فقر شدید کارگران روزمزد اردبیلی با نُه سر عایله / خانواده هایی ساکن اتاق های گِلی، بی آب و برق

محرومیت – اردبیل| کمتر استانی در ایران وجود دارد که مناطقی با فقر گسترده نداشته باشد. به عبارت دیگر و نزدیک تر به واقعیت، استانی در ایران نیست که محرومیت را در خود جای نداده باشد.

حتی تهرانِ پایتخت، شهری است که در حاشیه آن خانواده ها در آلونک هایی زندگی می کنند که با آجر و گل و ماسه سرهم شده است. مثلا منطقه خلازیل در تهران همین گونه است.

از دیگر استان هایی که با وسعت زیاد محرومیت را تجربه می کند، استان اردبیل است. چرا کمتر از این استان در نشریات کشور گفته شده است؟ در حالی که وسعت، شکل و عمق فقر و محرومیت در این استان، کم از سیستان و بلوچستان یا خیلی از مناطقی که مکرر نام آنها را می شنویم، ندارد. برای آن که تصویری روشنتر از محرومیت استان اردبیل بدست آوریم، با راشد پرستار، عضو موسسه مردم نهاد مدیران خدمت و تلاش استان اردبیل، گفت و گو کردیم.

پسوند آباد داشتند بدون آبادی

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، راشد پرستار، گفت: بقول یکی از نمایندگان استان، مناطق ۱۳ گانه استان اردبیل اسم آباد را یدک می کشند. در واقع هیچ بوئی از آبادی نبرده اند. این مناطق چه از نظر بهداشت، چه از نظر آموزش، معاش، مسکن، غذا، آب و...، وضعیت بهنجاری ندارند. و مهم اینکه، جمع این مناطق جمع کثیری از مردم را جای داده اند. فقر در منطقه ای به نام جین کندی اردبیل به اوج ممکن رسیده است. تعدادی از این خانوارها تحت پوشش بهزیستی هستند. تعدادی دیگر تحت پوشش کمیته امداد هستند. اما واریزی ماهانه آنها به قدری نیست که بتوانند زیست داشته باشند. لذا نیازمند توجه بیشتر مقامات است.

خانواده های پرجمعیت ساکن اتاق های گِلی، بی آب و برق

وی افزود: عمده خانه هایی که در این مناطق هستند، بی مجوز و استاندار در مسیر مزارع کشاورزی ساخته شده اند. البته خانه نام متداول محل زندگی است ، ما در رابطه با اتاق های غیر استانداردی صحبت می کنیم که اعضای یک خانواده را در خود جای داده است. خانواده هایی که اغلب کم جمعیت هم نیستند. این اتاق ها را با خشت و گل ساخته اند و اغلب توسط خود خانواده بنا شده است. مناطقی که شهرداری نتوانسته است سامانی به آن بدهد. این اتاق ها یا جایی که خانواده ها قرق کرده اند، هیچ انشعابی از آب، گاز یا برق ندارد. مشابه همین وضع در شهرستان های مشکین شهر، پارس آباد و در قسمت های جنوبی استان یعنی خلخال و کوثر هم وجود دارد. این وضع را در مناطق یوسف آباد و علی آباد و بهار آباد می بینیم. در واقع آنها در تقسیماتی از جغرافیای منطقه زندگی می کنند که به عنوان محل سکونت دیده نشده است.
 

وضعیت بغرنج اقتصادی در  اردبیل / کارخانه ها تعطیل و بیکاری بسیار

این فعال اجتماعی گفت: متاسفانه این خانواده ها پر جمعیت هستند. این خانواده ها از پنج تا نه بچه دارند که همه در همان آلونک یا اتاق گلی زندگی می کنند. در واقع منطقه رشد جمعیت خوبی دارد. اما از وضعیت بسیار بغرنج اقتصادی رنج می برد. در اردبیل کارخانجات و ادارات زیادی برای کارمندی یا کارگری وجود ندارد. امکان زراعت و دامداری هم ندارند. در واقع چهار کارخانه بزرگ در استان وجود دارد که به جهت کرونا تعطیل شده اند یا نیمه تعطیل هستند. لذا تنها کاری که می توانند بکنند جمع شدن در میدان وحدت به عنوان کارگر روز مزد است. مگر کسی بیاید که نیاز به کارگر داشته باشد. یک سری هم به عنوان کارگر در مرکز استان به عنوان کارگر رستوران و مشاغل مشابه کار می کردند که با کرونا متوقف شدند. در واقع این افراد با سختی روزگار می رسانند.

بی توجهی مثال زدنی استاندار اردبیل به اوضاع اسفناک مناطق ۱۳گانهس

پرستار در ادامه بیان کرد: جایی که این افراد زندگی می کنند بیش از مساحت یک فرش نیست. در واقع خیلی از این افراد مستاجر هستند. یعنی آن زمین که آلونک در آن ساخته شده برای خودشان نیست. کسی از این افراد پشتوانه مالی یا اندوخته ای ندارد. این منطقه در انتخاب حائز اهمیت است. در واقع مناطق سیزده گانه پر جمعیت ترین منطقه را از قول اعضای شورای شهر تشکیل می دهند. بسیاری از نمایندگان از اهالی این منطقه بودند. در واقع نماینده مجلس دهم استان یکی از اهالی مناطق سیزده گانه بود. با این وجود کسی توجهی به این منطقه نکرده است. شاید بی توجهی استاندار اردبیل به اوضاع مناطق ۱۳ گانه مثال زدنی باشد. ایشان هیچ واکنشی به انتقاد و اظهارات رسانه ها ندارند. در واقع ما بارها مسائل را برای ایشان شرح داده این. دریغ از توجه به اوضاع مصیبت در این منطقه. به نظر بنده اگر این کوتاهی ها نبود، وضعیت این منطقه چنین اسفناک نبود. مناطق ۱۳ گانه دیرزمانی است که از این فقر رنج می برد. منطقه هیچ امکاناتی ندارد. نه به لحاظ درمانی حتی یک بیمارستان دارد. نه آسفالت مناسبی دارد. اغلب مدارسی که ساخته شد را مرحوم علی پور، یکی از خیرین مدرسه ساز ساخت.

فروش کلیه برای غلبه بر فقر 

وی در پایان خاطر نشان کرد: اخیرا گفت و گویی با انجمن بیماران کلیوی استان داشتیم. طبق اظهار آنها چند هزار نفر داوطلب از مناطق 13گانه برای فروش کلیه داشتیم. این را به این سبب می گویم که وضع معاش و سختی زندگی هزاران نفر را به این کار وادار کرده اند. خانواده ها با فروش اعضای بدن خود می خواهند بر مشکلات معیضتی غلبه کنند. یا حاضر به این کار شده اند از فرط فقر. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.