گشتی در بزرگترین، قدیمی‌ترین و مهم ترین موزه ایران + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، موزه ملی ایران ؛ مهم ترین موزه کشور و یکی از پربازدیدترین های ایام نوروز هر سال است.

در مجموعه موزه ملی ایران، به عنوان بزرگ ترین، مهم ترین و قدیمی ترین موزه کشور، بیشترین یافته‌های باستان شناسی حاصل از کاوش‌های علمی از دوران پارینه‌سنگی تا اسلامی در قالب دو موزه «ایران باستان» و «دوران اسلامی» به نمایش درآمده است.

موزه ملی ایران در سال ۱۳۱۶ شمسی در اولین بنای موزه‌ای کشور گشایش یافت. این بنا را آندره گدار، معمار فرانسوی، «آندره گدار» با الهام از طاق کسرا طراحی کرد و دو معمار ایرانی، عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی اجرای آن را به عهده گرفتند. «موزه ایران باستان» شامل دو موزه «پیش از تاریخ ایران» با آثاری از دوران پارینه‌سنگی قدیم تا اواخر هزاره چهارم پ‌م (یعنی از کهن‌ترین دوران تا پیش از ابداع نگارش) و در «موزه دوران تاریخی» آثاری از اواخر هزاره چهارم پ‌م (یعنی آغاز به‌کارگیری نگارش) تا پایان دوران ساسانی به نمایش گذارده شده است.

در این گزارش، به معرفی بخشی از شاخص ترین های موزه ملی ایران در قالب موزه ایران باستان خواهیم پرداخت و در روزهای آتی، گزارشی از موزه دوران اسلامی خواهیم داشت.

شرح لشکرکشی پادشاه آشوری به مادها در موزه ایران باستان

ریتون ها که در موزه ایران باستان قرار گرفته اند، از مناطق شمالی ایران و استان گیلان کشف شده اند. ریتون به جامی گفته می شود که ترکیبی از سر حیوان باشد. از ریتون ها برای مصرف مایعات در مراسم های آیینی استفاده می شد. از آنجایی که مردم در آن دوران به زندگی دوباره معتقد بودند، یک سری وسایل با جنازه دفن می کردند که ریتون یکی از آنها بود.

همچنین در موزه ایران باستان، سنگ یادبود سارگون دوم یکی از پادشاهان آشور نیز وجود دارد. تصویر جلویی، تصویری از سارگون است که دارای جزئیات فراوانی است. دو طرف تصویر و پشت آن، به خط میخی آشوری شرح لشکرکشی پادشاه آشور به مادها نوشته شده است.

مرد پارتی؛ سوارکاری تیزرو در دوران اشکانیان

مجسمه مرد پارتی، مربوط به دوره اشکانیان می شود. پارتیان سوارکاران تیزرو و جنگجویان ماهری بودند؛ لذا برای اینکه همیشه آماده جنگ باشند و سوارکاری نیز برایشان راحت باشد، زین را از روی اسب برداشته بودند؛ در عوض، شلواری را طراحی کرده بودند که سوارکاری را برایشان راحت تر باشد. این شلوار تا دوره ساسانیان آنقدر تغییر کرد تا اینکه به طور کلی از بین رفت. همچنین کفش مخصوص سوارکاری نیز در پای مرد پارتی است.

عکس این مجسمه در کتاب های مدرسه است؛ اما دانش آموزان این مجسمه را به اسم سورنا می شناسند؛ ولی این مجسمه اسم خاصی ندارد و معروف به «مرد پارتی» است.

مرد نمکی

زمستان سال 1372 کارگران معدن نمک روستای چهرآباد در زنجان، جسدی را پیدا کردند. بعد از تحقیقات باستان شناسان، مشخص شد که این جسد مربوط به حدود 1700 سال پیش یعنی اواخر دوران اشکانیان است. باستان شناسان احتمال دادند که احتمالا این شخص برای شکار به اطراف معدن نمک رفته بود و به خاطر به وجود آمدن حادثه ای که دقیقا مشخص نیست، (شاید یک حمله و شاید یک زلزله) ضربه ای به جمجمه این مرد وارد می شود و سرش خون ریزی می کند و همانجا در معدن نمک دفن می شود. از انجایی که نمک خاصیت نگهدارندگی دارد، این جسد تا کنون باقی مانده است.