آبله مرغان چیست؟ / بهترین و بدترین غذاها در دوران آبله مرغان

به گزارش رکنا، آبله مرغان یک بیماری ویروسی مسری است که معمولاً در دوران کودکی رخ می‌دهد، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. این بیماری توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود و ویژگی اصلی آن ایجاد ضایعات پوستی شامل تاول‌ها یا جوش‌های قرمز است که بعد از مدتی به زخم‌هایی خشک تبدیل می‌شوند. این بیماری معمولاً به راحتی از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی یا از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه یا عطسه منتقل می‌شود.

علائم آبله مرغان

    بثورات پوستی: بثورات آبله مرغان ابتدا به صورت لکه‌های قرمز کوچک ظاهر می‌شوند و سپس به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها خارش دارند و ممکن است در هر قسمت از بدن، از جمله صورت، تنه، بازوها و پاها ظاهر شوند.

    تب: تب خفیف تا متوسط ​​معمولاً قبل از ظاهر شدن بثورات یا همزمان با آن وجود دارد.

    خستگی: احساس خستگی و ضعف عمومی از دیگر علائم شایع آبله مرغان است.

    سردرد: برخی از افراد ممکن است دچار سردرد شوند.

    کاهش اشتها: کاهش اشتها و بی‌میلی به غذا خوردن نیز ممکن است رخ دهد.

تب و احساس ناخوشی

    ضایعات پوستی که ابتدا به صورت جوش‌های قرمز و سپس به صورت تاول درمی‌آیند و در نهایت به زخم تبدیل می‌شوند.

    خارش در نواحی آسیب‌دیده

    درد و ناراحتی عمومی

    گاهی سردرد یا دل‌درد

    در برخی موارد، ممکن است غدد لنفاوی نیز متورم شوند.

دوره بیماری

    دوره نهفتگی: دوره نهفتگی یا کمون بیماری، یعنی فاصله بین ورود ویروس به بدن و ظهور علائم، حدود 10 تا 21 روز است.

    دوره بیماری: بثورات معمولاً طی چند روز ظاهر می‌شوند و سپس خشک می‌شوند و پوسته می‌ریزند. کل دوره بیماری معمولاً حدود یک تا دو هفته طول می‌کشد.

    این بیماری معمولا بین ۱۰ تا ۱۴ روز طول می‌کشد.

    فرد مبتلا از چند روز قبل از ظاهر شدن ضایعات پوستی تا زمانی که تمام زخم‌ها خشک شوند، می‌تواند به دیگران سرایت دهد.

راه انتقال

آبله مرغان از طریق تماس مستقیم با بثورات، بزاق یا ترشحات تنفسی فرد بیمار منتقل می‌شود. همچنین، ویروس می‌تواند از طریق هوا نیز منتقل شود، به همین دلیل بسیار مسری است.

درمان

در بیشتر موارد، آبله مرغان خود به خود بهبود می‌یابد و نیازی به درمان خاصی ندارد. با این حال، برای کاهش خارش و ناراحتی، می‌توان از داروهای زیر استفاده کرد:

    لوسیون کالامین: لوسیون کالامین می‌تواند به تسکین خارش کمک کند.

    آنتی‌هیستامین‌ها: آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند خارش را کاهش دهند.

    استامینوفن: برای کاهش تب و درد می‌توان از استامینوفن استفاده کرد.

    داروهایی مانند آنتی‌هیستامین برای کاهش خارش و پاراستامول برای کاهش تب ممکن است تجویز شوند.

    در موارد شدید یا در بزرگسالان، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی تجویز کند.

نکات مهم

    از خاراندن تاول‌ها خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند منجر به عفونت و ایجاد جای زخم شود.

    از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان خودداری کنید.

    در صورت مشاهده علائم آبله مرغان، به پزشک مراجعه کنید.

    واکسن آبله مرغان می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

آبله مرغان در بزرگسالان

آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً شدیدتر از کودکان است و ممکن است با عوارض بیشتری همراه باشد. به همین دلیل، واکسیناسیون برای بزرگسالانی که به آبله مرغان مبتلا نشده‌اند، توصیه می‌شود.

آبله مرغان در دوران بارداری

ابتلا به آبله مرغان در دوران بارداری می‌تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد. در صورت ابتلا به آبله مرغان در دوران بارداری، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

آبله مرغان در نوزادان

ابتلا به آبله مرغان در نوزادان نیز می‌تواند خطرناک باشد و نیاز به مراقبت ویژه دارد. در صورت مشاهده علائم آبله مرغان در نوزاد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

راه‌های پیشگیری

    واکسیناسیون آبله مرغان یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از این بیماری است. این واکسن معمولاً در دوران کودکی به صورت دو دوز تزریق می‌شود.

    پرهیز از تماس با افراد مبتلا به ویژه در دوران اپیدمی بیماری.

عوارض احتمالی

    عفونت‌های باکتریایی ثانویه در نواحی ضایعات پوستی

    پنومونی (عفونت ریه)

    در موارد نادر، ممکن است ویروس واریسلا زوستر سال‌ها بعد به صورت شینگلز (زونا) در بدن فرد فعال شود.

آبله مرغان عموماً بیماری‌ای خفیف در کودکان است، اما در بزرگسالان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است عوارض جدی‌تری ایجاد کند. بنابراین، در صورت ابتلا به آبله مرغان یا مواجهه با فرد مبتلا، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

رایج ترین سن ابتلا به آبله مرغان

آبله مرغان معمولاً در کودکان بین ۲ تا ۷ سال رایج‌ترین است. این بیماری به طور معمول در دوران کودکی مشاهده می‌شود و اغلب در سنین پایین‌تر، به ویژه در کودکانی که هنوز واکسن آبله مرغان را دریافت نکرده‌اند، رخ می‌دهد.

با این حال، آبله مرغان می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما ابتلا به آن در بزرگسالان نادرتر است و ممکن است باعث عوارض جدی‌تری شود. در واقع، اگر فردی در سنین بزرگسالی آبله مرغان بگیرد، احتمال بروز عوارضی مانند پنومونی یا عفونت‌های باکتریایی ثانویه بیشتر است.

به همین دلیل، واکسیناسیون در کودکان و حتی بزرگسالان که هنوز واکسن را دریافت نکرده‌اند، توصیه می‌شود تا از ابتلا به این بیماری و عوارض آن جلوگیری شود.

آبله مرغان خطرناک است؟

آبله مرغان به‌طور کلی بیماری‌ای خفیف در کودکان است و در بیشتر موارد بدون عوارض جدی بهبود می‌یابد. اما این بیماری می‌تواند در برخی شرایط به خطرناک تبدیل شود، به‌ویژه برای بزرگسالان، افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، یا کسانی که دچار بیماری‌های مزمن هستند.

خطرات و عوارض آبله مرغان

    عوارض گوارشی:

        در موارد نادر، آبله مرغان می‌تواند باعث عفونت‌های باکتریایی ثانویه در نواحی ضایعات پوستی شود، که ممکن است منجر به زخم‌های عمیق یا عفونت‌های باکتریایی خطرناک شود.

    پنومونی (عفونت ریه):

        آبله مرغان می‌تواند به پنومونی ویروسی منجر شود، که یک عفونت ریه شدید است و می‌تواند برای بزرگسالان یا افراد دارای مشکلات تنفسی خطرناک باشد.

    عوارض عصبی:

        در برخی موارد نادر، آبله مرغان می‌تواند به مشکلات عصبی مانند انسفالیت (التهاب مغز) یا نوروپاتی (آسیب به اعصاب) منجر شود.

    خطرات برای زنان باردار:

        اگر زن بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، می‌تواند مشکلات جدی برای جنین ایجاد کند، از جمله خطرات مرتبط با ناهنجاری‌های مادرزادی. همچنین، در صورتی که آبله مرغان در دوران بارداری به‌ویژه در سه‌ماهه اول رخ دهد، ممکن است باعث سقط جنین یا زایمان زودرس شود.

    خطرات برای افراد با سیستم ایمنی ضعیف:

        افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، مانند کسانی که تحت درمان‌های شیمی درمانی قرار دارند یا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) مبتلا هستند، ممکن است در برابر عوارض آبله مرغان آسیب‌پذیرتر باشند.

چطور از خطرات آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

    واکسیناسیون: واکسن آبله مرغان یکی از بهترین روش‌ها برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری و عوارض آن است. این واکسن معمولاً در کودکان ۱۲ تا ۱۵ ماهه تجویز می‌شود و یک دوز دیگر در سنین ۴ تا ۶ سالگی تزریق می‌شود.

    پرهیز از تماس با افراد مبتلا: آبله مرغان از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی یا از طریق قطرات تنفسی منتقل می‌شود، بنابراین بهتر است از تماس با افراد مبتلا خودداری کنید.

در حالی که آبله مرغان در بیشتر موارد بیماری‌ای خفیف است، برای برخی گروه‌ها می‌تواند خطرناک باشد. بزرگسالان، زنان باردار، و افراد با مشکلات سیستم ایمنی بیشتر در معرض عوارض جدی‌تری هستند. برای جلوگیری از خطرات، واکسیناسیون یکی از بهترین روش‌های پیشگیری از این بیماری است. اگر در معرض ابتلا به آبله مرغان قرار دارید یا علائم بیماری را مشاهده می‌کنید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

اگر در بزرگسالی آبله مرغان بگیریم باید چه کنیم؟

اگر در بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا شوید، بهتر است اقدامات خاصی را برای کاهش خطر عوارض و تسریع در بهبودی انجام دهید. زیرا آبله مرغان در بزرگسالان می‌تواند عوارض جدی‌تری مانند پنومونی (عفونت ریه)، عفونت‌های باکتریایی ثانویه، یا التهاب مغز ایجاد کند. در اینجا نکات و اقدامات مهم برای بزرگسالان مبتلا به آبله مرغان آورده شده است:

۱. مشورت با پزشک:

    مشاوره پزشکی ضروری است: اگر شما به آبله مرغان مبتلا شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی تجویز کند تا شدت بیماری را کاهش دهد و به کاهش مدت زمان بیماری کمک کند.

    در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر را برای کاهش خطر عوارض تجویز کند، به‌ویژه اگر بیماری شما شدید باشد یا مشکلات ایمنی داشته باشید.

۲. استراحت و مراقبت از خود:

    استراحت کافی: بدن شما نیاز به استراحت دارد تا به مقابله با ویروس بپردازد. از فعالیت‌های سنگین و تلاش‌های زیاد خودداری کنید.

    مراقبت از ضایعات پوستی: برای کاهش خارش و ناراحتی، می‌توانید از حمام با آب ولرم و جو دو سر (آوِن) استفاده کنید. همچنین، از دست زدن به ضایعات پوستی خودداری کنید تا از عفونت جلوگیری کنید.

۳. مصرف داروها:

    مسکن‌ها: اگر دچار تب یا درد شدید، داروهایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. با این حال، از مصرف آسپیرین خودداری کنید زیرا در کودکان و بزرگسالان ممکن است باعث سندروم ری شود.

    داروهای ضد ویروسی: اگر در مراحل اولیه بیماری باشید، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی تجویز کند تا روند بیماری را کند کرده و از بروز عوارض جلوگیری کند.

۴. مراقبت از سیستم تنفسی:

    تهویه مناسب: در صورتی که دچار پنومونی (عفونت ریه) شده‌اید، به مراقبت‌های پزشکی بیشتری نیاز دارید. در این موارد، پزشک ممکن است برای پیشگیری از بروز عفونت‌های جدی‌تر داروهای آنتی‌بیوتیکی تجویز کند.

۵. اجتناب از تماس با دیگران:

    پیشگیری از انتقال بیماری: آبله مرغان به شدت مسری است. بنابراین تا زمانی که تمامی ضایعات پوستی شما خشک نشده‌اند و هیچ‌گونه تاولی جدید ایجاد نمی‌شود، از تماس با دیگران خودداری کنید.

    افراد آسیب‌پذیر: در صورتی که زنان باردار، کودکان کوچک، یا افراد با سیستم ایمنی ضعیف در اطراف شما هستند، باید از تماس نزدیک با آنها پرهیز کنید.

۶. تغذیه مناسب:

    برای تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبودی سریع‌تر، مصرف غذاهای مغذی و مایعات زیاد ضروری است. مایعات گرم مانند سوپ و آبمیوه‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا راحت‌تر از بیماری عبور کنید.

۷. نظارت بر علائم:

    اگر علائم غیرمعمول یا شدید مانند مشکلات تنفسی، درد شدید در سینه، سردرد شدید یا خونریزی از ضایعات پوستی مشاهده کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید، زیرا این می‌تواند نشان‌دهنده عوارض جدی‌تر باشد.

در بزرگسالان، آبله مرغان می‌تواند خطرناک‌تر از کودکان باشد و ممکن است عوارض جدی‌تری ایجاد کند. اگر به این بیماری مبتلا شدید، سریعاً با پزشک خود مشورت کنید، استراحت کنید، از داروهای تجویز شده استفاده کنید و از تماس با دیگران خودداری کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

جدول های آبله مرغان

اگر منظورتان از "جدول‌های آبله مرغان" اطلاعات دسته‌بندی‌شده یا خلاصه‌ای از ویژگی‌ها، علائم، و نکات درمانی این بیماری است، می‌توانم آن را به شکل جدول‌های زیر ارائه دهم:

جدول 1: علائم آبله مرغان

جدول 2: مراحل مختلف ضایعات پوستی آبله مرغان

جدول 3: عوارض احتمالی آبله مرغان

جدول 4: درمان آبله مرغان

جدول 5: پیشگیری از آبله مرغان

این جداول می‌توانند کمک کنند تا اطلاعات مربوط به آبله مرغان به شکلی خلاصه و منظم در اختیار شما قرار گیرد.

چرا جای زخم آبله مرغان می ماند؟

جای زخم آبله مرغان می‌تواند بعد از بهبودی و به ویژه در افراد خاص، واضح‌تر باقی بماند. این مسئله به عوامل مختلفی بستگی دارد که می‌توانند بر روند بهبودی و به جای ماندن جای زخم تأثیر بگذارند. در اینجا دلایل اصلی که می‌تواند باعث باقی ماندن جای زخم آبله مرغان شود، آورده شده است:

1. نوع پوست

    نوع پوست فرد می‌تواند تأثیر زیادی در نحوه بهبودی و باقی ماندن جای زخم‌ها داشته باشد. افرادی که پوست حساس‌تر یا مستعد به اسکار دارند، ممکن است بیشتر در معرض باقی ماندن رد زخم‌ها باشند. به طور خاص، افرادی که پوست چرب یا خشک دارند، ممکن است بیشتر مستعد ایجاد اسکار باشند.

    پوست تیره‌تر نیز می‌تواند در معرض تولید پیگمنتاسیون باقی‌مانده (مانند لکه‌های تیره‌تر) باشد.

2. خراش دادن یا دست زدن به ضایعات

    خارش شدید در نواحی ضایعات پوستی یکی از علائم رایج آبله مرغان است. اگر فرد ضایعات را بخاراند یا دست به تاول‌ها بزند، می‌تواند باعث عفونت ثانویه و آسیب به پوست شود که در نتیجه به جای زخم تبدیل خواهد شد.

    دست زدن به زخم‌ها و تخریب آن‌ها می‌تواند روند بهبودی را مختل کند و موجب باقی ماندن اسکار یا جای زخم شود.

3. عفونت ثانویه

    در بعضی از موارد، وقتی تاول‌ها یا ضایعات پوست شکسته و آلوده می‌شوند، عفونت‌های باکتریایی می‌تواند به بافت‌های زیرین آسیب بزند و باعث ایجاد جای زخم‌های عمیق‌تر شود.

    عفونت‌هایی مانند استافیلوکوک یا استرپتوکوک می‌توانند باعث ایجاد اسکارهای دائمی و عمیق شوند.

4. دیر بهبود یافتن ضایعات

    در برخی از افراد، به ویژه افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند (مانند افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن یا کسانی که درمان‌های شیمی درمانی دارند)، روند بهبودی از آبله مرغان ممکن است طولانی‌تر باشد. این موضوع می‌تواند به ایجاد زخم‌های عمیق‌تر و در نتیجه جای زخم‌های واضح‌تر منجر شود.

5. سن فرد

    در کودکان، پوست معمولاً به سرعت ترمیم می‌شود و احتمال باقی ماندن جای زخم کمتر است. اما در بزرگسالان، به ویژه اگر آبله مرغان بعد از سنین بالاتر رخ دهد، پوست ممکن است روند ترمیم کند کندتر باشد و جای زخم‌ها بیشتر باقی بماند.

6. عدم استفاده از مراقبت‌های مناسب

    اگر در هنگام بهبودی از ضایعات پوستی مراقبت‌های مناسب انجام نشود، مانند استفاده از کرم‌ها و پمادهای مرطوب‌کننده یا داروهای ضد التهاب، امکان بروز اسکار بیشتر خواهد شد.

7. فرایند طبیعی بهبودی

    در برخی از موارد، اسکارهای موقت بعد از بهبودی ممکن است به طور طبیعی به مرور زمان از بین بروند، اما در مواردی که پوست به شدت آسیب دیده باشد، جای زخم‌ها می‌تواند باقی بماند.

چطور از باقی ماندن جای زخم آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

    پرهیز از خراش دادن و دست زدن به ضایعات: هرگز ضایعات را نکنید یا بخارید تا از بروز عفونت و آسیب بیشتر جلوگیری شود.

    استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده: استفاده از کرم‌ها یا پمادهای حاوی ویتامین E، آلوئه‌ورا یا سیلیکون می‌تواند به ترمیم سریع‌تر پوست و کاهش جای زخم کمک کند.

    مراقبت از پوست: استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده و جلوگیری از خشک شدن پوست می‌تواند به ترمیم بهتر و سریع‌تر کمک کند.

    مراجعه به پزشک: اگر جای زخم‌ها باقی ماند یا دچار تغییر رنگ شد، ممکن است پزشک درمان‌هایی مانند لیزر یا کرم‌های مخصوص برای کمک به بهبود اسکار توصیه کند.

اگر جای زخم‌های آبله مرغان آزاردهنده است یا تغییرات واضحی در آن‌ها مشاهده می‌کنید، بهتر است برای دریافت مشاوره بیشتر به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید.

در دوران آبله مرغان باید چه غذاهایی خورد؟

در دوران آبله مرغان، تغذیه مناسب می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و تسریع فرآیند بهبودی کمک کند. علاوه بر این، غذاهایی که به کاهش التهاب و خارش کمک می‌کنند، اهمیت ویژه‌ای دارند. در اینجا برخی از غذاهایی که در دوران آبله مرغان مفید هستند آورده شده است:

1. مایعات زیاد

    آب: نوشیدن مقدار زیادی آب می‌تواند از کم‌آبی بدن جلوگیری کرده و به حفظ رطوبت پوست کمک کند.

