یک عکس آبروی عروس و داماد را برد / این شوخی زننده بود
حوادث رکنا: بگو مگو و درگیری مفصلی بین من و همسرم که تازه با هم ازدواج کردهایم به وجود آمد. حتی پسرعمویم آمد و گفت که عکس لعنتی را او از روی یک شوخی احمقانه مونتاژ کرده است.
به گزارش رکنا، در شبکههای اجتماعی با چند تن از اقوام گروهی تشکیل داده بودیم و هر لحظه پیام و عکسی رد و بدل می کردیم.
یکی از پسرهای فامیل که هم سن و سال هستیم بیش از حد شوخ است و گاهی کارهای احمقانهای هم انجام میدهد.
چوب این اشتباهش را من خوردم و چند روز خانه و زندگی برایم جهنم شده بود. او عکسی از آلبوم صفحه مجازی ام برداشت و پس از مونتاژ کنار عکس دختری ناشناس در گروه مجازی منتشر می کند.
باجناقم که عضو این گروه است نزدیک ظهر زنگ زد. سراسیمه بود و می گفت این چه عکسی است از خودت گذاشتهای و ... .
هنوز نمیدانستم اوضاع از چه قرار است. اما قبل از آن که گروه را چک کنم همسرم زنگ زد و هر چه دهانش رسید نثار کرد.
تازه فهمیدم خواهرش عکس را نشانش داده است. من با دیدن عکس خودم در گروه مجازی خشکم زده بود. بلافاصله به عامل این شوخی مسخره زنگ زدم و گفتم چرا و به چه حقی چنین کار اشتباهی کرده ای؟
او موضوع را جدی نمی گرفت. اما وقتی دید خیلی ناراحت شده ام عکس را حذف کرد. با عجله به خانه برگشتم.
چشمتان روز بد نبیند. بین من و همسرم که تازه ازدواج کرده ایم درگیری مفصل شدیدی به وجود آمد.
حتی پسر فامیل مان آمد و گفت از سر شوخی احمقانه عکس لعنتی را مونتاژ کرده است.
همسرم گوشش بدهکار این حرف ها نبود و با این که میدانست ریگی به کفش ندارم .
دعوا و بگومگوی ما چند روز ادامه داشت. قهر کرد و از خانه بیرون زد. با پادرمیانی برادر همسرم آشتی کردیم . همسرم به خانه برگشت ولی هر روز می گفت دل چرکین است و ... .
من و همسرم چوب اشتباهات دیگران را خوردیم. مرده شور این شبکههای اجتماعی و شوخیهای بیمزه بعضی افراد سبکسر را ببرد.
حرف آخرم این است؛ خودم هم مقصرم. وقتی آدم برای خودش شأن و احترام قائل نباشد و به دیگران اجازه بدهد هر طوری دل شان میخواهد رفتار کنند و وارد حریم خصوصیاش بشوند از این بهتر نمیشود.
نظریه کارشناس
"سارا قربان زاده" مشاور خانواده و مدرس مهارت های زندگی در این باره می گوید: توجه به چند نکته برای همه خیلی ضروری است. نکته اول اهمیت یادگیری فرهنگ استفاده از فضای مجازی است.
متاسفانه برخی افراد قبل از آن که فرهنگ استفاده از این دنیای بی در و پیکر و حریم های شخصی خود و دیگران را یاد بگیرند، با هر سن و جایگاه و تحصیلاتی وارد این فضا شده و همین موضوع آسیب های زیادی که گاهی نیز جبران ناپذیر هستند به افراد و خانواده ها وارد می کند.
وی افزود: نکته دوم مرزبندیهای درون و بیرون خانواده است که میزان تمایز و استقلال زوجین و خانواده را از دیگران، پدر و مادر، خویشاوندان و دوستان مشخص می کند. وی خاطر نشان کرد: ما باید به زن و شوهرهای جوان آموزش بدهیم این که چه طور مرز های خودشان را مشخص و در عین دلبستگی به خانواده ها و فامیل و دوستان و... بتوانند استقلال و تمایز خودشان را از مسائل و کنش وری های دیگر در شرایطی که با دیگران ارتباط دارند حفظ کنند.
نکته بعدی که این جا به چشم می آید مسئله قهر کردن است؛ در این ماجرا زن جوان از خانه قهر می کند.
در مسائل مربوط به خانواده یکی از موضوعاتی که به صمیمیت بیشتر زوجین کمک می کند آموزش مهارت های حل مسئله و اصلاح روابط کلامی و غیرکلامی است.
قهر هم یکی از حالات غیر کلامی ناخوشایند برای حل مشکلات بوده که البته یک برخورد شایع ولی اشتباه است و حالت تنبیهی برای نشان دادن نارضایتی دارد.
باید به زوجین شیوه بیان اعتراض و ناراحتی را با اصلاح روابط کلامی و غیرکلامی شان آموزش بدهیم. مثلاً در این ماجرا بعد از باز کردن مسئله و روشن کردن چیزی که در واقعیت اتفاق افتاده و بیان اشتباهات هر کدام از زوجین، گام به گام در کاهش قهر کردن این است برای شان روشن می کنیم قهر برخورد مناسب و کمک کننده برای حل مشکلات نیست.
قربان زاده می گوید: گام بعدی این که وقتی زوج جوان تصمیم می گیرند قهر کنند اول چند ثانیه بایستند و به این فکر کنند قهر کردن چه آثاری خواهد داشت و آیا به حل مسئله کمک می کند یا به بدتر شدن آن؟!
گام بعد این که به افراد یاد بدهیم چه طور در این مواقع ناراحتی و احساسات خودشان را به همسر خود اعلام کنند و برای بازیابی خود فرصت بخواهند ولی همچنان امور ضروری مثل غذا پختن، سلام و خداحافظی، ترک نکردن خانه و کنار هم بودن را مدنظر داشته باشند.
این مشاور خانواده گفت: در پایان، باید بگوییم چه بهتر که قبل از ازدواج دختران و پسران ما مهارت های مربوط به زندگی و ارتباط با همسر و دیگران را یاد بگیرند و با مجهز بودن به این مهارت ها وارد زندگی مشترک بشوند تا بتوانند مسائل زندگی را با روش های صحیح و منطقی حل و فصل و طعم یک زندگی شیرین را بچشند.
غلامرضا تدینی راد / روزنامه ایران
ارسال نظر