بازی اخبار منفی با روح و روان شما
سلامت رکنا : اخبار بد ما را محاصره کرده‌اند. هر روز آن‌ها را می‌شنویم و می‌خوانیم اما از تاثیر این اخبار بر روان‌مان بی‌خبریم.
سال‌هاست که کارشناسان از تاثیر محتوای فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی بر روان مخاطبان می‌گویند. این برنامه‌ها مستقیما بر حال و هوای ما اثر می‌گذارند و حتی رفتارمان را هم تحت‌تاثیر قرار می‌دهند.
به گزارش رکنا ، خشم، غم و هراس می‌تواند با دیدن یک برنامه به جان ما بیفتد و حتی بر قضاوت‌مان نسبت به رویدادهای روزانه تاثیر بگذارد. در 20-30 سال گذشته، وزن اخبار منفی در خبرهای سراسر جهان بالا رفته است. تعداد رسانه‌های چاپی و شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی در کشورهای مختلف چند برابر شده است و تولد رسانه‌های اجتماعی مجازی، سرعت انتقال این دسته اخبار را دگرگون کرده‌است.
اگر حادثه‌ای مرگبار در منطقه‌ای رخ دهد، فقط در عرض چند دقیقه، اخبار با جزئیات کامل در اختیارتان قرار می‌گیرد. درحالی‌که ساکنان آن منطقه، فقط بخش کوچکی از ماجرا را مشاهده می‌کنند، شمایی که کیلومترها دورتر زندگی می‌کنید، با تصاویر و گزارش‌های کامل از فاجعه باخبر می‌شوید و تحت‌تاثیر آن قرار می‌گیرید.
رسانه‌ها به احساسات ما شلیک می‌کنند
جرم و جنایت‌ها، خشونت‌ها و جنگ‌ها، همیشه آدم‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده‌اند و خبرنگاران، انعکاس این رویدادها در رسانه‌ها را حق مخاطبان می‌دانند. بله! اتفاق‌های بد، هر لحظه در سراسر جهان رخ می‌دهند و شاید با خبر شدن از این اتفاق‌های تلخ، واقعا حق آدم‌ها باشد. با وجود این نباید از کنار این واقعیت گذشت که رسانه‌ها با تکیه بر میل افراد به شنیدن این اخبار، بی‌توجه به تاثیرات منفی آن‌ها بر مخاطب، احساسات او را نشانه می‌گیرند. پوشش خبری بیست‌وچهارساعته، دسترسی مخاطب به این خبرها را بیشتر می‌کند. رسانه‌های خبری، از این میل استفاده می‌کنند و برای جذب مخاطب بیشتر و پیشی گرفتن از رقیبان‌شان، به تزریق اخبار منفی بیشتر رو می‌آورند.
بر سر مخاطب چه می‌آید؟
در مطالعه‌ای تاثیر مشاهده اخبار مخفی بر بینندگان برنامه‌های تلویزیون مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر این برنامه‌ها بر «نگرانی» مخاطبان، باور نکردنی بود. در این مطالعه، کسانی که از یک برنامه تلویزیون خبر مخفی را دریافت کرده بودند، درگیری ذهنی بیشتری با آن داشتند، بیشتر درموردش صحبت می‌کردند و حتی تمایل زیادی به فاجعه‌سازی از ماجرا و بیان کردنش در گروه‌های دیگر داشتند.
اخبار مخفی، نه‌تنها شما را درمورد یک رخداد خاص ناراحت و مضطرب می‌کنند، بلکه نگرانی‌ها و اضطراب‌های قدیمی و شخصی‌تان را هم بیشتر می‌کنند. درواقع تاثیر قرار گرفتن در معرض این اخبار، به رویداد مورد نظر محدود نمی‌ماند و دیگر ابعاد زندگی‌تان هم از استرس ناشی از این اخبار متاثر می‌شود. ترس‌های قدیمی‌تان بیدار می‌شوند و آنچه که تا دیروز شما را مضطرب نمی‌کرده، از آن به بعد مایه اضطراب‌تان می‌شود.
اخبار منفی پی در پی ما را بیمار می‌کنند
جهان، همیشه جای استرس‌آور و پرفاجعه‌ای بوده. همیشه آتشفشان‌ها فوران می‌کرده‌اند، جنگ جان آدم‌ها را می‌گرفته و اقلیم زمین به سمت نابودی پیش‌می‌رفته اما در سال‌های اخیر، با رشد چشمگیر رسانه‌ها و همراه شدنشان با تغییرات تکنولوژیک، تاثیر این رخدادهای واقعی بر ساکنان کره زمین بیشتر شده است. حالا فوران آتشفشان و مرگ گروهی از آدم‌ها پایان فاجعه نیست. فاجعه خانه به خانه ادامه پیدا می‌کند و با تاثیر مخابره خبر بر روان انسان‌ها، تا مدت‌ها به عمر خود ادامه می‌دهد.
روبه‌رو شدن مداوم با تروما(فجایعی که روان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند)، توان ما برای کنار آمدن و برگشتن به موقعیت آرام را کمتر می‌کند. مغز ما بیشتر از آنچه که فکر می‌کنیم در معرض استرس‌هایی که فجایع به دنبال می‌آورند، قرار می‌گیرد. ترشح بیشتر هورمون‌های استرس (کورتیزول و آدرنالین) بر جسم و مغز تاثیری عمیق می‌گذارد.
