گفتگو با یک نخبه قرآنی
رکنا: آرام است و آرامش عجیبی در چهرهاش موج میزند. محمدرضا غلامی، نوجوان یازده ساله، توانسته با تلاش زیاد در سه سال، نیمی از قرآنکریم را حفظ کند و پس از آن، نیمه باقی مانده از این کتاب آسمانی را فقط در مدت چهار ماه با تلاش و پشتکاری که داشته به حافظهاش بسپارد. در ماه مبارک رمضان، به سراغ این نوجوان نخبه رفتیم تا از حال و هوای انس با قرآن در نوجوانی برایمان بگوید.
پسر کو ندارد نشان از مادر!
از محمدرضا میپرسم چهطور توانستی در این سن کم، حافظ کل قرآن شوی؟ میگوید: «زندگی کردن در کنار مادری که خودش تمام دیوان حافظ را از حفظ است به این موضوع کمک کردهاست. وقتی 6ساله بودم مادرم هر روز در راه رفتن به پیشدبستانی، سورههای کوچک قرآن را با من تمرین میکرد. بعد با رفتن به مسجد محله و تشویقهای مربی قرآن مان، علاقه بیشتری به حفظ قرآن پیدا کردم. تابستان دو، سه سال بعد، تصمیم گرفتم برای اینکه از اوقات فراغتم بهخوبی استفاده کنم به یک کلاس آموزشی بروم. برای همین بهخاطر علاقه قبلیام و با کمک مادرم به کلاس حفظ قرآن رفتم».
حفظ قرآن، چه شکلی است؟
میخواهم بدانم روند حفظ کردن قرآن به چهصورت است، محمدرضا توضیح میدهد: «بهنظر من مهمترین شرط، صبر و علاقه زیاد است. نوجوانهایی که میخواهند قرآن را حفظ کنند باید ابتدا روخوانی و روان خوانی خوبی داشتهباشند و قبل از شروع به حفظ، تجوید را یاد بگیرند و بعد هم صوت و لحنشان را تقویت کنند. پیشنهاد من این است که حفظ قرآن را با جزء سی شروع کنند چراکه به خاطر کوچک بودن سورههای این جزء، هم حفظ آن آسان تر است و هم به مرور با فوت و فنهای حفظ آشنا خواهندشد. شرکت در کلاسهای حفظ هم میتواند مفید باشد اما شرط اصلی نیست».
فواید حفظ قرآن
از محمدرضا میپرسم اهمیت حفظ قرآن در چیست؟ در جواب میگوید: «بیشترین تأثیری که من در حفظ قرآن تجربه کردهام تقویت حافظه بودهاست و من این موضوع را در بهتر شدن درسهایم تجربه کردهام. اهمیت دیگر حفظ قرآن، تاثیر اخلاقی آن است؛ بهخاطر این که فرد حافظ باید دائما قرآن را مرور کند تا از یادش نرود، این موضوع باعث میشود که دائما به یاد خدا باشد و به دستورات او در کتاب آسمانیاش عمل کند.»برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
مصطفی میرجانیان
ارسال نظر