    آبمیوه‌های طبیعی: آب میوه‌هایی مانند آب پرتقال یا آب سیب غنی از ویتامین C هستند که می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کنند.

    چای گیاهی: چای‌هایی مانند چای زنجبیل یا چای بابونه برای آرامش و تسکین درد مفید هستند.

2. غذاهای حاوی ویتامین C

ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود سریع‌تر ضایعات پوستی مهم است. غذاهای غنی از ویتامین C شامل:

    مرکبات (پرتقال، لیمو، گریپ‌فروت)

    توت‌فرنگی

    فلفل دلمه‌ای قرمز

    کیوی

    آناناس

3. پروتئین‌ها

پروتئین‌ها برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. منابع خوب پروتئین شامل:

    گوشت بدون چربی (مرغ، ماهی، گوشت گوسفند)

    تخم‌مرغ

    حبوبات (عدس، نخود، لوبیا)

    ماست و محصولات لبنی (برای افرادی که به این محصولات حساسیت ندارند)

4. غذاهای ضد التهابی

در دوران آبله مرغان، کاهش التهاب می‌تواند به تسکین خارش و ناراحتی پوست کمک کند. غذاهای ضد التهابی شامل:

    زردچوبه: زردچوبه دارای خاصیت ضد التهابی است و می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.

    زنجبیل: زنجبیل می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین ناراحتی‌ها کمک کند.

    اسفناج و کلم: این سبزیجات سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

5. غذاهای غنی از روی

روی یک ماده معدنی ضروری است که در تقویت سیستم ایمنی و بهبود زخم‌ها مؤثر است. غذاهای غنی از روی عبارتند از:

    مغزهای خوراکی (بادام، پسته)

    گوشت قرمز (گوشت گاو یا گوسفند)

    حبوبات (نخود، عدس)

6. غذاهای ملایم و غیر محرک

چون ضایعات پوستی ممکن است حساس باشند، بهتر است غذاهایی که ممکن است باعث تحریک پوست یا سیستم گوارش شوند، از رژیم غذایی حذف شوند. غذاهایی که در این دوران بهتر است مصرف شوند، شامل:

    سوپ‌های سبزیجات یا سوپ مرغ برای تغذیه آسان و هضم راحت.

    برنج سفید و سیب‌زمینی پخته که مواد غذایی سبک و ملایم هستند.

    غلات کامل مانند جو دوسر که به هضم راحت‌تر غذا کمک می‌کند.

7. غذاهایی که باید از آن‌ها پرهیز کنید:

    غذاهای تند و چرب: این غذاها ممکن است باعث تحریک پوست شوند.

    غذاهای حاوی قند بالا: مصرف زیاد قند می‌تواند باعث افزایش التهاب در بدن و کند شدن فرآیند بهبودی شود.

    غذاهای حاوی گلوتن یا لبنیات (در صورت داشتن حساسیت): برخی از افراد ممکن است به این مواد غذایی حساسیت داشته باشند که می‌تواند وضعیت پوست را بدتر کند.

8. مکمل‌ها (در صورت توصیه پزشک)

    ویتامین D: این ویتامین می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند.

    مولتی‌ویتامین‌ها: برای اطمینان از اینکه بدن تمامی مواد مغذی ضروری را دریافت می‌کند.

در دوران آبله مرغان، مایعات زیاد، غذاهای حاوی ویتامین C و پروتئین برای تقویت سیستم ایمنی و تسریع بهبودی ضایعات پوستی اهمیت دارند. همچنین، مصرف غذاهای ضد التهابی مانند زنجبیل و زردچوبه می‌تواند به کاهش ناراحتی کمک کند. برای بهبود سریع‌تر، بهتر است از غذاهای تند، چرب و قند بالا پرهیز کنید و رژیم غذایی ملایم و متنوعی داشته باشید.

پرسش و پاسخ درباره آبله مرغان

در اینجا تعدادی از سوالات رایج درباره آبله مرغان همراه با پاسخ‌های مفید آورده شده است:

1. آبله مرغان چیست؟

پاسخ: آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. این بیماری باعث ایجاد جوش‌های پوستی (ضایعات) می‌شود که معمولاً ابتدا به صورت لکه‌های قرمز، سپس تاول و بعد به زخم تبدیل می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان مشاهده می‌شود، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند.

2. چگونه آبله مرغان منتقل می‌شود؟

پاسخ: آبله مرغان به راحتی از طریق قطرات تنفسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. این قطرات می‌توانند از طریق سرفه، عطسه یا تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد مبتلا پخش شوند. همچنین، این بیماری از طریق تماس با مایعات داخل تاول‌ها نیز منتقل می‌شود.

3. چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به آبله مرغان هستند؟

پاسخ: افراد کودک بیشتر در معرض ابتلا به آبله مرغان هستند، زیرا این بیماری عمدتاً در سنین پایین شایع است. افرادی که واکسن آبله مرغان نزده‌اند یا سابقه ابتلا به بیماری را ندارند نیز در معرض خطر ابتلا قرار دارند. بزرگسالان که در دوران کودکی مبتلا به آبله مرغان نشده‌اند، نیز ممکن است دچار آبله مرغان شوند و در صورت ابتلا ممکن است عوارض شدیدتری تجربه کنند.

4. چه علائمی آبله مرغان دارد؟

پاسخ: علائم آبله مرغان معمولاً شامل موارد زیر است:

    تب (در بیشتر افراد)

    خارش و ایجاد ضایعات پوستی که ابتدا قرمز و سپس تبدیل به تاول می‌شوند.

    درد عضلانی و احساس خستگی

    سردرد و درد در پشت یا شکم

    تورم غدد لنفاوی

5. آیا آبله مرغان در بزرگسالان خطرناک‌تر است؟

پاسخ: بله، در بزرگسالان آبله مرغان می‌تواند عوارض جدی‌تری به همراه داشته باشد. پنومونی (عفونت ریه)، التهاب مغز (انسفالیت)، و عفونت‌های باکتریایی ثانویه از جمله عوارض احتمالی آبله مرغان در بزرگسالان هستند. همچنین در این گروه سنی، مدت زمان بهبودی طولانی‌تر می‌شود.

6. چگونه می‌توان از آبله مرغان پیشگیری کرد؟

پاسخ: بهترین روش پیشگیری از آبله مرغان واکسیناسیون است. واکسن آبله مرغان (واریسلا) در دوران کودکی به عنوان بخشی از برنامه واکسیناسیون توصیه می‌شود. همچنین باید از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان خودداری کرد تا از انتقال بیماری جلوگیری شود.

7. درمان آبله مرغان چگونه است؟

پاسخ: در بسیاری از موارد، آبله مرغان خود به خود بهبود می‌یابد و نیاز به درمان خاصی ندارد. با این حال، برای کاهش علائم می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

    مصرف مسکن‌ها مانند پاراستامول برای کاهش تب و درد

    استفاده از کرم‌های ضد خارش و حمام جو دو سر برای کاهش خارش

    در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر تجویز کند، به ویژه اگر بیماری شدید باشد یا فرد مبتلا بزرگسال باشد.

8. آیا بعد از بهبودی از آبله مرغان، ایمنی ایجاد می‌شود؟

پاسخ: بله، پس از ابتلا به آبله مرغان، بدن به طور طبیعی ایمنی در برابر ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌کند. این بدان معناست که فرد به احتمال زیاد دیگر به آبله مرغان مبتلا نمی‌شود. اما در برخی موارد، ویروس ممکن است به طور نهفته در بدن باقی بماند و در آینده به صورت زونا (herpes zoster) بروز کند.

9. آیا آبله مرغان در دوران بارداری خطرناک است؟

پاسخ: بله، آبله مرغان می‌تواند در دوران بارداری خطرناک باشد، به خصوص اگر زن باردار برای اولین بار به این بیماری مبتلا شود. این بیماری ممکن است باعث سقط جنین، نقص‌های مادرزادی یا زایمان زودرس شود. زنان باردار باید در صورت شک به ابتلا به آبله مرغان فوراً به پزشک مراجعه کنند.

10. آیا ممکن است جای زخم آبله مرغان باقی بماند؟

پاسخ: بله، اگر فرد ضایعات را بخاراند یا دست به زخم‌ها بزند، احتمال باقی ماندن جای زخم وجود دارد. این زخم‌ها ممکن است به صورت اسکارهایی مانند لکه‌های تیره یا جای زخم‌های برجسته باقی بمانند. برای جلوگیری از باقی ماندن جای زخم، باید از دست زدن به ضایعات پوست خودداری کرده و از درمان‌های مناسب استفاده کرد.

11. آیا باید از خوردن برخی غذاها در دوران آبله مرغان پرهیز کرد؟

پاسخ: در دوران آبله مرغان، بهتر است از غذاهای چرب، ادویه‌دار و حاوی قند بالا پرهیز کنید. همچنین، باید غذاهای حاوی ویتامین C و پروتئین را به میزان کافی مصرف کرد تا سیستم ایمنی تقویت شود. برای جلوگیری از تحریک بیشتر پوست، بهتر است از غذاهای تند یا حاوی مواد حساسیت‌زا خودداری کنید.

این پرسش و پاسخ‌ها می‌توانند به روشن شدن بسیاری از سوالات مربوط به آبله مرغان کمک کنند.

در دوران آبله مرغان چه لباس هایی باید پوشید؟

در دوران آبله مرغان، انتخاب لباس‌های مناسب می‌تواند به راحتی و تسکین علائم بیماری کمک کند. زیرا پوست در این دوران حساس است و انتخاب لباس‌های مناسب می‌تواند از بروز عوارض و ناراحتی‌های اضافی جلوگیری کند. در اینجا چند نکته برای انتخاب لباس‌های مناسب در دوران آبله مرغان آورده شده است:

1. لباس‌های نخی و نرم

    لباس‌های نخی و پنبه‌ای بهترین گزینه‌ها هستند زیرا این پارچه‌ها نرم و تنفس‌پذیر هستند و از تحریک پوست جلوگیری می‌کنند. پارچه‌های مصنوعی یا پلی‌استر ممکن است باعث تعریق و افزایش خارش پوست شوند، بنابراین باید از آن‌ها اجتناب کرد.

2. لباس‌های گشاد و راحت

    از پوشیدن لباس‌های تنگ یا چسبان خودداری کنید. لباس‌های گشاد و راحت می‌توانند از اصطکاک با پوست جلوگیری کرده و خارش و سوزش را کاهش دهند.

    پوشیدن لباس‌های آزاد به کاهش فشار روی ضایعات پوستی کمک می‌کند و باعث می‌شود پوست کمتر تحریک شود.

3. لباس‌هایی با رنگ‌های روشن

    انتخاب لباس‌های روشن یا سفید که رنگ‌های ملایم دارند، بهتر است. لباس‌های تیره ممکن است گرمای بیشتری را در پوست ایجاد کنند و باعث افزایش احساس ناراحتی و تحریک شوند.

4. لباس‌های بلند و پوشاننده

    برای جلوگیری از تماس مستقیم ضایعات پوستی با محیط، بهتر است از لباس‌های بلند و پوشیده مانند شلوارهای بلند و پیراهن‌های آستین بلند استفاده کنید.

    البته اگر دمای هوا گرم است، می‌توانید از لباس‌های نخی و سبک که پوست را پوشش دهند استفاده کنید.

5. استفاده از دستکش

    اگر ضایعات زیادی در دست‌ها وجود دارند و فرد مبتلا به آبله مرغان نیاز به دست زدن به پوست خود دارد، می‌تواند از دستکش‌های نخی استفاده کند تا از خراشیدن و ایجاد عفونت بیشتر جلوگیری کند.

6. احتیاط در استفاده از لباس‌های با لایه‌های اضافی

    لباس‌هایی که دارای زینت‌آلات یا دکمه‌های سفت هستند، ممکن است با پوست تماس پیدا کرده و باعث تحریک یا آسیب به ضایعات شوند. بنابراین، بهتر است از لباس‌های ساده و بدون اجزای سخت استفاده شود.

7. پوشیدن لباس‌های سبک و مناسب با شرایط دمایی

    در صورت تب و گرمای بدن، بهتر است از لباس‌های سبک و قابل تنفس استفاده شود. در عین حال، اگر فرد مبتلا احساس سردی می‌کند، باید لباس‌های گرم و نرم بپوشد اما همچنان از پوشیدن لباس‌های سفت و نامناسب پرهیز شود.

8. شستشوی منظم لباس‌ها

    در دوران آبله مرغان، بهداشت پوست و لباس‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین باید لباس‌ها به طور مرتب شسته شوند تا از هرگونه آلوده‌گی یا عفونت احتمالی جلوگیری شود.

در دوران آبله مرغان، پوشیدن لباس‌های نخی و نرم، گشاد و راحت، و روشن به تسکین خارش و جلوگیری از تحریک پوست کمک می‌کند. همچنین باید از پوشیدن لباس‌های تنگ و غیرقابل تنفس پرهیز کرده و در صورت لزوم از دستکش‌های نخی استفاده شود تا از دست زدن به ضایعات پوستی جلوگیری شود.

استحمام در دوران آبله مرغان

استحمام در دوران آبله مرغان موضوعی است که باید با احتیاط انجام شود تا از تشدید علائم بیماری جلوگیری شود. در اینجا نکات مهمی برای استحمام در دوران آبله مرغان آورده شده است:

1. اجتناب از دوش گرفتن با آب داغ

    آب داغ ممکن است باعث افزایش خارش و التهاب ضایعات پوستی شود. بهتر است از آب ولرم یا خنک‌تر برای استحمام استفاده کنید.

2. استفاده از محصولات ملایم و بدون عطر

    هنگام استحمام، از شامپو و صابون‌های ملایم و بدون عطر استفاده کنید. صابون‌های معطر یا حاوی مواد شیمیایی قوی ممکن است پوست حساس را تحریک کنند و باعث تشدید علائم شوند.

3. اجتناب از اسکراب و مالش پوست

    هنگام شستشو، باید از مالش شدید پوست و استفاده از اسفنج‌های زبر خودداری کنید. این کار می‌تواند به ضایعات آسیب برساند و باعث عفونت یا باقی ماندن جای زخم شود.

