اگر یکبار سرشبکه کودکان کار را به حبس طولانی محکوم می کردند الان وضع این نبود/ تهران 3 سال دیگر بدون کودک کار است، البته به شروط!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،  احمد احمدی صدر ، مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در گفت و گو با رکنا در پاسخ به برخی سوالات شهروندان مبنی بر اینکه جشن هفت هزار نفری کودکان کار در سالن 12 هزار نفری مجموعه ورزشی آزادی، از پایه و اساس با قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مغایرت دارد و فی نفسه «وجود داشتن کودکان کار در بستر جامعه» درست نیست؛ لذا با این برنامه ها بر رسمی بودن کار آنها صحه گذاشته می شود، گفت: در خصوص وجود کودکان کار در جامعه، نمی توانیم وجودشان را منکر شویم. سازمان بهزیستی باید ساماندهی و مدیریت این موضوع را داشته باشد؛ اما نگاه ما در شهرداری تهران اخلاق محور است و ما معتقدیم همه آسیب دیدگان اجتماعی از خانواده ما هستند. اینکه بخواهیم با این افراد فقط برخورد سلبی انجام دهیم و از گردونه جامعه خارج کنیم نگاه درستی نیست.

کودکان کار باید ساماندهی شوند؛ نه جمع آوری

وی گفت: این افراد رها شدگان در جامعه هستند که در همه جوامع کودک کار، متکدی و معتاد متجاهر وجود دارد. اینکه چطور باید با این افراد برخورد کرد را ما معتقدیم که باید به آنها رسیدگی کرد و برایشان برنامه ریزی کرد. تجمعی که آن روز داشتیم به بهانه افتتاح اولین و بزرگترین مجموعه استعدادیابی، آموزش، حرفه آموزی و توانمندسازی این کودکان است. این ظرفیت بالقوه کودکان در کوچه پس کوچه های شهر وجود دارد اما باید به این ظرفیت توجه شود و در این راستا رویکرد 34 مرکز در تهران را عوض کردیم و به جای اینکه فقط خدمات تحصیلی بدهند، ما کاری کردیم که استعدادیابی نیز مورد توجه قرار گیرد.

احمد احمدی صدر در ادامه تاکید کرد: این کودکان، کسانی هستند که در کلانشهر تهران تنفس می کنند و عمدتا هم قشر آسیب دیده و ضعیف جامعه هستند و باید برایشان برنامه های متنوعی داشته باشیم. این بچه ها در آن مرکز علاقه ها و استعدادهایشان کشف می شود و به سمت تخصصی شدن مدارس می رویم. از جمله این مدارس می توان به مدرسه فوتبال، روباتیک، ریاضی، هنر، فنی، مکانیک و... است و اینها را به سمت علایقشان سوق می دهیم. نباید اخلاق و محبت را با برخی پرسش های نادرست سرکوب شود.

این مقام مسئول در شهرداری تهران با اشاره به اینکه طرح جمع آوری کودکان کار غیر انسانی است اما طرح ساماندهی، حمایت، توجه و نگاه مثبت به ارزش های انسانی اینها یک کار کاملا انسانی است.

وی افزود: ما در شهرداری تهران سعی می کنیم خلاء هایی که سایر نهادها دارند و وظایفی که باید در این حوزه انجام دهند را پوشش می دهیم. در سنوات گذشته چه زمانی برای کودکان آسیب دیده اجتماعی روند استعدادیابی در نظر گرفته اند. در کدام دوره برای این افراد جشن مفصل گرفتند و آنجا استعدادهایشان را کشف کردند؟ کدام دوره این کودکان را هدایت کردند به سمتی که شما جایتان در خیابان نیست و باید به سمت استعدادهایتان بروید.

احمدی صدر تاکید کرد: قریب به دو سال است که این هفت هزار نفر را در دوره جدید مدیریت شهری به مراکزمان آورده ایم و پرورششان می دهیم. ما در این راستا از ظرفیت سمن ها و گروه های مردمی و داوطلبان استفاده می کنیم. آموزش و پرورش و سایر نهادها به صورت رسمی با ما همکاری نمی کنند؛ ولی مثلا معلم هایی داریم که راغب هستند به ما یا به رایگان و یا با دریافت مبالغی کمک کنند و از ظرفیتشان استفاده می کنیم.

واژه «کودک کار» نامقدس است

مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در ادامه گفت: کلمه کودک مقدس است. کلمه کار مقدس است؛ ولی کنار هم دیگر که قرار می گیرد «کودک کار» می شود و نامقدس.

احمدی صدر افزود: ما با مقوله کودک کار مخالف هستیم ولی صرفا مخالف بودن مشکلی را حل نمی کند؛ بنابراین باید به اینها خدمات ارائه شود تا رفته رفته به سمت مراکز ما هدایت شوند.

