محمد داوری، کارشناس آموزش در گفت و گو با رکنا:
آسیب جدی کلاس اولی ها از کرونا / دوره تحصیلی سه سال ابتدایی تکرار شود
رکنا: یک کارشناس آموزش گفت: چگونه فکر می کنند 14میلیون دانش آموز و 105هزار مدرسه را می توان با دستورالعمل مدیریت کرد. آموزش و پرورش پادگان نیست، دانش آموز سرباز نیست، معلم هم درجه دار نیست.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، برای اولین بار است پا به مدرسه گذاشته اند. آنها دانش آموزان کلاس اولی هستند که از شانس ماندن در مدرسه را محروم شده اند.
شیوع بیماری کرونا به این جدایی دامن زد. آنها مجبورند با موبایل هایشان دانش آموزی را تجربه کنند.
اما چند درصد مادر و پدرهای کشور موبایل هایشان هوشمند است و می توانند جلوی سرخوردگی کودکان خود را در برگزاری کلاس های آنلاین خانگی بگیرند؟
معلم ها با دانش آموزان کوچکی که چیزی یاد نگرفته اند، چه بکنند؟ بدون هیچ تلاشی به آنها نمره بدهند تا با پایه کج به ثریای دانشگاه برسند یا ضربه بخورند و تا آخر عمر جای این ضربه بر روحشان خودنمایی کند؟ محمد داوری، کارشناس آموزش در این مورد به خبرنگار اجتماعی رکنا تاکید کرد: این ریشه در یک نگرش اخلاقی دارد. متولیان تربیت اگر نگاه اخلاقی داشته باشند و تربیت را به کودک و نوجوان وظیفه خانواده، دولت و جامعه بدانند یقینا تغییرات بسیاری به وجود خواهد آمد.
کودکان ربات یا ابزار نیستند
وی افزود: خانواده و دولت فکر می کنند که تربیت حق آنهاست و کودک و نوجوان ابزار است و مثل یک رباتی در دست آنها است و باید آنگونه که آنها می خواهند شکل بگیرد. نگرانی ها راجع به کودکان ونوجوانان در ابعاد مختلف کار، تعلیم و تربیت، امنیت و... ریشه در این نگرش دارد. در شرایط بحرانی ناشی از تعطیلی های مکرر همه دانش آموزان آسیب دیده اند به ویژه دانش آموزان ابتدایی به خصوص کلاس اول تا سوم.
عدم توانایی کلاس اولی ها برای استفاده از فضای مجازی
این کارشناس آموزش با اشاره به دانش آموزان کلاس اولی گفت: دلایل فنی آسیب دیدن دانش آموزان کلاس اولی به نسبت بقیه دانش آموزان این است که توانایی استفاده از فضای مجازی را ندارند. هر چه پایه ها پایین تر می آید، کلاس مجازی برای آنها به نسبت خلاء کمتری از کلاس های حضوری را پر می کند. در نتیجه بیشترین آسیب را در این بحران آموزش مجازی و تعطیلی مدارس بچه های ابتدایی به ویژه بچه های کلاس اولی می بینند.
بهتر از سال تکرار شود
داوری با بیان این که بچه های کلاس اولی توانایی استفاده از فضای مجازی را ندارند، تاکید کرد: خانواده توانایی کمک به بچه های کلاس اولی را ندارند. اولیای دکتر و مهندس داریم که نمی توانند بچه کلاس اول خود را آموزش دهند یا به او کمک کنند. درس های کلاس اول بسیار تخصصی بوده و ریزه کاری های فراوانی دارد. حتی شنیدید که اولیا می خواهند به بچه های ابتدایی درس بدهند آنها می گویند شما بلد نیستید خانم یا آقا معلم مان بهتر درس می دهند. این نشان می دهد که بچه ها پذیرش ندارند. ضمن آن که شیوه ها جدید و مهارت های تدریس کلاس اول نیز ویژه است. نه تنها برای ابتدایی ها بلکه برای تمام دوره های تحصیلی اگر این پایه تکرار شود، بهتر است. اگر برای همه این پایه تکرار نمی شود، دوره تحصیلی برای دانش آموزان سه سال ابتدایی به ویژه کلاس اولی ها تکرار شود. هزینه ای که برای تکرار یک سال پرداخت می شود بسیار کمتر از مبالغی است که ناشی از ضعف پایه های اساسی هزینه می شود.
وی با اشاره به این که در روانشناسی رشد به این تاکید می کند که مفاهیم اصلی در پایه های پایین تر بنیادی است برای یادگیری همه پایه ها به آن تکیه می شود افزود: ارتباط بین مفهوم و سطح رشد اگر به سطحی از یادگیری و درونی سازی نرسیده باشد آسیب آن تا همیشه در فرد ماندگار است. این مفاهیم در سه سال اول شکل می گیرد و پایه آن نیز اول ابتدایی است. نگرانی در این حوزه جدی است و باید برای آن چاره اندیشی شود.
عدالت اجتماعی و کیفیت آموزشی وجود ندارد
داوری در پاسخ به این سوال که در کلاس های شاد چقدر عدالت اجتماعی رعایت می شود؟ گفت: اگر بخواهیم دو شاخص عدالت اجتماعی و کیفیت آموزش را در آموزش و پرورش بررسی کنیم، متوجه می شویم که شبکه شاد نه تنها این دو شاخص محقق نکرده است بلکه به آن دامن زده است. در آموزش حضوری عدالت و کیفیت آموزشی بالاتر بود. یعنی دانش آموزان یک روستا که اینترنت، موبایل و تلویزیون نداشتند، معلم داشتند، اما الان معلم ندارند، گوشی ندارند، در نتیجه بیش از گذشته عدالت آموزشی تهدید شده است. یعنی آموزش مجازی و شبکه شاد بستر عادلانه ای است اما زمینه ها و زیرساخت های آن (دسترسی به اینترنت و گوشی هوشمند) به صورت عادلانه وجود ندارد، به همین دلیل به شدت عدالت آموزشی تهدید می شود. محروم ترین ها بیشتر از آموزش مجازی محروم هستند و شبکه شاد که عجولانه طراحی، راه اندازی شد. اکثر مدارس از شاد استفاده نمی کنند و نرم افزارهای خود را دارند.
بازگشایی مدارس اقدامی بدون توجه به واقعیت ها
این کارشناس آموزش تاکید کرد: بازگشایی مدارس اقدامی بدون توجه به واقعیت هاست. والدین فرزندان خود را به مدرسه نمی فرستند. از سوی دیگر مسئولان تصمیم گرفتند معلمان سرکلاس باشند اما دانش آموزان نیایند. این تصمیم نیز نشان می دهد که مسئولان مدرسه را نمی شناسند. معلم برود مدرسه چه کاری انجام دهد؟ حداقل در خانه با گوشی خود و خرج اینترنت خود درس می دهند. 105هزار مدرسه داریم که بسیاری از آنها تجهیزات ندارند. هستند مدارسی که یک لپ تاپ بیشتر ندارند.
داوری افزود: چگونه فکر می کند 14میلیون دانش آموز و 105هزار مدرسه را می توان با دستورالعمل مدیریت کند. آموزش و پرورش پادگان نیست، دانش آموز سرباز نیست، معلم هم درجه دار نیست. جنس تعلیم و تربیت متفاوت و جنس روابط انسانی و عاطفی، جنس یک فعالیت رضایت بخش و ارتباط موثر است.
برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر