حاج‌رضایی: مصاحبه گواردیولا و کلوپ در زندگی من تاثیر مثبت داشت/ مربیان ایرانی طاقت باخت ندارند

به گزارش رکنا، شب گذشته (یکشنبه) اتفاق رویایی برای منچسترسیتی رخ داد و شاگردان گواردیولا توانستند طی 6 دقیقه بازی 2 بر صفر باخته را با برتری 3 بر 2 عوض کنند و به مقام قهرمانی در لیگ برتر انگلیس برسند. مصاحبه‌های مربیان 2 تیم اما کوچکترین شباهتی به مصاحبه‌های مربیان ایرانی نداشت و به دور از اتهام و کنایه به یکدیگر تبریک گفتند.

امیر حاج‌رضایی پیشکسوت فوتبال در گفت‌وگو با رکنا، درخصوص تفاوت گفتار مربیان وطنی با اروپایی صحبت کرده که در ادامه از زیر نظر می‌گذرانید:

*چرا مربیان ایرانی از صحبت‌های گواردیولا و کلوپ الگوبرداری نکرده و به فکر تئوری توطئه و اتهام‌زنی هستند؟

سوال بسیار خوبی است و پاسخ شما را با یک خاطره کوچک آغاز می‌کنم. در دهه‌های پیشین، فرگوسن و آرسن ونگر رقابت سختی برای قهرمانی در لیگ برتر انگلیس داشتند. از ونگر سوال شد نظرت در مورد فرگوسن چیست؟ او پاسخ داد فرگوسن را قطعا دوست ندارم اما به او احترام می‌گذارم.. حالا می‌رسیم به هزاره‌ی سوم و تغییر نسلی که بین مربیان ایرانی رخ داده است. انتظار ندارم مربیان ایرانی مانند فرگوسن و ونگر رفتار کنند ولی چطور نسیمی از این ادبیات زیبا و جذاب به فرهنگ فوتبالی ما» رسوخ نمی‌کند؟ در فوتبال ایران، مربیان دو تیم قبل از مسابقه برای یکدیگر گل می‌برند اما در پایان مسابقه یقه یکدیگر را می‌گیرند و اتهام‌های سنگین علیه هم مطرح می‌کنند!

حدود یک ماه پیش بود که منچسترسیتی در کمتر از یک دقیقه، از زندگی به مرگ رسید و مقابل رئال مادرید شکست وحشتناکی خورد که واقعا قابل بازگشت نبود اما همه مشاهده کردیم که پپ با آن شرایط عصبی و غیرقابل مهار، اخلاق را حفظ کرد و به سمت آنجلوتی رفت و به او تبریک گفت. مربیان خارجی بازندگان شریفی هستند. هیچ پدیده‌ای در دنیا به فوتبال شبیه نیست به جز زندگی!

*فکر می‌کنید چرا مربیان ایرانی حداقل از لحاظ گفتار و ادبیات تلاش نمی‌کنند به سمت درست بروند؟

ببینید این مسائل را باید آموزش داد. اگر من شاگرد خوبی نیستم ولی می‌توانم حداقل یک صفحه از این جزوه کمک‌آموزشی صحبت‌ها و رفتارهای صحیح مربیان اروپایی را تماشا کنم، بخوانم و یاد بگیرم. ما حداقل پانزده سال است که در فوتبال ایران کار فرهنگی مناسب انجام ندادیم و ثمره‌اش همین است که می‌بینید با چه تنش و درگیری هر هفته فوتبال ما پیش می‌رود. من واقعا لذت می‌‌برم مصاحبه‌های پپ و کلوپ را می‌بینم و باور بفرمایید در زندگی شخصی من هم تاثیر مثبت دارد.

*آیا مربیان ایرانی در سال‌های اخیر از شما مشورت کلامی و یا فنی می‌گیرند؟

اصلا و ابدا! البته که من تاسف می‌خورم که می‌توانستم در این فوتبال نکات مهمی را به جوان‌ها آموزش دهم ولی خب باید در منزل باشم و بیش از سه سال از این فوتبال دور هستم. البته برای شخص من بد نشد چون به خودشناسی رسیدم و توانستم بیش از قبل مطالعه کنم ولی گاهی برای ماندن، باید رفت!

* در خصوص ادبیات فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی چه نظری دارید؟ آیا نوع نگاه آنها را تائید می‌کنید؟

این نوع نگاه بستگی به شخصیت فرد دارد. شما به عنوان یک مربی باید شخصیت خودت را تا حدی بالا ببرید که شکست را نیز قبول کنید و به مسائل خارج از زمین مسابقه مرتبط نکنید. من قبول دارم کاستی‌هایی وجود دارد و اشتباهات داوری هم هست اما اینکه هر مسابقه از این مسائل عنوان کنی نشان می دهد شما شکست را قبول نکردید. یک مربی فوتبال در کنار بحث فنی باید کتاب بخواند، سفر برود و موسیقی گوش کند تا ذهنیت بالایی داشته باشد.

مصاحبه از: سپهر خرمی

انتهای پیام/