گفتوگوی اختصاصی با ورزشکار رشته فیزیک پرورشاندام ، مهدی عامری / هنوز به حرفهای شدن فکر نمیکنم + فیلم
رکنا: رشته پرطرفدار پرورشاندام که تا همین چند سال پیش به شکلو شمایل سنتی خود و تنها در یک شاخه (بدنسازی یا همان بادیبیلدینگ) برگزار میشد، در سالیان اخیر جنبههای گوناگون دیگری نیز به خود گرفته است.
به گزارش گروه پرورش اندام رکنا، همانطور که اشاره شد، رشتههای نوظهوری همچون فیزیک و فیزیک کلاسیک با ورود خود به عرصه بدنسازی، فضا را برای ورود ورزشکاران با ژنتیکهای متنوع، مهیا کردهاند.
در کشورمان هم که از دیر باز ورزش پرورشاندام و به طور کلی فیتنس جایگاه بسیار والایی داشته، این رشتهها به سرعت پایگاه مردمی خود را به دست آوردند. امروز فیزیککاران کشورمان در هر تورنمنتی که شرکت می کنند، دست پر خارج شده و نام کشور عزیزمان را در جایجای پهنه هستی طنینانداز میگردانند. یکی از این افتخارآفرینان مهدی عامری نام دارد که زمستان گذشته در مسابقات مسترالمپیای آماتوری تونس موفق شد در دسته قدی چهارم (D) یا همان منهای 181 سانتیمتر، مدال طلا را کسب کند. گفتوگوی اختصاصی رکنا با این ورزشکار ارزنده را در ذیل مشاهده میفرمایید.
ناآشنا بودن جامعه با رشته فیزیک؟
در ابتدا عرض ادب و احترام دارم خدمت شما و بینندگان محترمتان. خب رشته فیزیک که حالا دیگر با توجه به سابقه شش هفت ساله پیدایش آن، چندان هم نوظهور به حساب نمیآید، مخصوص ورزشکاران با ژنتیکی خاص میباشد. درواقع تفاوت عمده این رشته با بدنسازی در آنجاست که تقریبا هر تیپ بدنی میتواند وارد پرورش اندام شود لیکن پاگذاشتن به عرصه فیزیک، ملزوم داشتن ژنتیک و تیپ بدنی مخصوص به این رشته است. بازهم تاکید میکنم هر تیپ بدنی مناسب رشته فیزیک نیست و برای ورود به آن نیازمند ژنتیک مخصوص به این رشته هستید.
علت اصلی اُورالنشدن در تونس؟
بارها با این سوال مواجه شدهام که در تونس چرا علیرغم آمادگی مطلوب موفق به دریافت کارت حرفهای نشدم. ببینید! وقتی در یک مسابقه به طور مثال سه کارت حرفهای برای ورزشکاران یک رشته صادر میشود، خب بالطبع تعلقگرفتن هر سه کارت به ورزشکارانی از یک ملّیت، چندان کار متدوالی نیست. خب در تونس هم «طوفان سلیمیان» و «حسین عبدی» دو سهمیه حرفهای را، البته کاملا هم برحق، به خود اختصاص داده و فکر میکنم به همین دلیل نیز از حرفهای شدن باز ماندم. صحبتهای سرداور مسابقات خطاب به سرپرست تیم بهادر سیدقندی را به یاد میآورم که به نوعی از قلعوقمع شدن مدالها توسط ورزشکاران کشورمان گلهمند بود! البته ناگفته نماند که پیش از مسابقات با نظر استاد صاحبزمانی به این نتیجه رسیده بودیم که حتّی در صورت حرفهای شدن هم کارت خود را رجیستر (ثبت) نکنم؛ چرا که به هیچ عنوان عجلهای برای ورود به دنیای حرفهایها نداشته و شخصاً ترجیح میدهم ده قهرمانی مسترالمپیای آماتوری را در کارنامه داشته باشم تا صرفاً یک کارت حرفهای!
برنامه سال 2019؟
شاید بتوان گفت که به طور کلی ورزش پرورشاندام بیش از هر ورزش دیگری نیازمند برنامهریزی دقیق است و بالطبع این برنامهریزی را شخص خود من نمیتوانم انجام دهم. همانطور که اشاره کردم تنظیمِ برنامه مسابقاتی که در آنها شرکت میکنم و حتی برنامه زندگی شخصیام را استاد صاحبزمانی برعهده دارند. خب فعلاً در استراحت بوده و منتظر تصمیم ایشان برای انتخاب رقابتی ایدهآل هستم. البته تمریناتم را نیز پیگیری میکنم و در این بین به صورتِ محدود به تمریندادن شاگردانم نیز خواهم پرداخت؛ منظور از محدود، تعداد شاگردان است که قصد ندارم از ۱۵ یا ۲۰ نفر تجاوز کند، چرا که هدفم تربیت شاگردانی زبده و باپتانسیل است. هنگامی که یک انداک و ژنتیک زیبا را می بینم، نا خودآگاه حظ کرده و درحقیقت این موضوع از جلوه های اصلی علاقه وافرم به ورزش فیزیک و به طور کلی پرورش اندام است.
آینده رشته فیزیک؟
به نظرم همین حالا هم در آینده این ورزش قرار داریم؛ موضوعی که کاملا هم قابل لمس میباشد این است که در میان رشتههای ورزش پرطرفدار بدنسازی، در حال حاضر فیزیک بیشترین طرفدار را دارد.
مصائب پرشمار پرورش اندام؟
اگر بخواهم این موضوع را به صورت شفاف بیان کنم، باید بگویم که خب باشگاههای بدنسازی کاربران بیشتری حتی نسبت به ورزشِ فوتبال دارند. از نوجوانان گرفته تا افراد سالمند، بازههای سنی گوناگون را میبینیم که به این ورزش مشغولند. از سوی دیگر اما بر خلاف این حجم از فراگیربودن، میزان توجه رسانهها و البته افکار عمومی در کمترین میزان ممکن قرار دارد. جوانان مبتدی با مشاورههای نابجا درگیر چنان مشکلاتی میشوند که بعضا تا پایان عمر گریبانگیر آنها خواهد بود. جالب آنجاست که در این بحبوحه، مقابل تعداد انگشتشمار افرادی که در این ورزش سرمایه گذاری میکنند هم سنگاندازی میشود!
سخنِ پایانی؟
تشکر فراوان دارم از خبرگزاری رکنا بابت ارج نهادن به گستردهترین ورزش کشور؛ همچنین سپاسگزار مربی عزیزم علیرضا صاحب زمانی هستم که انصافا دین بزرگی بر زندگی ورزشی و شخصی بنده دارد. ارادات بی نهایتم را تقدیم مادرم میکنم که در روزهای پایانی نزدیک به مسابقات و بروز پیامدهای ناشی از فشار رژیمهای طاقتفرسا، تحتِ هیج شرایطی تاب دیدن چهره پژمردهام را ندارد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.