در برابر شوخی های بی شرمانه همکاران در محیط کار چه باید کرد

من هیچ علاقه ای به این نوع رفتار بی قید و بند ندارم و با آن ها همراهی نمی کنم. برای همین فکر می کنند آدم مغروری هستم و همین باعث شده مدام با حرف هایشان آزارم بدهند و مسخره ام کنند. حتی به ترک محل کار هم فکر کرده ام اما به حقوقش نیاز دارم.

این ویژگی مربوط به نوع تربیت خانوادگی و شخصیت شماست. این مسئله نشانۀ مشکلی در شما یا مشکل شخصیتی در همکارانتان نیست. آن چه مهم است تفاوت شما با آن هاست. شما آن ها را غیرطبیعی می‏دانید و ممکن است آن ها شما را فردی بسیار اخلاقی، منضبط و سخت‏گیر قلمداد کنند.

بهتر است به جای این که خیلی سفت و سخت علیه آن ها جبهه بگیرید و به آن ها نقطه ضعف نشان دهید به صورت محدود با آن ها همراهی کنید ولی به تدریج به آن ها بگویید که این مسائل را دوست ندارید و صرفاً ترجیح می‏دهید با آن ها دوست باشید. در واقع آن ها هم به احتمال زیاد دنبال دوستی و برقراری رابطه با شما هستند ولی صمیمیت بی‏مورد در روش ارتباطی آن ها اشکال دارد؛ بنابراین اگر می‏خواهید کارتان را داشته باشید و در محیط کار، منزوی نباشید اندکی همرنگ جماعت شوید؛ نه این که مثل آن ها شوید بلکه برای نزدیکی به آن ها سعی کنید با حفظ خونسردی و آرامش فقط به رفتارهای دوستانه و چارچوب‏مند آن ها واکنش مثبت نشان دهید و به رفتارهای مبتذل شان واکنش نشان ندهید و خودتان را به بی‏توجهی بزنید. آن ها به تدریج می‏فهمند این شوخی‏ها برای شما جذاب نیست و باید راه دیگری برای ارتباط با شما پیدا کنند؛ بنابراین ، این رفتارها را از کل شخصیت شان جدا کنید و با آن ها محترمانه و عادی باشید. دو ماه این سبک را امتحان و سعی کنید به جای دوری یا جبهه گرفتن، عادی و اندکی صمیمی باشید.

اگر اوضاع بهتر شد ادامه بدهید و اگر باز هم نتوانستید به هیچ وجه با این مسائل کنار بیایید، ابتدا با استفاده از برخورد حقوقی به رئیس یا مدیرتان اعتراض خود را بیان کنید تا دست از این رفتارشان بردارند. اگر باز هم اتفاقی نیفتاد و همچنان از این مسئله اذیت بودید، محل کارتان را عوض کنید. در هر صورت این را به عنوان حربۀ آخر قرار دهید و حتی اندکی تغییر در استانداردهای خود را چیز بدی قلمداد نکنید.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

مصلح میرزایی روانشناس بالینی از انستیتو روان‌پزشکی