فیلم هایی که می خواهند به زور شما را بخندانند+عکس

 اولین فیلمی که می توان به آن پرداخت فیلم سینمایی کمدی انسانی است.

این فیلم یک کمدی موقعیت از زندگی تراژیک فردی است که می بایست علیرغم خواست درونی اش همرنگ با مردم پیرامونش زندگی کند.

به نظر یکی از منتقدان جشنواره سی و پنجم این فیلم نه تنها پی محکمی ندارد که اصلا پی ندارد. او معتقد است اصلا بنایی ساخته نشده که بخواهد پی داشته یا نداشته باشد. فرض کنید من با شما در حال صحبتم و خبر می دهم که راستی فلانی ازدواج کرد؛ بعد طلاق گرفت بعد سر فلان کار رفت.این فیلم هم دقیقا همینطور است؛ اتفاق‌ها بی هیچ بار دراماتیک در حال بیان شدن است.

اما چه شده که شخصیت ساخته نشده است؟ در جواب باید بگویم شاید فارق از بازی های بد شخصیت محوری مخصوصا در دوران جوانی اش، آنچه می توانست انسان عام قصه را شخصیت کند پرداختن به چگونگی تغییرش از کودک احساساتی به قهرمان مشت زنی بود؛ یعنی بخشی که کاملا در فیلم غایب است.

دکتر هادی کریمی کارگردان این فیلم، مغزش سرشار از فکر بوده است و دلش می خواسته این اندیشه‌ها را با بقیه در میان بگذارد اما به کمترین چیزی که توجه کرده درام و شخصیت پردازی بوده است و گویی همه ‌فیلم را بهانه‌ای برای بیان حرف ها ودلمشغولی هایش دانسته. حرف ها و دلمشغولی هایی که چون از دل قصه بیرون نیامده‌اند نه تاثیری در مخاطب ایجاد می کنند و نه اصلا به گوش دل مخاطب شنیده می شوند که بخواهد تاثیر بگذارد یا نگذارد.

از نظر آرای مردمی هم باید اذعان کنم که مردمی که در جشنواره این فیلم را تماشا کرده اند در انتها به این می اندیشند که هدف از ساخت این فیلم چه بود و چرا باید این فیلم ساخته می شد.

دومین فیلم سینمایی ایتالیا ایتالیا است که در ژانر کمدی، فانتزی و موزیکال ساخته شده است.

به نظر یکی از منتقدان سی و پنجمین جشنواره فجر فیلم ایتالیا ایتالیا، طنز فانتزی است که نیمه اول آن بالیوود و نیمه دوم آن با رئالیسم سیاه ترکیب شده است. خوش باشی، دردِ بی دردی و حضور در یک خلسه فانتزی از ویژگی های نیمه اول ایتالیا ایتالیاست که مشابهت فراوانی با سلام بمبی دارد منتهی با این تفاوت که کارگردان توانسته با بهره گیری از عناصر فرهنگی کشور ایتالیا و نوستالژی هایش فیلم خوش آب و رنگی از آب در آورد.

از سوی دیگر موضوعات و مطالبی در فیلم مطرح می شود که پرواضح است ربطی به ساختار فیلم نداشته و کارگردان تلاش نموده تا برخی از حرف های شخصی خود را درآن بگنجاند. از اساس این خاص گرایی برای فیلمی که به گیشه تمایل دارد مناسب نبوده و بازار استقبال از فیلم را کساد خواهد کردو اما فارغ از تمامی انتقادات، ایتالیا ایتالیا یک وجهه ی مثبت قابل تامل داشت؛ تغییر نقش زن و مرد در زندگی که زن مسئول کار در بیرون از منزل است و از سر صبح تا انتهای شب در حال فعالیت بوده. در حالیکه مرد به دلیل مشغله خاص خود همیشه در منزل است، غذا می پزد، خانه را مرتب می کند و هرشب منتظر آمدن همسرش از سرکار است. اگرچه این اتفاق در خانواده ی نادر بدیهی انگاشته شد، اما عمده ی مشکلات آن ها دقیقاً از همین موضع شروع می شود.

از نظر آرای مردمی هم که باید گفت که این فیلم فیلمی است که زمانی که در حال تماشای این فیلم هستی حس و حال خوبی به آدم دست می دهد و حال آدم را خوب می کند و از دیدن آن به عنوان یک فیلم آدم می تواند برای ساعتی لذت ببرد.

سومین فیلم مورد بررسی در این گزارش، خوب بد جلف است یک کمدی است که به داستان کارگردان هنری سینما Cinema که از طرف تهیه کننده‌اش تحت فشار است تا از دو بازیگر Actor تجاری برای بازی در نقش‌های اصلی فیلمش استفاده کند، می پردازد. از نظر کارگردان آن‌ها بدترین انتخاب‌های ممکن هستند، اما اگر می‌خواهد که فیلم را بسازد مجبور است در مدت کوتاهی آن‌ها را به نقش‌هایشان نزدیک کند و این کار آسانی نیست.

