بازار فروش نقطه معیوب خط تولیدات خانگی زنان سرپرست خانوار

مشاغل خانگی- فروش | به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بسیاری از محصولاتی که زنان سرپرست خانوار در برنامه ایجاد مشاغل خانگی تولید کرده اند، در دست آنها مانده است. در صورتی که این اجناس به فروش نرسند، کل برنامه را می توان بی اعتبار تلقی کرد. زیرا هیچ تولیدی اگر به فروش و درآمد نرسد ارزش ندارد. آنچنان که معاوت تعاون وزارت تعاون می گوید ما افراد فقیر را به افراد فقیر و بدهکار بدل کرده ایم. چه اقداماتی باید انجام شود تا این عیب مرتفع شود. عباس گودرزی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در این رابطه با رکنا گفت و گو کرد.

نیاز به هلدینگ های بزرگ در فروش تولیدات خانگی

گودرزی گفت: تنها راه آن است که وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، همت به ایجاد هلدینگ های بزرگ کنند تا فروش این محصولات را به عهده بگیرند. جدای اینکه این تولیدات باید بر مبنای نیاز جامعه باشد، لازم است که هلدینگ های بزرگ مشارکت کنند تا فروش این محصولات تضمین شود.

هلدینگ ها نباید تولیدکنندگان را استثمار کنند

نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، افزود: نباید این هلدینگ ها مشاغل و تولیدکنندگان را استثمار کنند. این اتفاقی است که در فرش می افتد. تولیدکنندگان فرش کمترین درآمد را از صنعت فرش دارند. پول ناچیزی به آنها داده می شود و تولیداتشان به قیمت بالایی خریداری می شود. بنابراین نهادهایی باید وارد شوند که کنترل کننده ی این مسیر باشند. یعنی مسیر ضمانت خریدی که توسط هلدینگ ها ایجاد می شود را و ارتباطی که با تولیدکنندگان برقرار می کنند. این هلدینگ ها باید جایی ایجاد شوند که حامی تولیدکنندگان باشند و تولیدات استراتژیک برای کشور را شناسایی کنند و سفارش دهند. این هلدینگ ها می توانند حمایت کننده و اتصال دهنده مشاغل خرد بویژه در شهرهای کوچک با بازار خارجی و داخلی باشند.

بازارچه های شهری برای مشاغل خانگی مفید نیست

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در خصوص بازارچه هایی مانند بازارچه پارک لاله که برای مشاغل خانگی مفید تلقی می شدند، گفت: این بازارچه برای تهران بود. مشاغلی که در تهران یا شهرهای بزرگ ایجاد می شوند، کم و بیش بازار دارند. مشکلی که شما عرض کردید، عموما مربوط به صنایع کوچکی است که در شهرهای کوچک و روستاها ایجاد شده است. آنها هستند که به بازار دسترسی ندارند. اگر ادر این شهرها از این بازرها ایجاد شود و در اختیار آنها قرار داده شود، تمام درآمدشان را باید صرف کنند تا حمل و نقل صورت بگیرد.
وی افزود: این مشاغل به تولیداتی تبدیل شد که نیاز جامعه باشند. مثلا تولیدات قارچ در شهرهای کوچک. این بازار ها هیچ فایده ای برای آنها ندارند. اگر بخواهند منتقل کنند درآمدی برایشان نمی ماند. در شهری هم که تولید می کنند، آنقدر نیاز نیست. ما باید به فکر هادینگ هایی باشیم که استثمارگر نباشند اما مشی تولید و تضمین فروش به تولیدکنندگان خرد بدهند. مراکز پخش توزیع و هلدینگ های واسط راهکار مناسبی است.

دی جی کالا فضای نامناسب برای فروش محصولات خانگی

گودرزی در پاسخ به این پرسش که « آیا قرارداد وزارت تعاون با دی جی کالا مبنی بر نمایش محصولات و فروش آن محصولات بر سکوی فروش اینترنتی فایده خواهد داشت یا خیر؟» گفت: فضای مجازی امکانات خوبی ایجاد کرده است. می تواند مفید باشد. اما ما در رابطه زنانی صحبت می کنیم که مثلا در یک روستا قارچ تولید می کند. یکی اینکه دسترسی به فضای مجازی ندارند یا برای آنها هماهنگی با شیوه کار مجازی سخت است. دوما حمل و نقل با چه کسی خواهد بود؟ فرقی با بازارچه ندارد. سوما مگر می تواند در بازار دی جی کالا با اجناس دیگر رقابت کند؟

بازارچه ها نمی توانند با غول های تولید کشور رقابت کنند

وی افزود: آنها حامیان مطمئن تری می خواهند. عدالت اقتضا می کند این مشاغل حمایت شوند. نهاد حمایتی دیگری نیاز است. بازارچه و دی جی کالا نمی تواند از این افراد حمایت کند. در واقع مشاغل خرده پا توسط قدرتمندان بازار مکاره در شهرهای بزرگ خورده می شوند. یک تولیدکننده نمی تواند هزینه یک غرفه در پارک آب و آتش را بدهد و با قدرتمندان تولید کشور مبارزه کند. بهرحال بحث بحث تجارت است. حالا که ما انتخاب کرده ایم مانند غرب عنان را به دست شرمکت های غول پیکری ندهیم که کارگر را استثمار کند، و تصمیم گرفتیم از هویت شغلی افراد در صنایع کوچک حمایت کنیم، نیاز به هلدینگ هایی است که تابع یک تعاونی یا خود مشاغل باشند تا تضمین خرید آنها ممکن شود. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.