شکل گیری ترشحات زرد در دهان

    تنفس سخت

    درد دندان

    تب

    کاهش بویایی و چشایی

عوارضی که در صورت همراه نشدن سینوزیت در مراحل اولیه ممکن است به احتمال شدیدی برا بیمار حاصل شود می‎تواند به شکل‎های زیر بروز پیدا کند.

    پیدایش بیماری آسم در کنار ابتلا به سینوزت مزمن

    مننژیت که در اثر حرکت عفونت به سمت مغز حاصل می‎شود

    مشکلات بینایی که در اثر گسترش عفونت و راه یابی آن به حفره چشم‎ها باعث کاهش بینایی و درد می‎شود. حتی در مواردی نابینایی فرد را با خود به همراه دارد.

    آسیب عروقی در اطراف سینوس‎ها رگ‎هایی وجود دارند که به سادگی مستعد درگیری با عفونت هستند و باعث بروز سکته مغزی و آسیب‎های دیگر می‎شوند.

    عفونت گوش‎ها به طور شدید یا معمولی اما مکرر. ایجاد عفونت در سینوس‎ها به سادگی قابل انتقال به گوش‎ها نیز است.

    حساسیت به چیزهای مختلفی به شکل آلرژی.

عوارضی که از آنها نام برده شد می‎توانند به سادگی برای هر فردی با عدم پیگیری سینوزیت و درمان اتفاق بیفتد لذا پیشنهاد ما همیشه این است که با دیدن علائم اولیه سریعا به پزشک مراجعه کنید و به هیچ وجه از آنتی بیوتیک به صورت خودسرانه استفاده نکنید.

تشخیص و درمان سینوزیت مزمن

بهترین راهکار برای افراد این است که در زمان ابتلا به سرعت به پزشک مراجعه کنند و از هر درمان خودسرانه ای به طور جدی جلوگیری کنند اما می توانید غرغره مخلوط نمک و آب را در این دوران یا به طور کلی در برنامه خود داشته باشید. متخصص گوش و حلق و بینی پس از شنیدن شرح حال به معاینه می‎پردازد. ابتدا از شما شرح حالی پرسیده و بعد به سراغ معاینه فزیکی خواهد رفت. برای تشخیص سینوزیت پزشک نقاط متفاوتی را بررسی خواهد کرد و این کار را برای این می‎کند که متوجه شود آیا این نقاط از صورت شما دردناک است یا خیر.

بعد از معاینات فیزیکی و در ادامه بررسی معاینات به شکل تصویر برداری ، سی تی اسکن و ام آر آی ادامه پیدا خواهد کرد. همچنین در مواردی پزشک از دستگاه آندوسکوپی برای چک کردن و مشاهده داخل بینی استفاده خواهد کرد. تا بتواند از این طریق سینوس‎ها را مشاهده کند. در ادامه گاهی ترشحات بینی و سینوس کشت می‎شود تا برای آزمایشات مهمی به آزمایشگاه فرستاده شود.

در درمان سینوزیت ممکن است لازم شود تا از اسپری بینی استفاده کنید تا گرفتگی بینی بهبود یابد. به منظور درمان سینوزیت حاد ممکن است پزشک حتما از دارو درمانی ترکیبی نیز استفاده کند.

درمان عفونت‎های سینوسی و سینوزیت

    زمان استراحت خود را بالا ببرید

    استایل زندگی خود را تغییر دهید

    مجاری بینی خود را به طور کامل شستشو دهید برای این کار می‎توانید از محلول نمکی استفاده کنید

    استفاده از اسپری کورتون بینی

    تجویز کورتون خوراکی یا تزریقی

    استفاده از آنتی بیوتیک به همراه نظر پزشک

    درصد مصرف مایعات خود را چندین برابر کنید

    بینی خود را مرطوب نگه دارید. برای مرطوب نگهداشتن بینی می‎توانید از اسپری آب بینی استفاده کنید

    به بیماری دیگری مبتلا بوده‌اید، مصرف داروهای خود را همچنان ادامه دهید.

سینوزیت شما عامل ویروسی داشته باشد با مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان نیست، با این حال اگر پزشک تشخیص دهد که عفونت شما بر اثر باکتری ایجاد شده است، احتمالا آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. اگر پس از مصرف آنتی بیوتیک حس کردید که در حال بهبود هستید، مصرف دارو را همچنان تا انتها ادامه دهید، زیرا ممکن است عفونت دوباره بازگردد. همچنین گاهش ممکن است درمان سینوزیت با هیچ یک از کارهای زیر انجام نشود بنابراین نیاز است که این درمان به شکل جراحی آندوسکوپی ادامه پیدا کند.

داروهای مورد استفاده عبارتند از

استروئیدها که می‌توان آنها را به صورت اسپری (مانند اسپری بینی بکلومتازون) یا قطره بروی غشای مخاطی اعمال کرد، برای انواع مختلف سینوزیت‌های مزمن توصیه می‌شوند، زیرا آنها به کاهش التهاب کمک می‌کنند. گاهی اوقات دوره درمانی طولانی مدتی (برای مثال 3 ماه) توصیه می‌شود. در برخی موارد نیز که علائم شدید هستند، قرص خوراکی استروئید تجویز می‌شود. البته این داورها به احتمال زیاد باعث برخی عوارض جانبی می‌شوند.

گاهی اوقات دوره‌های طولانی مصرف آنتی‌بیوتیک (۳ تا ۴ هفته) نیز مفید هستند، البته بهتر است این داروها بعد از ارزیابی کامل وضعیت بیمار توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی تجویز شوند.

در صورت دچار شدن سینوس‌ها به عفونت‌های قارچی (که به ندرت پیش می‌آید) به داروهای ضدقارچ نیاز خواهد بود.

درمان‌ های خانگی سینوزیت

شدت سینوزیت آلرژیک را می‌توان با شست و شوی بینی کاهش داد. شست و شوی بینی با محلول آب نمک (سالین) به طور مؤثری علائم عارضه را کاهش می‌دهد. این روش مسیر سینوس‌ها را تمیز کرده و التهاب را کاهش می‌دهد. توصیه می‌شود به جای آب لوله‌کشی که حاوی کلر است، از آب مقطر استفاده کنید.

فورا بعد از باغبانی یا سایر فعالیت‌هایی که در فضای باز انجام می‌شوند، دوش بگیرد تا آلودگی‌ها از بدن تان رفع شوند.

به اندازه کافی آب بنوشید تا غشاء مخاطی بینی و سینوس‌ها به خوبی عمل کرده و از خشک و دردناک شدن آنها جلوگیری شود.

جراحی

اگر بیماری علی‌رغم انجام درمان‌های دارویی مناسب نیز رفع نشود، پزشک ناچار خواهد شد برای برداشتن بافت بیمار یا پولیپ و یا تسهیل تخلیه سینوس‌ها از عمل جراحی استفاده کند. از جراحی آندوسکوپیک سینوزیت بیشتر در مواردی استفاده می‌شود که عارضه به درمان‌های دارویی که پیش تر توضیح داده شد جواب ندهد. هدف اصلی جراحی آندوسکوپی سینوس، بهبود تخلیه سینوس درگیر است. در این عمل، جراح یک آندوسکوپ را وارد بینی می‌کند. آندوسکوپ مورد استفاده برای این عمل یک وسیله انعطاف‌ناپذیر باریک است که دارای چند لنز است.

با این وسیله، جراح می‌تواند دهانه کانال‌های تخلیه سینوس را ببیند و هرگونه بافتی که مانع از تخلیه سینوس درگیر شده است را بردارد. این کار تهویه و تخلیه سینوس را بهبود بخشیده و به بازیابی عملکرد طبیعی سینوس کمک می‌کند. این روش جراحی معمولاً نرخ موفقیت بالایی در تسکین علائم سینوزیت مزمن دارد. عوارض این عمل عبارتند از تورم، کبودی، یا بی‌حسی موقت لب و همچنین تورم یا کبودی دور چشم. همچنین، معمولاً بعد از بهبودی، صدای بیمار به مقدار جزئی تغییر می‌کند.