بازیگر معروف ایرانی : نقشم در ورود آقایان ممنوع خرده شیشه داشت +عکس
رکنا: بازیگر «لیسانسهها» که بهزودی روی آنتن میرود، میگوید طنز این سریال سطحی نیست و مخاطب را به تفکر و تعمق وا میدارد.
ژلا پیکانیان: سیاوش چراغیپور بعد از مدتها دوری با سریال «لیسانسهها» به تلویزیون بازگشته و در این اثر سروش صحت نقش معلمی به نام آقای امیری را بازی میکند. چراغیپور علت دوری چند سالهاش از تلویزیون را متنهای ضعیفی میداند که به او پیشنهاد می شده اند اما قصه سریال «لیسانسهها» را دوست دارد. البته او نیز مثل بسیاری دیگر از بازیگرهای تلویزیون از اوضاع مالی این رسانه گله مند است. او که تجربیات مختلفی در عرصه تئاتر و سینما داشته از همکاری با سروش صحت کارگردان این مجموعه اظهار رضایت میکند. سریال «لیسانسهها» به زودی روی آنتن می رود و بهانه گفت و گوی ما با چراغیپور نیز همین سریال است.
چند سالی است در تلویزیون کمتر فعالیت دارید و بیشتر آثاری که اخیرا از شما دیدهایم در سینما و تئاتر بودهاند. فاصله گرفتنتان از تلویزیون دلیل خاصی داشته؟
کاملا درست است، آخرین کار جدی من در تلویزیون به سال 88 بر میگردد و بعد از آن تقریبا دیگر حضوری در این رسانه نداشتم. این اتفاق هم به چند دلیل افتاد. یکی اینکه کارهای خوبی در این چند سال به من پیشنهاد نشد و نقشهایی که برای من در نظر گرفته شده بودند باب میلم نبودند و هم اینکه قصه کارها برای اینکه من دوباره جذب تلویزیون شوم وسوسه انگیز نبودند. از طرف دیگر مسایل مالی در تلویزیون به شکلی کاملا جدی مطرح بود و تهیه کنندهها قولهایی میدادند و متاسفانه به آنها عمل نمیکردند. اوضاع به گونهای شده بود که تو به عنوان یک بازیگر برای مثال یک ماه کار میکردی ولی برای گرفتن پولت باید شش ماه یا یکسال می دویدی آن هم اگر به نتیجه میرسیدی. مجموعه این شرایط فضای جذابی را برای فعالیت در تلویزیون فراهم نمیکرد. نکته مهم دیگر هم اینکه مردم نیز متاسفانه از فضای تلویزیون دور شده بودند و حتی ذهنیت بدی هم نسبت به صدا و سیمای خودمان پیدا کرده بودند. به همین دلیل با بازیگرهایی که در کارهای تصویری بازی میکردند نیز به شکلی انتقادی برخورد میکردند.
یعنی خودتان هم مخاطب این انتقادها قرار گرفتید؟
بله، مدام این سوال را میپرسیدند شما که در فلان فیلم و سریال خوب بازی کرده بودید چرا مثلا در این سریال بازی کردید! مردم ما منتقدان بسیار بزرگی برای هنرمندان هستند و من شخصا حرمت زیادی برای عقاید و نظراتشان قائل هستم. ما برای مردم کار میکنیم و طبیعتا تفکر آنها برای ما مهم است. من به این موضوع اهمیت زیادی میدهم.
به نظرتان این شرایطی که دربارهاش صحبت کردیم در حال حاضر تغییر کرده که شاهد حضور دوبارهتان در تلویزیون هستیم؟
البته که این تغییر نیاز به زمان دارد اما برداشت من این است که تغییر نگاهی در مدیریت تلویزیون اتفاق افتاده که امیدوار کننده است.
شما فکر میکنید دید مردم به تلویزیون هم تغییر پیدا کرده؟
مردم جذب شبکههای ماهوارهای شده بودند و طبیعی است که تلویزیون ملی در این شرایط باید فکری به حال مخاطبان خودش میکرد. تلویزیون باید مردم را با برنامههای جذاب و درست نگه دارد. من فکر میکنم این تغییر نگاه و نگرش به برنامه سازی در تلویزیون بعد از دوره مدیریت جدید ایجاد شده است. شبکهها فعال تر شده اند و ساخت پروژههای بیشتری در دستور کار شبکهها قرار گرفته، اما قبلا اینگونه نبود و شبکههای تلویزیونی رغبت بیشتری به تکرار کارهای قدیمی نشان میدادند ولی الان با رویکردی جدید در صدد برنامه سازی جدید اند. در حال حاضر همه شبکهها در حال سریال سازی هستند و من امیدوارم به زودی فیلم سازی هم همچون گذشته در این رسانه رونق بگیرد و مثل سابق فعال شود.
از «لیسانسهها» برایمان بگویید و اینکه چه ویژگی متفاوتی داشت که بعد از چند سال شما را به حضور دوباره در تلویزیون ترغیب کرد؟
وقتی این کار به من پیشنهاد شد متن آن واقعا برایم جذاب بود. ابتدا من 5 قسمت از این کار را خواندم و بعد از خواندن همین تعداد قسمت موافقت خودم را برای حضور در این مجموعه اعلام کردم. متن این سریال به نظرم یک سر و گردن از کارهایی که درونمایه طنز دارند و پیش از این از تلویزیون پخش شدند بالاتر است.
طنز این سریال از دیدگاه شما چه تفاوتهایی دارد؟
این مجموعه نگاه جذاب تری به طنز دارد و اساسا طنزش هم از نوع سخیف که در سطح باقی مانده نیست. کمدی سریال «لیسانسهها» عامه پسند به مفهوم ساده پسندی و نگاهی سطحی نیست. اتفاقا در خیلی از موارد هدف کمدی این سریال فقط خنداندن مردم نیست، اتفاقا آنها را به فکر فرو میبرد و وادار به تفکر و تعمق میکند. به طور کلی میتوانم بگویم فضای این سریال نه خیلی جلوتر از مردم است و نه عقب تر از آنها. در واقع داستان و فضای این مجموعه همگام با مردم جلو میرود و در عین حال نگاه انتقادی جذابی به معضلات و مشکلات اجتماعی و به ویژه مسایلی که جوانها درگیرش هستند، دارد.
از همکاریتان با عوامل این پروژه و کارگردانی سروش صحت هم برایمان بگویید.
این سریال اولین تجربه همکاری من با سروش صحت است، در همان چند برخورد اول پیش از شروع تصویربرداری متوجه شدم او انسانی بسیار آگاه و فرهیخته در عرصه کارگردانی است و بعد از آن در دو ماه و نیمی که در این پروژه حضور داشتم متوجه وسواس کاری و حرفهای او شدم. سروش در کار بسیار سختگیر است و نگاهی درست به کار دارد. هدایت به جا و اخلاق حرفهای او باعث میشد تا من به عنوان بازیگر هر روز با انرژی سر کار بروم و به آینده برای اتفاقهای خوب امیدوار باشم.
شما در نمایشهای زیادی ایفای نقش کردید که بر اساس نمایشنامههای خوبی روی صحنه رفتهاند. به همین دلیل تاکید زیادی روی خوب بودن متن سریالهایی که بهتان پیشنهاد میشوند دارید و این مورد یکی از معیارهای مهم تان است؟
من نزدیک به 30 سال در 50 تئاتر صحنهای بازی کردم. با کارگردانهای بسیار بزرگی در عرصه تئاتر همکاری داشتم که جزو افتخارات کاری من است. اما نمیشود به این موضوعی که شما درباره متن اشاره کردید یک سویه نگاه کرد. گاهی پیش آمده شما یک متن خوب از چخوف، شکسپیر، ایبسن یا ممت را میخوانید که همه امتحان پس داده اند و جذابیت یک اثر نمایشی را چه به لحاظ دراماتیک و چه از نظر موقعیتی در خود دارند اما در اجرا با کاری ضعیف و ساده مواجه می شوید. اینجاست که به این نتیجه می رسیم تنها یک متن خوب شرط ساخت یک کار قوی نیست، بلکه حضور یک کارگردان فهیم و هوشمند با ایدههای خوب در برای کارگردانی یک متن خوب باید قرار بگیرد.
بازی در نمایش «در پهنه دریا»
پس هنگام قبول یک کار معیارهای مختلفی در نظر دارید؟
بله صدر درصد، من به عنوان یک بازیگر هم متن برایم مهم است هم نقشی که قرار است بازی کنم. انتخاب نقش به نظرم ریسک است، گاهی اوقات ممکن است نقشی بسیار جذاب در یک متن وجود داشته باشد اما همان نقش نه با فیزیک و نه با سن و سال و نه با کاراکتر درونی من اخت نیست. در تئاتر هم همین اتفاق میافتد مخصوصا اینکه جدیدا شنیدهام برخی تئاترها با 15-20 روز تمرین روی صحنه میروند. البته خوشبختانه کارهایی که من در آنها حضور داشتم همه با تمرینهایی طولانی روی صحنه رفتند که خوشبختانه نتیجه هم دادند و مورد استقبال قرار گرفتند. به نظر من یک بازیگر هر چقدر هم در حرفهاش توانمند باشد وقتی یک نقش سخت را به او پیشنهاد میدهند نمیتواند ظرف مدت بیست روز یا یک ماه آن را در بیاورد. ایفای یک نقش به شکل خوب زحمت، تلاش و تمرین مداوم میخواهد.
حالا که بحث از نقش خوب شد، برایمان از ویژگیهای شخصیتی که در «لیسانسهها» بازی میکنید بگویید؟
من در این سریال نقش شخصیتی به نام آقای امیری را بازی میکنم که جزو نقشهای مکمل این مجموعه است. اما نکته مهم این است که نقشهای مکمل در این سریال بسیار در قصه موثرند و حضورشان کاملا مشهود است. شخصیتهای اصلی قصه«لیسانسهها» سه-چهار جوان هستند که پیش برندههای داستان اند اما شخصیتهای مکمل نیز در خلق اتفاقها و حتی موقعیتهای کمیک سهم زیادی دارند.
آقای امیری چطور شخصیتی است؟
آقای امیری معلم است و به تناسب شغلاش فردی مبادی آداب و فرهیخته است. او تابع اصول خاصی در زندگیاش است و چارچوب خودش را دارد. آقای امیری در همسایگی جوان های اصلی قصه قرار دارد که مدام درگیر اتفاقها و موقعیتهایی هستند که هم خیلی جذاب و خنده دارند و هم به نوعی روایت گر مشکلات جاری جامعه کنونی مان از جمله مشکلات آپارتمان نشینی هستند.
معلم سریال «لیسانسهها» چقدر با مدیر فیلم «ورود آقایان ممنوع» شباهت دارد؟
به نظرم آن شخصیت اصطلاحا یک خرده شیشهای داشت و در رقابتی قرار گرفته بود که نمی توان او را صرفا روایتگر مدیر یک موسسه آموزش فرهنگی دانست. او به نوعی به فکر موقعیت اقتصادی و شغلی خودش نیز بود و به همین منظور باید تلاشهایی میکرد که شاید لازم بود به اصطلاح زیرآبی هم برود تا از رقابتی که در آن قرار گرفته بود، پیروز بیرون بیاید. اما آقای امیری قصه «لیسانسهها» فردی آرام است که می خواهد محیطی دنج را برای زندگی خودش و همسر باردارش فراهم کند تا بچهشان را در آرامش به دنیا بیاید. اما او ناخواسته وارد مسائل و مشکلات پیش بینی نشدهای می شود که تشنجهایی برایش به وجود می آید و این آدم بی حاشیه را به عرصه نبرد میکشاند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
اخبار زیر را از دست ندهید:
آزار و اذیت دختران زیبا در آتلیه های زیرزمینی عکاسی
90 روز شکنجه وقیحانه زن 43 ساله در آپارتمان دوست پسرش +عکس
اسلحه کشی زن بیوه روی مردان مزاحم +فیلم گفتگو با این زن و عکس
عجله عجیب دختر و پسر دانشجو برای جدایی / دختر: تا دو سال قبل از عقد عروسکبازی میکردم
فیلم اتفاقی از تصادف وحشتناک و مرگبار هیوندا النترا در مشهد+ عکس
فیلم مرد مورچه ای را در 30 دقیقه ببینید + دانلود رایگان
ارسال نظر