شوگر مامی و شوگر ددی؛ نشانه‌ای از بحران اجتماعی یا انتخابی برای بقا؟

امیر رهبر، فعال اجتماعی، در خصوص موضوع شوگر مامی و شوگر ددی که این روزها در فضای مجازی و حقیقی مطرح است اینگونه نوشت: اصل داستان: شوگر ددی (Sugar Daddy) و شوگر مامی (Sugar Mummy) به ترتیب مرد مسن و زن مسن پولداری هستند که وارد رابطه‌ای با دختر یا پسر جوان‌تر از خود می‌شوند. طرف مقابل آنها به اصطلاح شوگر بیبی نامیده می‌شود.

طبق منابع انگلیسی، اصطلاح شوگر ددی به سال ۱۹۰۸ میلادی باز می‌گردد. آدولف اسپرکلز، وارث کارخانه قند اسپرکلس، با دختری که ۲۴ سال از او جوانتر بود، ازدواج کرد و این دختر پس از ازدواج او را "شوگر ددی" خطاب می‌کرد. از آن زمان این اصطلاح به طور رایج استفاده شد و بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۰ به مردانی اطلاق می‌شد که برای جلب توجه زنان جوان هدیه می‌دادند.

این نوع روابط چند سالی است که در جامعه ایران به بحث داغی تبدیل شده است. دختران و پسران جوان به دنبال این روابط هستند که معمولاً اختلاف سنی بیش از بیست و پنج سال دارند. این روابط عمدتاً جنبه مالی دارند و می‌توان آنها را نوعی معامله به شمار آورد.

شوگر ددی‌ها در ایران: اصطلاح شوگر ددی نخستین بار از طریق رسانه‌ها وارد ایران شد. در سال ۱۳۹۴ بی‌بی‌سی فارسی گزارشی منتشر کرد که در آن به کسب درآمد دختران جوان آمریکایی، به ویژه دانشجویان، از طریق روابط با مردان مسن پولدار پرداخته بود. این گزارش به سرعت در فضای مجازی ایران منتشر شد و اصطلاح شوگر ددی در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی گسترش یافت. در ایران این نوع رابطه به گونه‌ای ایرانی‌سازی شد و علاوه بر جنبه مالی، فاز عاطفی نیز جزئی از آن گردید.

تلویزیون و شوگر مامی: بخش مذهبی جامعه ایران که به دلیل برخی اعتقادات از ماهواره استفاده نمی‌کند، اغلب گمان می‌کند که صداوسیما به‌طور مستقیم به مسائل اخلاقی جامعه پرداخته و در جهت اصلاح فرهنگ قدم بر می‌دارد. اما در واقع، برخی سریال‌های تولید شده توسط صداوسیما مانند «گردن زنی»، «بازنده»، و «داریوش» که به موضوع شوگر ددی و شوگر مامی پرداخته‌اند، ممکن است بدون در نظر گرفتن عواقب اجتماعی آن‌ها تولید شده باشند. این سریال‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم این موضوعات را به نمایش می‌گذارند.

 رواج پدیده‌هایی همچون شوگر مامی و شوگر ددی نتیجه وادادگی فرهنگی، اقتصادی و  اجتماعی جامعه ایران است. گرایش به دخانیات و مواد مخدر، جراحی‌های زیبایی و افزایش روابط مالی به جای روابط عاطفی، نشانه‌هایی از این وادادگی فرهنگی هستند.  همچنین تغییر معیارهای اجتماعی را دلیل اصلی رواج این پدیده‌ها میتوان دانست.شوگر مامی حتی در کشورهای غربی نیز یک فرهنگ عمومی نبوده و بیشتر توسط اقلیت‌های هنجارشکن رواج یافته است.

چرا این اتفاقات رخ می‌دهند؟  در شرایط کنونی، روابط اجتماعی به نوعی معامله تبدیل شده‌اند که در آن پول نقشی برجسته ایفا می‌کند. این وضعیت به‌ویژه در میان جوانان که به دلیل مسائل مالی به دنبال کسب اعتماد به نفس و رهایی از تنهایی هستند، به‌وضوح دیده می‌شود.

امیر رهبر همچنین به افسردگی و اضطراب در جامعه ایران اشاره می‌کند و معتقد است که بی‌تفاوتی اجتماعی در برابر مشکلات اقتصادی و آسیب‌های اجتماعی سبب شیوع این نوع روابط شده است.

چگونه باید برخورد کرد؟ امیر رهبر به این نکته اشاره می‌کند که اصلاح جامعه نیازمند تلاش همگانی است و نباید منتظر تغییرات از سوی مسئولان بود. اصلاحات باید از درون جامعه آغاز شود و افراد باید برای زندگی بهتر به میدان بیایند.

 در نهایت، رهبر تاکید دارد که ریشه بسیاری از این روابط، مشکلات معیشتی و اقتصادی در جامعه است که سبب بروز هنجارشکنی‌های اجتماعی می‌شود. او هشدار می‌دهد که اگر نظارتی جدی بر این پدیده‌ها اعمال نشود و اگر شرایط اقتصادی کشور همچنان به وضعیت نابسامان خود و افزایش شکاف طبقاتی ادامه دهد آینده جامعه تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت.

تحلیل روان‌شناختی شوگر ددی و شوگر مامی: نیازها، انگیزه‌ها و پیامدهای اجتماعی

پدیده شوگر ددی و شوگر مامی به دلیل طبیعت خاص و پیچیده‌ای که دارد، از جنبه‌های روان‌شناختی مختلفی قابل تحلیل است. افراد مختلفی که به سمت این نوع روابط می‌روند یا در آن‌ها مشارکت دارند، انگیزه‌ها، نیازها و مشکلات روان‌شناختی متفاوتی دارند. در اینجا به تحلیل روان‌شناختی هر دو گروه (افرادی که به سمت شوگر ددی/مامی می‌روند و کسانی که این نقش را ایفا می‌کنند) پرداخته می‌شود.

 افرادی که به سمت شوگر ددی و شوگر مامی می‌روند (شوگر بیبی‌ها)

افرادی که در این روابط به‌عنوان "شوگر بیبی" شناخته می‌شوند، معمولاً از انگیزه‌ها و نیازهای روان‌شناختی خاصی برخوردارند که به آن‌ها این انگیزه را می‌دهد تا وارد روابط مالی و غیرعاطفی شوند.

نیاز به تأمین مالی

بیشترین انگیزه برای ورود به این روابط، نیاز به تأمین مالی و بهبود وضعیت اقتصادی است. در بسیاری از موارد، افراد جوانی که به سمت شوگر ددی یا شوگر مامی می‌روند، در شرایط اقتصادی نامساعد یا بی‌ثباتی مالی قرار دارند. این افراد ممکن است از نظر روان‌شناختی به دنبال حل بحران‌های اقتصادی و ایجاد احساس امنیت مالی باشند. در واقع، ورود به چنین روابطی برای آن‌ها به‌عنوان راهی برای رهایی از فشارهای مالی و زندگی دشوار دیده می‌شود.

کمبود اعتماد به نفس و جبران احساسات منفی

یکی دیگر از دلایل روان‌شناختی برای انتخاب چنین روابطی می‌تواند به کمبود اعتماد به نفس و احساس نارضایتی از خود یا وضعیت زندگی فردی مربوط باشد. جوانانی که به دنبال شوگر ددی یا شوگر مامی می‌روند، ممکن است در تلاش باشند تا اعتماد به نفس خود را از طریق تأمین مالی و دریافت توجه از طرف مقابل تقویت کنند. برای آن‌ها، این روابط می‌تواند به‌عنوان منبعی برای جبران احساسات منفی و عاطفی، مانند تنهایی، بی‌احساسی و عدم رضایت از خود عمل کند.

نیاز به پذیرش و توجه

در برخی از موارد، شوگر بیبی‌ها به دنبال احساس مورد پذیرش قرار گرفتن و جلب توجه از طرف افراد مسن‌تر هستند. این نیاز به توجه و تأیید از سوی یک فرد مسن‌تر و مالی می‌تواند به‌طور ناخودآگاه ناشی از ضعف‌های عاطفی و نقص در روابط خانوادگی یا اجتماعی باشد.

فرار از مشکلات عاطفی و تنهایی

بسیاری از افراد که وارد این روابط می‌شوند، ممکن است به‌دلیل مشکلات عاطفی و تنهایی به دنبال راهی برای پر کردن خلأهای روان‌شناختی خود باشند. آن‌ها ممکن است با ورود به یک رابطه مالی به‌طور موقت از احساس بی‌ارزشی و تنهایی خود رهایی یابند، هرچند که این نوع رابطه اغلب به‌طور موقت و سطحی است.

 افرادی که شوگر ددی و شوگر مامی می‌شوند:

افرادی که به‌عنوان شوگر ددی یا شوگر مامی شناخته می‌شوند، معمولاً انگیزه‌ها و نیازهای روان‌شناختی متفاوتی دارند. این افراد می‌توانند از نظر عاطفی و اجتماعی با انگیزه‌های پیچیده‌ای وارد این روابط شوند.

نیاز به قدرت و کنترل

یکی از ویژگی‌های روان‌شناختی افراد شوگر ددی و شوگر مامی، نیاز به احساس قدرت و کنترل است. این افراد که معمولاً از نظر مالی توانمند هستند، ممکن است از این موقعیت برای ایجاد روابطی استفاده کنند که در آن‌ها احساس کنترل و برتری دارند. این روابط می‌تواند برای آن‌ها به‌عنوان ابزاری برای به نمایش گذاشتن قدرت اقتصادی و اجتماعی خود عمل کند.

کمبود عواطف یا ناکامی‌های عاطفی

در بسیاری از موارد، افراد شوگر ددی و شوگر مامی ممکن است دچار کمبود عاطفی یا ناکامی‌های شخصی باشند. این افراد ممکن است در روابط گذشته خود احساس کمبود محبت، توجه و ارزش‌گذاری کرده باشند و از این رو، در روابط جدید خود به دنبال جبران این کمبودها از طریق توجه به یک شخص جوان‌تر و به‌دست آوردن تایید و محبت از او باشند. در واقع، این افراد ممکن است احساس کنند که با این نوع روابط می‌توانند نیازهای عاطفی خود را به‌طور موقت برطرف کنند.

جذب به ارضای حس غرور و کامیابی

برخی از شوگر ددی‌ها و شوگر مامی‌ها ممکن است به دنبال ارضای حس غرور و کامیابی خود باشند. در این افراد، روابط با شوگر بیبی‌ها می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای احساس مهم بودن، جوانی و جذابیت استفاده شود. این افراد ممکن است از توجه‌های زیادی که از سوی شوگر بیبی‌ها دریافت می‌کنند، احساس تأثیرگذاری و جذابیت بیشتری کنند، حتی اگر این توجه‌ها به‌طور سطحی و مالی باشد.

تمایل به تجارب جدید و چالش‌ها

افراد شوگر ددی و شوگر مامی ممکن است به دنبال تجربه‌های جدید و چالش‌های غیررایج باشند. این نوع روابط ممکن است برای آن‌ها نوعی ماجراجویی یا فرار از یکنواختی زندگی باشد. برای برخی، این روابط به‌عنوان راهی برای تازه نگه‌داشتن زندگی و به‌دست آوردن تجارب متفاوت از روابط معمولی محسوب می‌شود.

ترس از پیری و ناتوانی

در بسیاری از موارد، افراد مسن‌تر که به سمت شوگر ددی و شوگر مامی می‌روند، ممکن است از ترس‌های مرتبط با پیری و ناتوانی برخوردار باشند. آن‌ها ممکن است از حس انزوا، تنهایی و از دست دادن جذابیت و اهمیت خود در جامعه ترس داشته باشند و به همین دلیل وارد روابطی می‌شوند که به‌طور موقت حس جوانی، جذابیت و قدرت را در آن‌ها تقویت کند.

پدیده شوگر ددی و شوگر مامی نه تنها نشان‌دهنده بحران‌های اجتماعی و اقتصادی است، بلکه به مشکلات روان‌شناختی نیز بازمی‌گردد که افراد از طریق آن‌ها به دنبال حل نیازهای عاطفی و مالی خود هستند. در هر دو طرف این روابط، نیاز به توجه، تایید، قدرت و ارضای نیازهای عاطفی و مالی وجود دارد که می‌تواند نشانه‌هایی از مشکلات عمیق‌تر روان‌شناختی، کمبود اعتماد به نفس و ناکامی‌های شخصی باشد.