کوفتگی عضلات، خستگی صبحگاهی، نداشتن خواب آرام، مشکلات معده، اضطراب و افسردگی و بسیاری از عوارض دیگر، حاصل روبه‌رو شدن با تروماست و در عصر رسانه‌ها، برای درگیر شدن با چنین موقعیتی، نیازی نیست که خود افراد قربانی تروما باشند. شنیدن مکرر اخبار منفی، نشان دادن تصاویر و بیان جزئیات فجایع، فرد را در همان وضعیتی قرار می‌دهد که در صورت مواجهه مستقیم با تروما می‌توانست در آن قرار بگیرد. این عوارض در افراد جوان و کسانی که سلامت روانی بالاتری دارند، کمتر دیده می‌شود؛ درحالی‌که افراد با پا گذاشتن به سن، یا به واسطه داشتن زمینه ابتلا به اختلالات روانی، بیشترین تاثیر را از مواجهه با این اخبار می‌گیرند.
همه به یک اندازه درگیر اخبار بد نمی‌شوند
به گفته روان‌شناسان، افراد در برابر چنین اخباری، ظرفیت متفاوتی دارند. بعضی از آن‌ها با مواجهه هر روزه هم گرفتار تروما نمی‌شوند و بعضی دیگر، زودتر پیمانه‌شان لبریز می‌شود. به گفته آن‌ها، هر فرد با شناختی که از وضعیت روانی خود دارد و با توجه به علائمی که بعد از شنیدن اخبار منفی دچارشان می‌شود، باید میزان قرار گرفتنش در معرض این اخبار را تنظیم کند. با وجود این، نباید فراموش کرد که به مدد فناوری، تولد شبکه‌های اجتماعی مجازی و فعالیت تلویزیون‌های بیست‌وچهارساعته، اخبار در فاصله چند دقیقه منتشر می‌شوند و ما را تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهند.
در چنین شرایطی، حتی افرادی که ظرفیت روانی بالا و اضطراب کمی دارند، به مرور درگیری بیشتری با اخبار منفی پیدا می‌کنند و گرفتار تاثیرات منفی مواجهه با آن‌ها می‌شوند. محققان می‌گویند افراد در تاثیرپذیری از اخبار منفی، به سه دسته تقسیم می‌شوند. بیشترین میزان اضطراب، سراغ کسانی می‌رود که به‌طور کلی و فارغ از این اخبار، سطح استرس بالایی دارند و به بهانه‌های کوچک و بزرگ اضطراب را تجربه می‌کنند.
دومین گروه کسانی‌اند که به‌طور کلی از اتفاق‌های جهان بی‌خبرند و با شنیدن این فجایع، شوکه می‌شوند و همه جهان را ناایمن تصور می‌کنند اما سومین گروه، یعنی کسانی که اطلاعات متوسطی از رویدادهای جهانی دارند و سطح استرس عمومی‌شان هم بالا نیست، کمتر از دیگران با اخبار بد درگیر می‌شوند و از آن‌ها تاثیر منفی می‌پذیرند.
اول خبر خوب را بدهیم یا بد؟
لحظه‌هایی در زندگی هست که یک خبر خوب برایمان با خبری بد همراه می‌شود. مثلا کار خوبی را پیدا می‌کنیم که به‌خاطرش مجبوریم از شهرمان برویم و از دوستان‌مان دور باشیم. در این شرایط، این‌که ابتدا در معرض خبر خوب قرار بگیریم یا ابتدا خبر بد را بشنویم چه تاثیری دارد؟
در یک مطالعه، شرکت‌کنندگان به دو گروه تقسیم شدند. به گروه اول گفته شد که پیامی حاوی خبر مثبت و منفی به آن‌ها داده می‌شود و پرسیده شد که ابتدا دوست دارند خبر مثبت را بشنوند یا منفی؟ به گروه دوم گفته شد که پیامی حاوی خبر مثبت و منفی را باید به دیگران برسانند و پرسیده شد که ابتدا دوست دارند خبر مثبت را مخابره کنند یا خبر منفی را؟
بیشتر شرکت‌کنندگان (78 درصد) دوست داشتند خبر منفی را اول بشنوند و بعد خبر خوب به گوش‌شان برسد. چراکه فکر می‌کردند اگر پیام مورد نظر، با یک خطر خوب تمام شود، احساس بهتری در آن‌ها می‌ماند.
کسانی که قرار بود پیام را به دیگران برسانند، به دو گروه تقسیم شدند. بعضی از آن‌ها بیشتر به احساس خودشان در زمان انتقال پیام فکر می‌کردند و به همین دلیل دل‌شان می‌خواست اول خبر خوب را برسانند؛ بعضی دیگر به احساس شنونده فکر می‌کردند و به همین دلیل می‌خواستند ابتدا خبر بد را بیان کنند.
اما واقعا کدام راه بهتر است شنیدن خبر خوب در ابتدا یا اول شنیدن خبر بد؟ محققان می‌گویند پاسخ این سوال، بسته به این است که به احساس‌تان فکر کنید یا به تاثیری که خبر بر رفتارتان می‌گذارد. شرکت‌کنندگانی که در ابتدا خبر بد را شنیده بودند، بعد از تمام شدن پیام با خبر خوب، نگرانی کمتری داشتند و حال و هوایشان هم بهتر بود. در عوض کسانی که ابتدا خبر بد را شنیده بودند و پیام را با خبر خوب تمام کرده بودند، میل کمتری به تغییر رفتارشان داشتند.
محققان با توجه به این یافته‌ها، به این نتیجه رسیدند که شنیدن اخبار بد در پایان، انگیزه افراد برای ایجاد تغییر در رفتار و عملکردشان را افزایش می‌دهد و مثل یک نیروی محرک، آن‌ها را به تغییر مسیر وا می‌دارد. درحالی‌که شنیدن اخبار بد در ابتدا، هیچ انگیزه‌ای را برای تغییر دادن رفتار ایجاد نمی‌کند.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
ارسال نظر