عاشقانه های کادر درمان در بخش کرونایی + فیلم

تا پایان واکسیناسیون علیه کرونا در کشورمان ، رعایت پروتکل های بهداشتی بسیار حیاتی است.

کرونا همچنان در کشورمان موجب ابتلا و جان باختن عده زیادی از هموطنان مان می شود.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بیمارستان فرهیختگان از ابتدای شیوع کرونا پذیرای بیماران بوده است.

در سفید که آهسته کنار رفت، ناگهان صدای نفس هایش درگوش پیچید ؛ صدای نفس های آن زن ، صدای نفس های زنی که مادراست ، همسر است ، خواهر است ، صدایی که می گوید یک لحظه تلاش برای زنده ماندن در آن اتاق، متوقف شود ، بی نفس می شود، بی صدا می شود آن صدای نفس های مادرانه.

سخن از بخش کرونایی های بیمارستان فرهیختگان است. درشمال غرب تهران، کمی نزدیک کوه در منطقه شهران تهران.

ورود به بخش کرونایی ها، هنوز برای هر انسانی دلهره آور است. حال هرروز این مبارزان سلامت برای نجات ما ، چشمهایشان را باز می کنند و خود را به بخش آی سی یو می رسانند. همانجایی که عزیزان ما خوابیده اند. همانجایی که آنهایی که با ویروس کرونا درگیر شده اند در نبرد با زندگی هستند. آنها می روند به کمک ، برای نجات انسان هایی که نفسشان را کرونا خسته کرده است و قصد متوقف کردن نفس هایشان را دارد، اما آنها نمی گذارند، سلاح آنها علمشان است ، دانش پزشکی ، با علم ودانش خود به مبارزه با دشمن جان هموطنانشان شتافته اند. ترس خود را کنار می زنند و با پاهایی استوار به میدان نبرد می روند ، اینجا خط اول مبارزه است. درست قلب جنگ با کرونا.

در بدو ورود به ICU صدای سوت ونتیلاتورهای بیماران، همان مادران و پدران و خواهران و برادران ما یک لحظه توقف ندارد.

مرد میانسالی روی تخت سوم  دراز کشیده بود که توان خم شدن و نوشیدن آبمیوه اش را هم نداشت و پرستار با آن لباس آبی رنگ مخصوص بخش کرونایی ها به یاری اش آمده است. دستان خود به جای دستان ناتوان مرد گذاشته است.

روی تخت کناری زن میانسالی خوابیده است،تخت کناری پسری جوانتر، دیدن آن پسر، من خبرنگار را می کشاند به خاطرات روزهای عید، به همان روزهایی که نفسم گرفتار کرونا شده بود، هر کسی می تواند جای این عزیزان باشد، همین عزیزانی که پرستاران و پزشکان بی درنگ در تلاش برای نگهداشتن حیات آنها هستند.

کرونا شوخی ندارد، این را زمانی فهمیدم که عید به آن دورهمی های خانوادگی رفتم و گرفتار کرونا شدم . من نجات یافتم ولی این هموطنان، ریه هایی دردناک دارند و زندگیشان در تهدید مرگ.

دوربین را از روی بیماران و پرستاران و پزشکان چرخاندم به روی همکارم که کنار در ورودی آی سی یو مشغول صحبت با دکتر ثنائی –متخصص بیماری های عفونی – بیمارستان بود.

 بیش از 1511 مبتلا به کرونا بعد از ورود به این بخش مراقبت های ویژه با تلاش کادردرمان در این 15 ماه نجات یافته و به کنار خانواده و عزیزانشان برگشته بودند و در این بین 186 نفر فوت کردند. همان هایی که یا دیر به بیمارستان مراجعه کرده بودند یا توان کرونا از علم امروزی قدرتمند تر بود جانشان را گرفته و خانواده ای را عزادار کرده بود.

هرروز صدها ایرانی بواسطه درگیری با این ویروس کشنده جان می سپارند و هزاران انسان جانشان باگرفتار شدن با کروناویروس از دست می رود. آمار تلخ و غم انگیزی که نزدیک به دوسال است هرروز در صدر اخبار رسانه های جهان جای می گیرد تا اطلاع رسانی داشته باشد برای مراقبت بیشتر در نبرد با این پاندمی مرگبار که کره زمین را فرا گرفته است.

 صدای دکتر فهیم -معاون درمان بیمارستان فرهیختگان- در گوشم می پیچد و برمی گردم به فضای آی سی یو بیمارستانی در تهران که می گوید: "از نظر مدیریت کرونا،ایران، در حد و اندازه کشورهای پیشرفته است. آرزو داریم که واکسیسناسیون کرونا در کشورمان سرعت بیشتری پیدا کند تا خستگی کادر عزیز درمان هم کمتر و کمتر شود."

کادردرمان بخش کرونایی از دلتنگی هایشان می گویند:

رو به دوربین می ایستند، چشم در چشم "ما" و می گویند:

کنار تخت یکی از بیماران ایستاده است، خسته ولی با صدایی پر از مهربانی می گوید: "نزدیک 2 سال است که درگیر کرونا هستیم وهمه کادر درمان از بیماری خسته شده ایم، ان شاءالله همه مردم ایران واکسینه شوند و قدری از خستگی های ما کم شود. من به دیدن مادرم نتوانسته ام بروم و خیلی دلم برایش تنگ شده است

 از مردم خوب کشورمان می خواهم بعد از این که واکسینه شدند، فکر نکنند که کرونا تمام شده و باز هم پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند. ما با بیمارانی مواجه هستیم که پس از تزریق واکسن، به دلیل بی احتیاطی به کرونا مبتلا شدند."

دو روز بود که نخوابیده بود ، ایستاد مقابلمان و گفت :" از دیروز صبح است که نخوابیدم، دو سال است که زندگی مان از همه ابعاد درگیر کرونا شده است. من مادرم را 2 سالی است که ندیده ام. به مادرم می گویم که خیلی دوستش دارم و آرزو دارم به زودی ببینمش. از مردم می خواهیم که پروتکل های بهداشتی را به دقت رعایت کنند و آن را دست کم نگیرند."

دیگری می گوید :" چند وقتی است با اتمام پیک چهارم، میزان مراجعان به بیمارستان تا حد زیادی کم شده است و کارمان آسان تر شده. مدتی است که مثل همه بچه ها نتوانسته ایم خانواده مان را ببینیم. دلم برای پدرومادرم که شمال هستند خیلی تنگ شده است."

پرستاری دیگر رو به مردم اعلام می کند: " خیلی ها وقتی بیرون از بیمارستان بودند به حرف ما گوش ندادند و وقتی مبتلا شدند و به اینجا آمدند دیگر به حرفمان گوش می کنند! بهتر است زمانی که بیرون هستند، تا زمانی که با شیوع کرونا مواجه هستیم نکات بهداشتی و پرهیز از سفر را در سبک زندگی خودشان رعایت کنند." 

در پایان برای همه سربازانی که امروز در خط مقدم مبارزه با کرونا در بیمارستان ها تلاش می کنند آرزوی توفیق روز افزون و سلامتی داریم.

آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.