3 دسته از مادران فرزند مودب تربیت می کنند
رکنا: تربیت درست فرزندان در آینده فردی و اجتماعی آنها بسیار مهم است و تاثیرگذار.
به گزارش رکنا، این مادران فرزند خود را درست تربیت می کنند و پرورش می دهند.
1- مادرانی که به همسرشان احترام می گذارند.
2- مادرانی که وقتی فرزندشان بی قانونی می کند به او توهین نمی کنند بلکه قانون را برای فرزند خود توضیح می دهند.
3- مادرانی که به فرزندشان کلمات لطفا، ممنوه و خواهش می کنم را یاد می دهند.
تربیت فرزند از نظر روانشناسی
شیوه تربیت فرزند از نظر روانشناسی نه تنها بر سلامت دوران کودکی بلکه بر مسیر زندگی بزرگسالی فرزندان شما هم تاثیر می گذارد.
مساله ای که والدین را سردرگم کرده این است که توصیه های متخصصان کودک و فرزند پروری در طی زمان تغییر می کند.مثلا یک فلسفه ای هست که به والدین می گوید با فرزندانشان خشن و جدی باشند و آنها را به رعایت قانون و مقررات خانه و خانواده وادار کنند.
اما بعدها با این جمله که هیچ دوستی بهتر از پدرمادر نیست والدین را به سمت دوست شدن با فرزندان هدایت کردند و از آنها خواستند که بستری را فراهم کنند تا کودکان و نوجوانان بتوانند براحتی با پدرمادر ارتباط بگیرند.در این سبک هیچگونه نظم و انضباط یا دیسیپلینی وجود ندارد و همه چیز را به فرزندان راحت می گیرند.
در حال حاضر محققان می گویند که فلسفه roots and wings بهترین روش تربیت فرزند از نظر روانشناسی است.یعنی والدین ارتباط عاطفی قوی ای با بچه های خود داشته باشند و در عین حال به فرزندان خود این فرصت را بدهند که بصورت مستقل عمل کرده، تجربه کنند و چیزهای مختلف را یاد بگیرند.
لازم به ذکر است که سن تربیت کودک از همان دوران ابتدایی زندگی شروع می شود.زیرا کودکان ۱۸ ماهه حتی اگر دلایل مودب بودن را درک نکنند باز هم می توانند با آموزش گفتن “لطفا و متشکرم” اصول اولیه رفتار را یاد بگیرند.کودکان از سنین کم به الگوبرداری اداب غذا خوردن والدین و … می پردازند و رفتارها را یاد می گیرند.والدین میتوانند با استفاده از عروسک های انگشتی و … رفتارهای خوب را به فرزندان بیاموزند.
شیوه های فرزندپروری و تربیت فرزند سالم چیست؟
تربیت فرزند سالم فرآیندی است که در آن والدین با اموزش قوانین جامعه ای که در آن زندگی می کنیم به فرزندانشان کمک می کنند تا برای یک زندگی مستقل در بزرگسالی آماده شوند.وقتی کودکان اجتماعی بار بیایند می توانند بدون حضور والدین بخوبی بزرگسالان عمل کنند.بنابراین شیوه های تربیت کودک در میزان جامعه پذیری فرزندان نقش بسزایی دارد.
سبک های فرزندپروری و شیوه های فرزند پروری واژه ها ایست که این روزها زیاد می شنویم.هردوی اینها به جنبه های مختلف تربیت فرزند سالم اشاره دارند.سبک فرزند پروری شامل نگرش، باور و ارزشهای والدین در خصوص بهترین شیوه فرزندپروری است.ولی شیوه فرزندپروری رفتارها، استراتژی ها و روش های خاصی است که والدین بر مبنای سبک فرزندپروری استفاده می کنند.بنابراین این دو مفهوم بطور ذاتی با هم مرتبط هستند.
شیوه تربیت فرزند بر روی ثبات عاطفی، مهارتهای اجتماعی، توانایی های تحصیلی، آسیب های روانی و … فرزندان مرتبط است.حتی مطالعات نشان داده که ارزش های قومی و فرهنگی هم روی شیوه تربیت فرزند اثر می گذارد.مثلا در فرهنگ غرب برای فرد گرایی و خودمختار بودن ارزش قائل هستند و این مورد را در تربیت فرزندانشان بعنوان یک ویژگی ایده ال در نظر می گیرند اما در فرهنگ های جمع گرا که به نفع عمومی اهمیت می دهند، خودمختاری را در اهداف تربیتی کودکان، لحاظ نمی کنند.
