ما نسلی نیستیم که در دهانمان فلفل بریزند + فیلم

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، رهام رسولی، دانش آموز ۱۳ ساله از شهر اصفهان است که در پایه هفتم دبیرستان باقرالعلوم درس می خواند. این دانش آموز با وجود سن کم، در زمینه های متعددی استعداد دارد؛ برای مثال در رادیو تهران مشغول به کار است و همچنین در دو سال اخیر به عنوان داور بخش نوجوان در جشنواره فیلم کودک و نوجوان فعالیت داشته است.

دوست دارم معلم شوم

او در گفت و گویی با خبرنگار رکنا به مناسبت 13 آبان، روز دانش آموز، می گوید: من بعد از خدا به لطف مادرم، توانستم در زمینه هایی که در آنها استعداد داشتم گام بردارم. 6 سال پیش، وقتی که در پایه دوم دبستان درس می خواندم، رئیس سازمان دانش آموزی استان اصفهان متوجه شد که من می توانم خبرنگار موفقی باشم؛ لذا با کمک او، در خبرگزاری پانا به عنوان خبرنگار-دانش آموز، مشغول به فعالیت و تجربه آموزی شدم. من به حرفه خبرنگاری بسیار علاقه مند هستم و در کنار آن، مجری گری را نیز ادامه می دهم. همچنین در کنار اینها، نویسندگی را نیز دوست دارم و می خواهم در آینده، در رشته ادبیات ادامه تحصیل دهم و به یک معلم خوب تبدیل شوم.

رهام علاوه بر اینها، به شعر و شاعری نیز علاقه زیادی دارد و خودش هم گاهی شعر می نویسد. او در ادامه تاکید می کند: در رادیو تهران، برای ساخت آیتم های برنامه از هم مدرسه ای هایم مشورت می گیرم و اینگونه تلاش می کنم به آنها نیز در مسیر شکوفا شدن استعدادهایشان کمک کنم. همچنین در انجام امورات پرورشی مدرسه نیز از هم مدرسه ای ها کمک می گیریم. از سویی دیگر، به مطالعه اشعار حافظ نیز علاقه دارم که یادگاری از مادرم است. مادرم از دو سالگی برای من حافظ، شاهنامه و سعدی می خواند و این آثار ارزشمند، در ذهن من نقش گرفته اند.

والدین مدافعان تیم زندگی هستند؛ فرزندان مهاجمانی که به تنهایی باید گل بزنند

رهام رسولی در ادامه در پاسخ به این سوال که والدین تا چه حد مجاز هستند تا به فرزندانشان در انجام کارها کمک کنند تا به روند مسئولیت پذیری آنها آسیبی وارد نشود، می گوید: یک زمین فوتبال را تصور کنید. مدافعان تیم توپ را رو به جلو پاس می دهد و دیگر بعد از آن وظیفه ای بر عهده ندارند و این مهاجم است که می بایست توپ را دریافت و از موقعیت هایی که برایش پیش می آید به بهترین شکل استفاده کند و گل بزند. این همان کاری است که والدین به عنوان مدافع، می توانند برای فرزندانشان انجام دهند.

خواسته دانش آموز 13 ساله از وزیر آموزش و پرورش چیست؟

این دانش آموز 13 ساله در پاسخ به این سوال که اگر وزیر آموزش و پرورش رو به رویش قرار گرفته بود، چه خواسته ای از او می داشت، می گوید: دوست دارم که به جوان ها و نوجوان ها بیشتر از پیش میدان داده شود و با آنها همفکری گسترده تری برای پیشبرد اهداف این وزارتخانه داشته باشد. همچنین اگر دقت کرده باشید می بینید که بسیاری از دانش آموزان فن بیان قوی ندارند؛ یعنی نمی‌توانند آنطور که باید و شاید حرف هایشان را با قاطعیت مطرح کنند؛ لذا به نظر من جناب وزیر آموزش و پرورش می‌تواند برای این مورد نیز طرحی داشته باشد تا فن بیان دانش آموزان قوی تر از پیش شود.

جای خالی آموزش در زمینه هوش مصنوعی در مدارس ایران

این دانش آموز 13 ساله در خصوص آینده شغلی که برای خود و هم نسلی هایش متصور می شود تاکید می کند: ما نسلی هستیم که با هوش مصنوعی سر و کار داریم و می دانیم چند سال دیگر، این ابزار، جای بسیاری از مشاغل را می گیرد؛ لذا در این مسیر می خواهیم انتخابی آگاهانه داشته باشیم و لازم است آموزش و پرورش نیز نحوه استفاده درست از هوش مصنوعی را به ما یاد دهد. ما می دانیم که باید مسئولیت کارهایمان را بپذیریم و امورات مختلف را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم. لازم به ذکر است که در درس مطالعات اجتماعی پایه هفتم، درخصوص مسئولیت پذیری، درس های مهمی داریم که جزء موارد امتحانی ما نیز است. با این وجود باید در نظر داشت که والدین به عنوان رکن اصلی تربیت فرزند، می توانند این موارد بهتر از هر جای دیگری، به نسل های بعدی منتقل کنند.

نسل جدید، خوب را از بد تشخیص می دهد

رهام در ادامه در پاسخ به اینکه فیلترینگ ، چه تاثیری در نحوه فراگیری برنامه های آموزشی آنها دارد می گوید: البته شاید دولت یک چیزهایی را می‌دانسته که بعضی برنامه ها را فیلتر کرده است؛ اما اینکه دائما باید به فیلترشکن وصل شویم تا یک محتوای آموزشی را ببینیم خوب نیست. یک سری از برنامه‌ها مثل اینستاگرام یا یوتیوب هم مزایا و معایبی دارند که ما دانش آموزان صد در صد از آنها آگاه هستیم و مسئولان باید بدانند ما می خواهیم یاد بگیریم. ما نسلی نیستیم که پدران و مادرانمان، به ما بگویند این خوب است و این بد؛ یا اگر این کار بد را انجام دهی در دهانت فلفل می‌ریزم؛ ما خودمان خوب و بد را از هم تشخیص می دهیم.

این دانش آموز 13 ساله در پایان در پاسخ به اینکه آینده ایران و نسل خودش را چگونه می بیند، می گوید: آینده‌ای که من دوستش دارم، آینده‌ای است که نسل های بعد بتوانند به راحتی پیشرفت کنند و در نهایت ایرانی قوی داشته باشیم.