رنگ های شگفت انگیز و دیدنی روی پوست ایگوانا +تصاویر

ایگواناهای جوان به طور کلی سبز یا آبی روشن با خط‌های قهوه‌ای تیره بر روی دم و بدن هستند. الگوی هاشور بعضی از ایگواناها در حقیقت نتیجه الگوی مشبکی است. این رنگ آمیزی در استتار آنها در حالی که بین برگ‌های درخشان طبیعت زندگی می‌کنند، موثر است. افزایش سن از شدت رنگ سبزشان کم می‌کند. هنگامی که ایگواناها به ۱۸ ماهگی نزدیک می‌شوند الگوها، هاشور‌ها و حلقه‌های سیاه که روی بدنشان است، پررنگ‌تر می‌شود. سر ایگواناهای مسن رنگ پریده شده و از جانب خاکستری کمرنگ یا سفید دیده می‌شود.

فصل تولید مثل و تغییر رنگ ایگوانا (تبدیل شدن به ایگوانای قرمز)
ایگوانای قرمز: ایگواناهای نر هنگامی که فصل تولیدمثل نزدیک می شود به رنگ نارنجی یا نارنجی-قرمز در می‌آیند. در بعضی ایگواناها رنگ نارنجی ممکن است در تمام بدنشان پخش شود.
در دیگران، رنگ نارنجی در نواحی بسیاری به صورت متمرکز دیده می‌شود مانند غبغب، خار‌های پشتی، بدن و پاها. .در ایگواناهای ماده نیز رنگ نارنجی را روی بدنشان گسترش پیدا کرده، اما به طور معمول کمرنگ‌تر هستند.
ایگواناهای غالب نر و ماده اغلب رنگ نارنجی را در طول فصل تولیدمثل حفظ می‌کنند. رنگ نارنجی هنگامی که ایگواناهای دیگر حضور دارند باقی می‌ماند.


محیط ایگوانا
محیط به ویژه دما روی رنگ ایگواناها می‌تواند تاثیر بگذارد. ایگواناها در سرما تمایل به تیره‌تر شدن دارند. رنگ تیره به جذب گرما کمک می‌کند. تغییر رنگ در پاسخ به دما را «تنظیم حرارت فیزیولوژیکی» می‌گویند. علاوه بر این در صورتی که یک ایگوانا در سرما قرار بگیرد خطوط موج داری روی سر و بدنش دیده می‌شود. ایگواناهایی که در محیط گرم زندگی می‌کنند رنگ روشن‌تری دارند.

پوست اندازی ایگوانا
چند هفته قبل از پوست اندازی، پوست ایگواناها کدر شده و طرح خاکستری یا خاکستری-زرد پیدا می‌کنند. برخلاف مارها، ایگواناها و سایر مارمولک‌ها، پوست اندازی در تمام سطح بدنشان در یک لحظه انجام نمی‌شود. قبل از پوست اندازی، تکه های سفید در جایی که پوست نرم است ظاهر می‌شود.

ایگواناهای دارای بیماری کبدی به رنگ زرد ظاهر می‌شوند، به خصوص در لایه‌های مخاطیشان. این رنگ زرد، با رنگ زردی که در هنگام پوست اندازی ظاهر می‌شود، نباید اشتباه گرفته شود. هجوم کرم‌های ریز قرمز رنگ باعث سیاه و برجسته شدن پولک‌های روی پوستشان می‌شود.
این‌ها معمولا روی سطح شکمی و اندام‌ها ایجاد می‌شوند و نباید با با الگوهای هاشور و مشبک معمولی اشتباه شوند. همچنین برجستگی‌های تیره نتیجه عفونت قارچی می‌باشند.
معمولا پوست در برابر آسیب‌ها به رنگ صورتی و صاف و بدون پولک دیده می‌شود. پوست سوخته به رنگ سیاه ظاهر می‌شود. با هر پوست اندازی، سطح تحت تاثیر کوچکتر می‌شود. پولک‌های جدید ممکن است نسبت به پولک‌های مجاور کوچکتر و تیره‌تر شوند.
عفونت‌های باکتریایی پوست معمولا با اصطلاح بیماری تاول، فساد پولک یا آماس پوست عنوان می‌شوند. این عفونت‌ها معمولا به دلیل بهداشت ضعیف قفس یا مرطوب بودن بیش از حد محیط است. این بیماری‌ها می توانند کشنده باشند.
هجوم شدید انگل‌ها، انسداد معده‌ای- روده‌ای یا یبوست، سو تغذیه در ایگوانا و سایر بیماری‌های مزمن می‌توانند باعث شوند که ایگوانا ها به رنگ زرد خردلی تا قهوه‌ای تیره یا سیاه درآیند. به طور کلی این تغییر رنگ‌ها در ابتدا روی بدن و سر اثر می‌گذارند سپس روی دست و پا و دم گسترش می یابند. همچنین این تغییرات رنگ می‌تواند به دلیل سایر عوامل استرس زا اتفاق بیفتد مانند: دمای غلط، رطوبت، دوره نوری اشتباه، بهداشت ضعیف.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.