وی در پاسخ به اینکه آیا با این رویکردی که شهرداری تهران دارد، آیا می توان امیدوار بود به زودی کار کردن کودکان را در تهران شاهد نباشیم، گفت: این مسئله چند دهه است که در تهران رها شده است. می توانیم جمع کنیم ولی جمع کردن به معنای ساماندهی نیست. برای کودکان کار روند کوتاه مدت یک ساله، میان مدت دو ساله و بلند مدت سه ساله در نظر گرفته ایم که منوط به این است که دستگاه ها و نهادها بیایند و آن را اجرا کنند. اگر هم همکاری نداشتند، ما در شهرداری تهران تلاش خودمان را خواهیم داشت.

اگر یک بار قوه قضائیه سرشبکه به کارگیری کودکان کار را به حبس بلند مدت محکوم می کرد الان وضع این نبود

احمد احمدی صدر با اشاره به اینکه در این راستا باید جلوی کار کردن اتباع غیر مجاز گرفته شود، گفت: برخورد سلبی در چهارراه ها و خیابان ها باید با سرشبکه های به کارگیری کودکان کار انجام شود. حتی با والدینی که به اجبار اینها را به کار می گیرند نیز باید برخورد شود. دستگاه قضا و بهزیستی باید این برخورد را داشته باشند. حتی این برخورد سلبی نیز به درستی انجام نشده است یعنی اگر یک بار با سرشبکه متکدیان برخورد می شد و حبس بلند مدت برایش پیش بینی می شد، اگر یک بار ماشین هایی که کودکان کار را سر چهارراه ها پیاده می کنند توقیف می شدند، اگر یک بار پدر و مادری که به اجبار بچه هایشان را به کار می گمارند توبیخ می شدند، امروز ما شاهد این مسائل در تهران نبودیم. الان می بینیم نه توبیخی در کار است و نه جریمه ای! سرشبکه های استثمار کودکان کار به راحتی دارند در تهران کار خودشان را در جا به جایی مواد مخدر و گدایی استفاده می کنند و کسی به اینها کاری ندارد.

وی افزود: کاری که شهرداری می کند یک امر ایجابی است به صورتی که مشاوران ما با حضور در کنار این کودکان و صحبت با آنها در خصوص اینکه شان شما دراز کردن دستتان مقابل دیگران نیست صحبت می کنند و در مرحله بعد، به آنها می گوییم که بیایید ما مجتمع هایی داریم که استعداد شما را کشف می کنند و کمک می شود تا در آن مسیر رشد کنید و اینکه یک سری خدماتی را به رایگان به شما ارائه می دهیم. مثلا اگر در یکی از مجتمع های آموزشی ما ثبت نام کنید، می توانید در یک بازه زمانی نزدیک، از استخر، شهربازی، حضور در برج میلاد، سینماها و... رایگان استفاده کنید. باید مشوق هایی در کنار اقدامات سلبی وجود داشته باشد.

جبران کردن درآمد میلیونی کودکان کار وظیفه کسی نیست؛ این کار از پایه غیر قانونی است

تا 3 سال آینده کودکان کار را در خیابان نخواهیم دید؛ اما مشروط به شرطهایی!

احمدی صدر تاکید کرد: ما نمی توانیم درآمد میلیونی اینها را جبران کنیم. هرگز چنین اتفاقی نمی افتد و کسب درآمد اینها سر چهارراه ها خلاف قانون است و دستگاه های مربوطه باید با اینها برخورد کنند اما با نگاه انسانی باید این افراد را در آغوش بگیریم و خدمات ارائه کنیم. مشروط بر اینکه سر چهارراه ها نباشند. اگر اقدامات سلبی و ایجابی در کنار هم باشند، ما دیگر کودک کاری سر چهارراه ها نخواهیم دید ولی مجموعه هایی که باید بازدارندگی ایجاد کنند، کار خود را به درستی انجام ندهند دوباره دچار این چالش خواهیم بود. اگر این مسائل توامان انجام شود حتما ظرف سه سال آینده کودک کاری را در خیابان ها نخواهیم دید.

وی افزود: باید توجه داشت در این مسیر باید زیرساخت های اقتصادی نیز بهبود یابد و دستگاه های مربوطه وسط میدان بیایند تا مشکلاتی که به وجود آمده است مرتفع شود. برخی می گویند همه دستگاه ها باید برای ساماندهی کودکان کار کمک کنند و با یک گل بهار نمی شود و... ما هم می گوییم درست است که با یک گل بهار نمی شود ولی کودکان می توانند عطر آن گل را استشمام کنند. چرا ما به خاطر غفلت سایر نهادها، هیچ کاری نکنیم و دست روی دست بگذاریم؟ حتی اگر کارهای شهرداری بازدهی کمی داشته باشد، ما باز هم در میدان خواهیم ماند و کنار نخواهیم رفت.