به نظر منتقدان جشنواره فجر این فیلم تنها کمدىِ خوش ساخت جشنواره است که تا حدودى امیدوارمان مى کند که هنوز هم کمدی هاى خوش ساخت ساخته مى شوند. پس از تماشاى فیلم هایى که نود درصدشان به شدت تلخ بودند، این فیلم براى بار اول منجر به شنیدن صداى قهقهه هاى تحسین آمیز در برج میلاد شد. به این دلیل عرض مى کنم "تحسین آمیز" که قهقهه به نشانه اعتراض، تمسخر و نارضایتى امرى رایج در سالن اصحاب رسانه هاست. زوج پژمان جمشیدى- سام درخشانى در فیلم عالى اند. شوخى ها با سینما جذاب اند. در کل کارى تمیز و خوشایند از آب در آمده است.

از نظر آرای مردمی نیز این فیلم یک فیلم خنده دار است که توانسته بعضی از مخاطبان خود را راضی از سینما ها خارج کند ولی بعضی دیگر را خیر، چون این فیلم از طنزهای بسیار قدیمی و تکراری استفاده کرده است.

و اما فیلم آخر این گزارش فیلم گشت است که ابتدا با نام گشت ارشاد 2 ساخته شد اما به نام گشت 2 تغییر نام داد. این فیلم یک کمدی ادامه دار است قسمت دوم آن ساخته شده است که به ادامه زندگی عباس، حسن و عطا بعد از 5 سال می پردازد.

یکی از منتقدان جشنواره امسال فیلم گشت 2 ، اینبار بیش از ۹۵ درصد کلیت فیلم و بار طنز و سنگینی فیلم فقط بر دوش حمید فرخ نژاد قرار داده است. در این قسمت کلی شوخی و دیالوگ تکراری و یکبار مصرف در فیلم گنجانده شده که قضیه را لوث کرده است. (هر چند که در فیلم شاهد چند شوخی نسبتا قابل قبول هم هستیم که احتمالا همین چند شوخی اندک برای اکران عمومیِ فیلم دچار دخل و تصرف خواهد شد!)

خوشبختانه زحمت شخصیت‌پردازی سه کاراکتر اصلی در قسمت اول فیلم صورت پذیرفته بود و سازنده از این نظر در قسمت دوم با هیچ چالشی مواجه نبوده است. اما یکی از عجیب‌ترین نکات فیلم مربوط به فیلمنامه‌ اثر است، شخصا تا بحال با همچین فیلمی مواجه نبودم که اگر بنا به تعریف داستان فیلم و حتی یک گره‌ داستانی اصلی در فیلم باشم هیچ کلمه و جمله‌ای در ذهنم شکل نگیرد! کلیت فیلم مانند سریال های طنز آیتم‌دار هست که شخصیت ها بدون دلیل در موقعیت‌های کامل متفاوت قرار می‌گیرند تا حتی شده برای اجرای یک تک جمله‌ی طنز، ۱۰-۱۲ دقیقه از فیلم به شکل نا مربوطی در متن قرار بگیرد.

در کل می توان گفت در جشنواره فجر که در طول این سال ها عادت کردیم به حضور کلی فیلم تیره و سیاه و غم‌آلود که حتی نامگذاری عناوین هم طعم تلخی رو به همراه دارد، “گشت ارشاد ۲” یک زنگ تفریح مناسب به حساب می آید، به شرطی که این مناسبت با کلاس های اصلی مقایسه نشود.

از نظر مردمی که این فیلم را تماشا کرده اند این فیلم یک فیلمی است بدون فیلمنامه و فقط و فقط برای خنداندن مردم ساخته شده است.اما این خنداندن به چه قیمتی می تواند باشد؟ سوال اینجاست که آقای سهیلی با این همه هزینه گزافی که برای این فیلم کرده اند چرا نباید به فیلم نامه ای منسجم نیز فکر می کرده؟ هرچند این فیلم تنها برای خنداندن و فروش گیشه ساخته شده است.

بطور کلی سینمای کمدی به بخش های مختلفی مثل:کمدی رمانتیک، کمدی طنز، کمدی رفتار، کمدی سبک، کمدی اخلاط اربعه، کمدی شخصیت، کمدی موقعیت تقسیم می شود که باید دید این فیلم ها در کدام یک از این دسته بندی ها قرار می گیرند.

فیلم های جشنواره امسال همه دارای نقص های زیادی است با توجه به نظر منتقدان و آرای مردم، فیلمی که فقط برای خنده مردم ساخته نشده باشد و مشکلات فیلمنامه و کارگردانی و ... آن کمتر باشد فیلم ایتالیا ایتالیا است که توانسته فضای متفاوتی را برای تماشاگران فراهم آورد و مخاطبان خود را راضی نگه دارد.

هر سالی که می گذرد فیلم های ژانر کمدی بسیار سخیف تر از سال های قبل ساخته می شود که اکثریت آن ها هدفشان فقط و فقط فروش گیشه ای فیلم است و هیچ احترامی به شعور مخاطبان خود نمی گذارند. اما می توان امیدوار بود در سال های آتی فیلم هایی که در این ژانر ساخته می شود بتوانند حداقل معقولانه به خنداندن مخاطبان خود بپردازند و سبک کمدی را به نحو احسن رعایت کنند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.