الگوهای فرزندپروری
روانشناسان برای اینکه بفهمند والدین چگونه روی رفتارهای کودک اثر می گذارند چهار بعد عملکردی والدین که شامل ۱-صمیمیت و مراقبت ۲- نظم و ترتیب و سازگاری قوانین۳-سطح انتظارات(نیازهای بلوغ) ۴-ارتباط بین والدین و فرزند می شود را مورد بررسی قرار دادند که این بعدها ۴ الگوی فرزندپروری مختلف را ایجاد می کنند.
این بررسی ها نشان داده که صمیمیت والدین باعث افزایش عزت نفس و ضریب هوشی فرزندان، عملکرد بهتر در مدرسه و همدلی بیشتر با دیگران میگردد.و بالعکس رفتار خصومت آمیز و غیر دوستانه والدین منجر به عملکرد ضعیف فرزندان در مدرسه، نرخ بالای بزهکاری و تخلف در نوجوانی و بزرگسالی و پایین آمدن مهارت های اجتماعی فرزندان می شود. ارتباط دوستانه و باز والدین با بلوغ عاطفی و اجتماعی کودکان ارتباط تنگاتنگی دارد.
تحقیقات مشخص کرد والدینی که در ارتباطات خود صریح و شفاف بوده ، قوانین خانواده را بخوبی رعایت می کردند و انتظارات بالایی از فرزندانشان داشتند، دوست داشتند فرزندانی تربیت کنند که شایستگی اجتماعی بالاتری داشته و کمتر سرکشی کنند.
به طور کلی ۴ الگوی فرزندپروری با شدت کم و زیاد داریم:
والدین مستبد:
این والدین تمام رفتار و گرایشهای فرزند را کنترل می کنند، استانداردهای سفت و سختی برای فرزندان قرار می دهند، میزان صمیمیت آنها با کودک پایین است، در صورت عدم اطاعت فرزندان را تنبیه می کنند.(بعد صمیمیت و ارتباط پایین-کنترل و انتظارات بالا)
والدین آسانگیر :
این والدین کنترل کمی روی فرزندان دارند.میزان صمیمیت با بچه در این شیوه بالا است.در نحوه یادگیری آنها دخالت نمی کنند بنابراین فرزندان بدون هیچ گونه ساختار یادگیری، شروع به کسب تجربه در خصوص زندگی می کنند.این بچه ها برنامه ها و اولویتهای خودشان را دارند. نظم و انضباط در چنین خانواده ای معنایی ندارد.(بعد ارتباطات و کنترل و انتظارات پایین، صمیمیت و تربیت بالا)
والدین مقتدر:
هر چهار بعد بالا را دارا هستند.آنها قبول دارند که در روابط والدین و فرزند خودشان قدرت بیشتری دارند اما به این دلیل که فرزندان هم حق و حقوقی دارند، دیدگاه های آنها را هم در نظر می گیرند.والدین مقتدر انتظارات زیادی از فرزندان خود دارند اما بجای کنترل شدید، تحت فشار قرار دادن و تنبیه کردن آنها، از ارتباطات باز و صریح بهمراه آموزش استفاده می کنند.این والدین با مجبور کردن فرزندان برای اطاعت کردن به آنها استرس وارد نمی کنند و تفکر انتقادی و مسئولیت پذیری فرزندان را تشویق می کنند.
والدین بی توجه، بی خیال و طردکننده:
میزان کنترل در این شیوه یا نیست یا کم است.والدین صمیمیتی با بچه ندارند و اصلا اهمیتی به کار و تکالیف و مدرسه و … او نمی دهند.
نکات کلیدی تربیت فرزند
از الگوهای فرزندپروری به چندین نکات کلیدی تربیت فرزند دست می یابیم:
والدین مستبد بچه هایی تربیت می کنند که از نظر اجتماعی شایستگی کمتری دارند.این کودکان از ارتباطات اجتماعی کناره گیری کرده و به ندرت شروع کننده یک رابطه هستند.آنها مهارت های حل مساله را بلد نیستند و از نظر فکری کنجکاوی نمی کنند.
بچه هایی که والدین بی خیال دارند نسبت به همسالان خود بی تجربه و نابالغ تر هستند. آنها در مسئولیت پذیری، عملکرد مستقل و کنترل هیجان خود مشکل دارند.
اما فرزندان والدین مقتدر از اعتماد به نفس بالاتری برخوردار هستند. استقلال دارند و به خودشان متکی هستند. کنجکاو و اهل کاوش و آرامتر بوده و روی خود بخوبی کنترل دارند.به همین خاطر مهارت های اجتماعی آنها هم بالاتر است.
ارسال نظر