    به جای مالش، بهتر است از دست خود برای شستشوی ملایم پوست استفاده کنید.

4. استفاده از جو دوسر

    یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش خارش و تسکین پوست، افزودن جو دوسر به آب حمام است. پودر جو دوسر طبیعی خاصیت ضد خارش دارد و به کاهش التهاب کمک می‌کند. می‌توانید پودر جو دوسر را در تشت آب بریزید و در آن بنشینید.

5. خشک کردن پوست به آرامی

    پس از استحمام، پوست را با ملایمت خشک کنید. از دستمال‌های نرم یا حوله استفاده کنید و از مالش شدید پوست خودداری کنید. این کار به جلوگیری از آسیب به ضایعات پوستی کمک می‌کند.

6. جلوگیری از خیس شدن ضایعات

    بهتر است در هنگام استحمام از قرار دادن طولانی مدت در آب خودداری کنید، زیرا مرطوب ماندن طولانی مدت ضایعات می‌تواند باعث تحریک و افزایش عفونت شود.

7. استحمام در صورت تب یا حالت بدنی ضعیف

    اگر در دوران آبله مرغان تب دارید یا احساس بدنی ضعیف می‌کنید، استحمام را به تاخیر بیندازید تا زمانی که وضعیت جسمانی شما بهتر شود.

8. استفاده از کرم‌ها یا پمادهای درمانی بعد از استحمام

    پس از استحمام، می‌توانید از کرم‌ها یا پمادهای ضد خارش و تسکین‌دهنده مثل آلوئه‌ورا یا کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید تا پوست را نرم و مرطوب نگه دارید و از خشکی آن جلوگیری کنید.

استحمام در دوران آبله مرغان می‌تواند به کاهش خارش و تمیز نگه داشتن پوست کمک کند، اما باید با احتیاط انجام شود. استفاده از آب ولرم، صابون‌های ملایم، و جلوگیری از مالش شدید پوست از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، پس از استحمام، باید پوست را به آرامی خشک کرده و از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید تا از خشکی و تحریک بیشتر جلوگیری شود.

فرد درگیر آبله مرغان باید در جمع حضور یابد؟

فرد مبتلا به آبله مرغان باید از حضور در جمع‌ها و مناطق شلوغ تا زمانی که ضایعات پوستی به طور کامل بهبود نیافته‌اند و خطر انتقال ویروس به دیگران وجود دارد، خودداری کند. زیرا آبله مرغان بیماری‌ای است که به راحتی از طریق قطرات تنفسی و تماس مستقیم با ضایعات پوستی منتقل می‌شود.

چرا باید از حضور در جمع خودداری کرد؟

    انتقال سریع ویروس: آبله مرغان از فرد مبتلا به فرد دیگر به راحتی منتقل می‌شود. ویروس واریسلا زوستر که عامل آبله مرغان است، می‌تواند از طریق سرفه، عطسه، یا تماس مستقیم با ضایعات پوستی منتقل شود.

    خطر برای افراد حساس: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا زنان باردار، نوزادان یا افرادی که قبلاً آبله مرغان نگرفته‌اند، در صورت تماس با فرد مبتلا، ممکن است به طور جدی‌تر به این بیماری مبتلا شوند.

چه زمانی فرد مبتلا می‌تواند در جمع حضور یابد؟

    فرد مبتلا به آبله مرغان باید تا زمانی که تمام تاول‌ها خشک شده و به پوست صاف و سالم تبدیل شده‌اند، از حضور در جمع‌ها خودداری کند.

    این معمولاً 7 تا 10 روز پس از شروع بروز ضایعات پوستی طول می‌کشد. تا زمانی که فرد در مرحله تاول‌زایی است، باید از سایر افراد دوری کند.

نکات بیشتر برای کاهش خطر انتقال

    استراحت در خانه: برای جلوگیری از گسترش بیماری، فرد مبتلا باید در خانه بماند و از رفتن به مدرسه، محل کار یا مکان‌های عمومی خودداری کند.

    استفاده از ماسک: در صورتی که فرد مبتلا باید در مکان‌های عمومی حضور یابد (که توصیه نمی‌شود)، استفاده از ماسک برای کاهش خطر انتقال به دیگران می‌تواند کمک‌کننده باشد.

    دوری از زنان باردار، نوزادان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف: افراد در این گروه‌ها در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی‌تر آبله مرغان هستند.

جمع‌بندی

فرد مبتلا به آبله مرغان باید تا زمان بهبودی کامل و خشک شدن ضایعات پوستی از حضور در جمع‌ها خودداری کند تا از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری شود. به طور کلی، بهترین راهکار این است که فرد مبتلا در قرنطینه بماند تا از ابتلا و گسترش بیماری به دیگران پیشگیری شود.