افسردگی و حس زندان بودن برای معلم بازنشسته
رکنا: 65 سال دارم. خانمی فرهنگی و بازنشسته ام و هر روز از ساعت 2 ظهر تا شب احساس می کنم در زندانی با دیوارهای بلند هستم و خیلی احساس تنهایی می کنم، حتی اگر در جمع باشم، بسیار بی حوصله ام و دلم به کار نمی رود.
ممکن است افسردگی باشد؟ چه کار باید بکنم؟
سلام. علایم افسردگی را خدمت شما عرض می کنم، بررسی کنید و اقدامات لازم را انجام دهید.
علایم افسردگی
در ابتدا اگر در بیشتر اوقات روز احساس می کنید، غمگین هستید یا از امور روزمره مثل قبل لذت نمی برید، به علایم زیر توجه کنید، ببینید آیا این علایم همراه احساس غمگینی و بی علاقگی در شما وجود دارد یا خیر؟
احساس بی ارزشی یا احساس گناه
احساس خستگی و کمبود انرژی
تغییر در اشتها (بی اشتهایی یا برعکس پراشتهایی نامعمول)
تغییر در خواب (بی خوابی یا پرخوابی)
فکر کردن به مرگ یا خودکشی
احساس کند شدن در حرکات یا بر عکس بی قراری شدید
احساس کاهش تمرکز یا فراموشی
در صورتی که حداقل چهار علامت بالا را به همراه روحیه غمگین و بی علاقگی به امور زندگی در دو هفته اخیر تجربه کرده اید، احتمال این که به مشکل افسردگی دچار شده باشید، زیاد است؛ اما باید بررسی شود شدت آن چقدر است؟ علاوه بر این توجه داشته باشید هم اکنون در چه شرایطی به سر می برید. آیا تغییری واضح در زندگی شما رخ داده است؟ (مثل بازنشستگی). آیا ارتباطات بین فردی و اجتماعی شما نسبت به گذشته کاهش یافته است؟ آیا مشکلی در زندگی وجود دارد که احساس می کنید بر روحیه شما تاثیر می گذارد؟ در صورت وجود چنین مسائلی در ابتدا با یک روانپزشک برای بررسی نیازتان به دارو مشورت و سپس برای حل مسئله تان به یک روانشناس مراجعه کنید.
توصیه های کلی
در صورتی که احساس می کنید برخی از این نشانه ها و فقط در برخی از اوقات وجود دارد و احساس های غم و تنهایی بارز هستند، توصیه های کلی زیر پیشنهاد می شود:
یک شبکه اجتماعی از افراد نزدیک خانواده یا دوستان تشکیل دهید و برنامه های مختلفی را در طول ماه با آنها داشته باشید.
بازنشستگی باعث می شود زمان بسیاری از روز که مشغول فعالیتی هدفمند بوده اید، ناگهان حذف شود، بنابراین برای اوقات بیکاری تان برنامه ریزی کنید. کاری را انجام دهید که احساس می کنید می توانید بر آن تسلط داشته باشید و از آن لذت ببرید.
درباره احساس تنهایی خود با افراد نزدیک و دوستانتان صحبت کنید. داشتن یک دوست نزدیک و مورد اعتماد همواره باعث می شود مقدار زیادی از فشار روانی تان کاسته شود.
به سلامت بدن خود توجه کنید و برنامه تغذیه ای و ورزشی سالمی داشته باشید. کمبود برخی ویتامین ها و املاح، همچنین بی تحرکی مداوم و ماندن در یک جای ثابت، باعث افت روحیه می شود. بنابراین سعی کنید فعال باشید.
معنای زندگی خود را غنی تر کنید. فعالیت های مذهبی،کتاب ها، فیلم ها یا هر کار دیگری را که به گسترده تر
شدن معنای زندگی تان کمک می کنند ، شناسایی کنید و به آنها بپردازید.
سعی کنید در کارهای اجتماعی مشارکت کنید. عضویت در یک کار خیریه یا کمک به همنوعان چه از لحاظ مالی و چه غیر مالی، باعث می شود احساس عضوی از اجتماع بودن تقویت شود.
نگرشی مثبت و شوخ طبع به زندگی داشته باشید. همه انسان ها با تنهایی سروکار دارند، این تصمیم هر یک از ماست که چگونه با آن کنار می آییم.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر