کلید مقاومت انسان در برابر تشعشعات هسته‌ ای در دستان یک موجود نامیرا
به گزارش رکنا، پروتئین موجود در خرس آبی می‌تواند انسان را در برابر تشعشعات هسته‌ای مقاوم کند و حتی به بیماران مبتلا به سرطان نیز کمک بزرگی نماید.
 
خرس‌های آبی که موجودات میکروسکوپی و فوق‌العاده مقاومی محسوب می‌شوند، توانایی بقا در شرایط سخت، مانند تشعشعات بالا، کمبود اکسیژن و دماهای بسیار بالا یا پایین را دارند. این توانایی علمی نظر دانشمندان را به خود جلب کرده است.
 
به گزارش آی‌ای، از آنجایی که حدود ۶۰ درصد بیماران سرطانی در آمریکا نیازمند پرتودرمانی هستند که علی‌رغم فواید زیاد، عوارض جانبی دردناکی ایجاد می‌کند، مقاومت بالای خرس‌های آبی در برابر تشعشعات آنها را در کانون توجه تحقیقات علمی قرار داده است.

تحقیقات MIT و نقش پروتئین در محافظت

محققان در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه آیووا به این نتیجه رسیده‌اند که یک پروتئین خاص در بدن خرس آبی می‌تواند بیماران را در برابر عوارض ناخواسته پرتودرمانی محافظت کند.
 
برای بررسی این فرضیه، پژوهشگران آران‌ای پیامرسان این پروتئین را به بدن موش‌ها وارد کردند. نتایج نشان داد که موش‌ها پس از این تزریق توانستند از دی‌ان‌ای سلول‌های خود در برابر آسیب‌های تشعشعات محافظت کنند.

کاهش عوارض جانبی پرتودرمانی

دکتر جیووانی تراورسو، دانشیار MIT و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «پرتودرمانی برای درمان بسیاری از تومورها حیاتی است، اما عوارض جانبی شدید آن، محدودیت‌هایی را ایجاد کرده است. کاهش آسیب به بافت‌های اطراف یکی از نیازهای اصلی در این حوزه است.»
 
پرتودرمانی در درمان سرطان‌های دهان یا ناحیه گوارشی بسیار مؤثر است، اما می‌تواند آسیب‌های جدی به بافت‌های این مناطق وارد کند. مشکلات ناشی از این درمان شامل درد شدید، خونریزی و حتی نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان می‌شود.

الهام از خرس‌های آبی برای کاهش آسیب

پژوهشگران پس از سال‌ها مطالعه، به پروتئین ویژه‌ای به نام Dsup در خرس‌های آبی رسیدند. این پروتئین، به دی‌ان‌ای متصل شده و آن را در برابر آسیب‌های تشعشعات محافظت می‌کند؛ به طوری که خرس‌های آبی قادرند دوزهای تشعشعات ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ برابر بیشتر از انسان را تحمل کنند.
 
این پژوهشگران با استفاده از آران‌ای پیامرسان توانستند پروتئین Dsup را به بافت‌های موش‌ها منتقل کنند. این روش باعث شد تا سلول‌ها بتوانند به طور موقت پروتئین تولید کنند و در نتیجه، دی‌ان‌ای آنها در برابر تشعشعات محافظت شود. این فرایند بدون هیچ اثر جانبی و طولانی‌مدت بوده است.

آزمایش‌های موفق در مدل‌های حیوانی

محققان برای این منظور از ذرات پلیمر-لیپیدی برای انتقال آران‌ای پیامرسان استفاده کردند و این ذرات را برای بافت دهان و کولون بهینه‌سازی کردند. سپس چند ساعت قبل از پرتودرمانی، این ذرات به بافت‌های هدف تزریق شدند و مشاهده شد که میزان شکستگی دو رشته‌ای دی‌ان‌ای تا ۵۰ درصد کاهش یافته است.
 
همچنین این محافظت تنها در محل تزریق انجام شده و از محافظت تومور در برابر پرتودرمانی جلوگیری شده است. محققان به دنبال ایجاد نسخه‌ای اصلاح‌شده از پروتئین Dsup هستند تا باعث تحریک پاسخ ایمنی نشود.

آینده این تکنولوژی برای انسان و فضا

دانشمندان معتقدند اگر این پروتئین برای استفاده انسانی سازگار شود، می‌تواند محافظت بیشتری ارائه دهد و علاوه بر کاهش آسیب‌های ناشی از وتشعشعات، به درمان بهتر با داروهای شیمی‌درمانی و حتی محافظت فضانوردان در برابر تشعشعات کیهانی کمک کند.

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: