بین 10 تا 20 درصد از جمعیت کشور به IBS مبتلا هستند / زنان بیش از مردان به سندرم روده تحریک پذیر دچار می شوند

سندرم روده تحریک‌پذیر (Irritable Bowel Syndrome - IBS ) یک اختلال مزمن در عملکرد روده ها است که با علائمی مانند درد شکم، نفخ، و تغییر در عادات دفع (یبوست یا اسهال) همراه است. این بیماری بیشتر در زنان و افراد جوان تا میانسال رخ می‌دهد و می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. علت دقیق IBS هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. استرس و اضطراب و سایر عوامل روانی می‌توانند علائم IBS را تشدید کنند. برخی غذاها و نوشیدنی‌ها (مانند غذاهای چرب، الکل، کافئین، و محصولات لبنی) ممکن است علائم بروز این سندرم را افزایش دهند. عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی می‌تواند یکی دیگر از علل ابتلا به IBS را باشد. عفونت‌های شدید یا طولانی‌مدت روده‌ای ممکن است به IBS منجر شوند. مشکلات در سیستم عصبی روده و نحوه ارسال سیگنال‌های عصبی روده به مغز می‌تواند در بروز علائم IBS نقش داشته باشد.

IBS به خودی خود به عنوان یک بیماری خطرناک شناخته نمی‌شود و منجر به بیماری‌های شدید مانند سرطان روده نمی‌شود. با این حال، می‌تواند عوارض و مشکلات طاقت فرسایی را با خود به همراه داشته باشد. مهم ترین آنها درد و ناراحتی مداوم است که به کاهش کیفیت زندگی فرد منجر شود. بسیاری از مبتلایان به IBS به دلیل علائم مزمن و مداوم، دچار مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی می‌شوند. از سوی دیگر اجتناب از برخی غذاها به دلیل ترس از تشدید علائم ممکن است به کمبود مواد مغذی منجر شود.

خوشبختانه راهکار های مختلفی برای پیشگیری و درمان این سندرم وجود دارد که با دنبال کردن آنها می توان IBS را تا حد زیادی بهبود بخشید. استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و مشاوره روانشناسی می‌توانند در بهبود این سندرم مفید باشند. مصرف غذاهای کم چرب، پرهیز از غذاهای تحریک‌کننده و افزایش مصرف فیبر می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. برخی داروها مانند داروهای ضداسهال، ملین‌ها، و داروهای ضدافسردگی می‌توانند به کنترل علائم کمک کنند. مصرف پروبیوتیک‌ها ممکن است به تعادل فلور میکروبی روده و کاهش علائم کمک کند. همچنین فعالیت‌های بدنی منظم سبب بهبود عملکرد روده و کاهش استرس می شوند.

سندرم روده تحریک‌پذیر یک اختلال مزمن و پیچیده است که نیازمند مدیریت چندجانبه از طریق تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی و درمان‌های پزشکی است. آگاهی از عوامل تحریک‌کننده و استفاده از راهکارهای موثر می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان کمک کند. باتوجه به شیوع نسبتاً بالای این بیماری، اهمیت تشخیص و مدیریت صحیح آن در جامعه بیش از پیش احساس می‌شود.