آب تهران در آستانه بحران! سدها تنها ۱۷ درصد پر شده‌اند؛ تهران به سمت خشکسالی و کمبود شدید آب

به گزارش خبرنگار رکنا، سخنگوی صنعت آب کشور اعلام کرد که سدهای تهران تا تاریخ ۲۸ دی ماه سال جاری، تنها ۱۷ درصد از ظرفیت خود را پر کرده‌اند. این میزان پرشدگی نسبت به میانگین پنج‌ساله، ۲۱ درصد کاهش داشته و نشان‌دهنده تداوم شرایط خشکسالی در کشور است.

وی همچنین اشاره کرد که بارندگی‌ها در کشور نسبت به شرایط نرمال ۴۵ درصد کاهش یافته و ورودی آب به سدها نیز ۲۹ درصد کمتر از میانگین پنج ساله گزارش شده است. این وضعیت بحرانی می‌تواند به مشکلات جدی در تأمین آب شرب و کشاورزی در آینده نزدیک منجر شود.

بحران‌های جدی در پی کاهش منابع آبی

 به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،برای تأمین نیاز آبی جمعیت بیش از ۱۴ میلیونی تهران، میزان پرشدگی سدها به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله مصرف آب روزانه، میزان بارندگی و ذخایر آبی موجود. به طور کلی، نیاز آبی تهران در سال‌های خشک ممکن است به شدت افزایش یابد. برای داشتن یک نگاه تقریبی، می‌توان به چند فاکتور توجه کرد:

مصرف متوسط آب هر فرد در تهران به طور معمول حدود ۲۰۰ لیتر در روز است. برای جمعیت ۱۴ میلیون نفر، این مقدار به روزانه حدود ۲٫۸ میلیون متر مکعب نیاز دارد.

سدهای پنج‌گانه تهران (لتیان، طالقان، امیرکبیر، کرج و ماملو) به عنوان منابع اصلی تأمین آب شرب تهران شناخته می‌شوند. به طور متوسط، این سدها ظرفیت تأمین حدود ۳ تا ۴ میلیون متر مکعب آب در روز را دارند.

 با توجه به اینکه سدهای تهران تا ۲۸ دی ماه تنها ۱۷ درصد پر شده‌اند، نیاز است که پرشدگی این سدها به حداقل ۳۰ تا ۴۰ درصد برسد تا میزان تأمین آب به مقدار کافی برای مصرف روزانه ۱۴ میلیون نفر افزایش یابد. البته در شرایط بحرانی، ذخایر آب برای حفظ تعادل باید بالاتر از حد معمول باشد تا از بروز کمبود شدید جلوگیری شود.

 برای تأمین آب شرب برای جمعیت ۱۴ میلیونی تهران، سدها باید حداقل به ۳۰ درصد یا بیشتر از ظرفیت خود برسند تا مشکلات کمبود آب جدی ایجاد نشود.

وقتی گفته می‌شود که سدهای تهران تا اول بهمن فقط ۱۷ درصد پر شده‌اند، این به معنای آن است که میزان ذخایر آبی این سدها به شدت کاهش یافته و تنها یک بخش کوچک از ظرفیت آنها برای تأمین آب ذخیره شده است. در شرایط بحرانی، این وضعیت نشان‌دهنده چندین خطر و بحران ممکن است:

 با کاهش ذخایر آب در سدها، امکان تأمین آب شرب برای جمعیت ۱۴ میلیونی تهران در معرض تهدید قرار می‌گیرد. در این شرایط، ممکن است نیاز به اعمال محدودیت‌های شدید در مصرف آب شرب و حتی توزیع سهمیه‌ای آب برای مناطق مختلف باشد.

کاهش سطح آب سدها تأثیر منفی بر تأمین آب برای آبیاری مزارع کشاورزی خواهد داشت. این می‌تواند منجر به کاهش تولید محصولات کشاورزی و حتی کمبود مواد غذایی در بازار شود که در نتیجه آن قیمت‌ها به شدت افزایش پیدا می‌کند.

زمانی که سدها به میزان بسیار کمی پر می‌شوند، آب ذخیره شده ممکن است کیفیت کمتری پیدا کند. این به معنای افزایش احتمال آلودگی آب و نیاز به تصفیه بیشتر برای تأمین آب شرب سالم است.

صنایع وابسته به منابع آبی مانند تولیدات کشاورزی، صنایع غذایی، نساجی، و پتروشیمی از کاهش منابع آبی آسیب خواهند دید. این بحران می‌تواند باعث کاهش تولید، بیکاری و رکود اقتصادی شود.

کمبود آب به دلیل کاهش شدید ذخایر سدها، می‌تواند باعث نارضایتی عمومی و بروز اعتراضات اجتماعی شود.

در مجموع، پرشدگی تنها ۱۷ درصدی سدها در تهران به معنای ورود به وضعیت بحرانی است که اگر اقدامات فوری برای مدیریت منابع آبی انجام نشود، عواقب جدی در پی خواهد داشت.