گفتگو با داور جنجالی جشنواره کن / ما انتخاب میکنیم، قضاوت نه!
رکنا: کیت بلانشت بازیگر استرالیایی و برنده دو اسکار ریاست هیات داوران هفتاد و یکمین دوره جشنواره کن را بر عهده دارد که امشب برندگانش را خواهد شناخت. بلانشت بازیگری کاریزماتیک با نقشهای متنوع در کارنامه است. او همراه هریسون فورد در نمایش اختتامیه کن ۲۰۰۹ با «ایندیانا جونز و قلمروی جمجمه بلورین» حضور داشت. با آلخاندرو گونزالس ایناریتو برای نمایش «بابل» در سال ۲۰۰۶ و همراه تاد هینز برای نمایش «کارول» در سال ۲۰۱۵ به کن آمد که برای همین فیلم جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره را تصاحب کرد.
در حال حاضر همه میخواهند از ذهن او سر در بیاورند تا بفهمند که امشب چه کسانی در سالن لومیر برندهی جایزه خواهند بود. گفتگویی که در ادامه میخوانید، توسط وبسایت رسمی جشنواره کن منتشر شده است.
چقدر نقش جدید شما، ریاست هیات داوران اهمیت دارد؟ چه جور رئیسی هستید؟
-امتیاز بسیار بزرگی بوده و هست. نه تنها فرصت تماشای طیف متنوعی از آثار با چنین چشماندازهای جذاب و گوناگونی را دارم بلکه فرصت گفتگو با اعضای هیات داوران نیز امتیاز بزرگی است. شخصا هیچ کدام از اعضای هیات داوران را نمیشناختم. کمی با لئا سیدو آشنا بودم. داوران خوش قلب Heart و متعهد هستند. نقش خود را جدی میگیرند. اهمیت کن برای فیلمسازان را درک میکنند گرچه ما بگو و بخند زیاد داریم! تجربه بسیار آگاهیدهنده بوده و ما را به یک ریتم و الگوی خاصی دعوت میکند.
لئا سیدو به عنوان یکی از داوران گفت که حس می کند شما از هیات داوران مراقبت میکنید.
اوه واقعا؟ چه نازنین! باب دیلن جملهای واقعا جالب را سالهای سال پیش گفت:«تو خودت را جدی نمیگیری کارت را جدی میگیری.» همان ابتدای شروع کار به داوران گفتم: « کار ما داوری دادگاه قتل Murder نیست. ما هیات داوران جشنواره ایم. با احترام، لذت و کنجکاوی قضاوت Judgment میکنیم.» واقعا داریم تلاش میکنیم به تک تک فیلمسازها، فرهنگها، جنسیتها، سن و سال ها احترام بگذاریم و فقط ببینیم چه اثری پیش رویمان است. به یک اتاق تمرین بزرگ میماند، تلاشی است برای درک حرفهایی که مردم می زنند و میخواهند بزنند!
سه روز پیش از اختتامیه است، آیا انتخاب ها را شروع می کنید؟
کاجا(داور اهل برونئی) همان روزهای اول گفت:«یادتان باشد ما قضاوت نمی کنیم، انتخاب میکنیم.» حالا داریم وارد بخش رنجآوری میشویم که باید فیلمهایی چنین جاهطلبانه و متنوع را مقایسه کنیم. و این کارِ هنر Art است. ما در موقعیتی ناممکن قرار داریم. دارد کمی رنجآور میشود چون با ید از یکسری چیزها بگذریم. چون هیچ کس تلاش نمیکند نظرش را تحمیل کند. فکر میکنم گاهی وقتها میان یک جمع گروهی چنین اتفاقهایی میافتد. ما داوران داریم بیشتر تلاش میکنیم یک ذهنیت جمعی پیدا کنیم. تلاش خواهیم کرد تصمیمی بگیریم که همه اعضا با آن زاویه نداشته باشند. گفته شده که غالب فیلمها واقعا بر همه تاثیر گذاشته اند. امسال میان فیلمها وجه اشتراک زیادی وجود دارد. پس تماشایشان بسیار لذت بخش بود. ما به طور کلی با هم صحبت کرده ایم حالا وقتش رسیده تا جزئی روی فیلمها بحث کنیم.
نکتهای را به همه گفتهام: «بعضی فیلمها طول میکشند که درون شما شکل بگیرند و مدتی طول میکشد تا به این فیلمها عمیق واکنش نشان بدهید. به بعضی از فیلمها با هیجان و فوری واکنش نشان میدهید اما به سرعت پ کم فروغ و محو میشوند. بدین معنا نیست که چنین فیلمهایی شایستگی ندارند. ما تلاش میکنیم فیلم هایی را پیدا کنیم که دوست داشتنی و سرزنده درون ما باقی میمانند.
فکر میکنم یکی از نکات جالب قواعد و ضوابط جشنواره کن که خیلی ها به آن اگاهی نداشته باشند این است که اگر شما نخل طلا را برنده شوید نمی توانید جایزهی دیگری را بگیرید. یا مثلا اگر جایزه بزرگ را برنده شوید. پس اگر واقعا عاشق یک نقشآفرینی شدید و واقعا فکر میکنید کارگردان خارق العاده است. باید کلی سبک و سنگین کنید. به نظرم دلیل قواعد کن این باشد که یک فیلم همه جوایز را تصاحب نکند. آنها دارند آگاهی میدهند که ما داریم درباره سینما Cinema حرف میزنیم نه مسابقه فوتبال! پس باید اعتراف کنم که تک تک فیلم ها لحظات قوی و شایستگی حضور در بخش مسابقه را دارند و از جهتی از پیش جایزه شگفتانگیزی را برده اند که در بخش مسابقه هستند. حالا فقط یک انتخاب وجود دارد.
ارسال نظر