گفتگو با عروس ترکیه ای ملی پوش ایرانی! / بلایی که 3 روز قبل از نامزدی سر مهران آمد! + عکس

نور تاتار اصالتی کرد دارد و از مهمترین افتخارات او برای تیم ملی تکواندو ترکیه میتوان به مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن و مدال برنز المپیک ۲۰۱۶ ریو اشاره کرد.

ازدواج مهران عسگری عضو سابق تیم ملی تکواندوی ایران، با نور تاتار دختر مسلمان ترکیه ای در شبکه های اجتماعی کشورمان به ویژه اینستاگرام Instagram حسابی سوژه شده است.

گفته شده است که “نور تاتار” متولد ۱۶ اوت ۱۹۹۲ در کشور ترکیه است (قد : ۱۸۰ وزن : ۶۷ ) و اصالتی کرد دارد از مهمترین افتخارات او برای تیم ملی تکواندو ترکیه می توان به مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن و مدال برنز المپیک ۲۰۱۶ ریو اشاره کرد.

مهران عسکری ملی پوش سابق تکواندوی مردان کشورمان با نور تاتار بانوی مسلمان تکواندو کار اهل ترکیه ازدواج کرده است. این دو مراسم ازدواج خود را روز پنجشنبه نهم مارس در سالنی در آنتالیا محلی ویژه زوج های ورزشکار برگزار کردند. بعد از این پیوند زناشویی مهران عسکری نیز شهروند ترکیه شد.

شهردار آنتالیا در خصوص ازدواج این دو گفت:امیدوارم نور تاتار و مهران عسکری را در المپیک ۲۰۲۰ ببینم.

بسیاری از کاربران زندگی پر از هیجانی را برای این زوج جوان پیش بینی می کنند. یکی از کاربران شبکه اجتماعی توییتر با نوشتن متنی با نگاهی طنز گونه نوشته است به شدت نگران سلامتی Health و کبودی داماد است. هفته نامه چلچراغ – الهام یزدی ها: کمی پیش از مسابقات جهانی بود که خبر ازدواج نور تاتار، تکواندوکار ترکیه ای، با مهران عسگری، ملی پوش سابق ایران، خبرساز شد و چندی بعد طلای نور تاتار در مسابقات جهانی کره جنوبی او را به چهره ای آشنا در ایران تبدیل کرد، به طوری که ایرانی های بسیاری قهرمانی اش را در صفحه شخصی اینستاگرامش تبریک گفتند.

نورتاتار که دیگر یک عروس ایرانی است، به همراه همسرش خود را برای مراسم جشن ازدواجش آماده می کند. گپی زده ایم با او و مهران عسگری درباره مسیر جدید زندگی شان، اهداف ورزشی شان و آن چه درباره ایران فکر می کنند.

به نظر می رسد این روزها بسیار سرتان شلوغ است به خاطر جشنی که پیش رو دارید. دو ورزشکار از دو کشور همسایه که حالا در کنار همسر بودن، یکی مربی است و دیگری قهرمان جهان. قصه این آشنایی از کجا شروع شد؟

مهران عسگری: آشنایی با نور به المپیک دانشجویی ۲۰۱۵ بازمی گردد. در آن رقابت ها هم من و هم نور مدال برنز گرفتیم، اما پس از آن حدود یک سال و نیم هیچ صحبتی با هم نداشتیم تا این که در المپیک برزیل دوباره باب این آشنایی باز شد و همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد و به ازدواج رسید.

نورتاتار: قشنگ ترین خاطره ای که از این آشنایی دارم، این است که مهران در اولین برخورد به من گفت خواهر. نورتاتار: از مردم ایران ممنونم که حامی من بودند.

خانم نور قبل از آشنایی با همسرتان شناختی درباره ایران داشتید؟

نورتاتار: قبل از این که به ایران بیایم، اطلاعی از ایران نداشتم و عادت هم ندارم که درباره کشوری قضاوت Judgment کنم تا وقتی خودم شناختی از آن جا ندارم. وقتی به ایران آمدم، متوجه شدم که مردم ایران مردم بسیار خوبی هستند.

من باید از مردم ایران تشکر کنم، چون بسیار مردم خون گرمی هستند. از مهران و خانواده اش هم تشکر می کنم که بسیار خون گرم با من رفتار کردند و من را از روز اول دوست داشتند. من پس از قهرمانی در مسابقات جهانی از طرف مردم ایران تبریک های مختلفی را دریافت کردم، ایرانی ها همیشه حامی و مشوق من بودند. حتی در بازی های کشورهای اسلامی من را به اسم فامیلی همسرم تشویق می کردند و این موضوع باعث دل گرمی برایم بود و من از آن ها ممنونم.

کمی از مسابقات جهانی کره جنوبی و طلایی که کسب کردید، بگویید. آیا فکر می کردید که قهرمان شوید؟

نورتاتار: راستش هر دو دوره مسابقات جهانی برایم بسیار سنگین بود، چون وزنی که در آن مبارزه می کنم، ۶۷ کیلواست که درواقع وزن المپیکی است. به همین دلیل برای رسیدن به سکوی قهرمانی باید با رقبای المپیکی مبارزه می کردم. در دوره پیش این رقابت ها بسیار نزدیک مبارزه ام را به حریف واگذار کردم، اما مطمئن بودم اگر تمریناتم ادامه دار باشد، قطعا می توانم طلای جهان را بگیرم. خدا را شکر می کنم که توانستم مدال طلا بگیرم و باید بگویم بالاترین انگیزه ای که توانستم این مدال را بگیرم، حضور همسرم بوده است.

عسگری: ثانیه های آخر بازی فینال نور را ندیدم

آقای عسگری شما در زمان قهرمانی همسرتان در مسابقات جهانی کنارشان بودید؟ از حال وهوای خودتان به عنوان همسر و مربی نور بگویید.

مهران عسگری: نه، متاسفانه به خاطر مشکلی که برای ویزایم وجود داشت، کنارش نبودم، اما نور بعد از هر بازی با من تماس می گرفت، چون می دانست که بازی هایش را به صورت زنده می بینم و حریفانش را مورد آنالیز قرار می دهم. من زمانی که نور بازی فینال را انجام می داد، هفت، هشت ثانیه آخر بازی را ندیدم، چون داشتم از در خانه پیش از پایان بازی برای قهرمانی اش خوشحالی می کردم. نور بعد از قهرمانی به من زنگ زد و این موضوع که توانستیم در یک مدت کوتاه چنین نتیجه ای بگیریم، برای من بسیار زیباست. البته نباید مغرور بود و من در تمام مصاحبه هایم گفته ام که این پیروزی برکت ازدواج ما بود و خدا این هدیه را به ما داد. من همیشه خدا را شکر می کنم. نور مدال نقره جهان را داشت و تکرار مدال نقره جهان دیگر قابل قبول نبود و باید طلا می گرفت.

خانم نور، تیم تکواندو ترکیه در این سال ها پیشرفت خوبی داشته، شما تیم ملی زنان ترکیه را چطور می بینید؟

نورتاتار: در سال های اخیر ورزشکارانی که در ترکیه به شکل حرفه ای تکواندو تمرین می کنند، تعدادشان زیاد شده است و همین موضوع سبب شده است که رقابت ها برای رسیدن به تیم ملی بسیار نزدیک باشد. از طرفی تیم ملی زنان ترکیه تمرینات مرتبی در اردوهای مختلف دارد که باعث می شود بتوانیم نتیجه خوبی در این رقابت ها بگیریم. رنکینگی شدن مسابقات هم دلیل دیگری است که کمک می کند تکواندوکاران با توجه به امتیازاتشان در سطح های بالای مسابقات حضور پیدا کنند و تمام این فاکتورها فکر می کنم دلیل اصلی موفقیت تیم ملی تکواندو ترکیه است.

نورتاتار: علاقه خاصی به اکرم خدابنده و کیمیا علیزاده دارم

نظرتان درباره تکواندو زنان ایران چیست؟

نورتاتار: در تیم ایران هم علاقه خاصی به اکرم خدابنده و کیمیا علیزده دارم، چون آن ها را می شناسم و سبک بازی شان را می پسندم. با اکرم خدابنده دوست هستم و با هم در تماسیم. باید بگویم که به مربیان تیم ایران هم علاقه مندم و برایشان احترام خاصی قائلم.

مهران عسگری: این مسلم است که تکواندو زنان ایران نسبت به گذشته پیشرفت بسیار زیادی داشته است. به طور مثال خانم اکرم خدابنده در المپیک دانشجویان در حالی طلا می گیرد که حتی قهرمان های مرد ما هم نمی توانستند این مدال را بگیرند.

من هم در دوره پیش این رقابت ها برنز گرفتم. نتایجی که زنان در رقابت ها می گیرند، نشان می دهد که سطح تکواندو زنان ایران در حال پیشرفت است. تیم ملی زنان تکواندو ایران در رقابت های گذشته مقابل ساده ترین رقیبان خود با اختلاف امتیاز بالا نتیجه را واگذار می کردند، اما حالا تا پای سکو می آیند، یا کسی مثل کیمیا علیزاده در ۲۰۱۵ برنز می گیرد و در ۲۰۱۷ به مدال نقره می رسد و این یعنی پیشرفت. اما برای ادامه مسیر باید تغییراتی صورت گیرد و بحث تقویت اعتمادبه نفس و آمادگی بدنی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. دوباره به علیزاده اشاره می کنم.

او در وزن خود پدیده است، اما کیمیا به شدت از لحاظ فیزیکی ضعیف است. به طور مثال اگر در بازی فینال ۲۰ درصد قدرت بدنی بالاتری داشت، می توانست حریف ساحل عاجی را شکست دهد و طلا بگیرد. ای کاش امثال کیمیا علیزاده را به گونه ای حفظ کنیم که به خاطر مریضی و مدال نقره به آن ها پدیده نگوییم، بلکه به خاطر اقتدار و مدال طلایشان آن ها را پدیده بنامیم.

امیدوارم کیمیا هر چه زودتر سلامتی خود را به دست آورد و او را در میدان رقابت ها ببینیم. او سن زیادی ندارد و می تواند مدال آوری خود را ادامه دهد، هرچند ورزشکاران برای ادامه مسیر قهرمانی شان نیازمند حمایت هستند.

هدف شما در ورزش Sport حرفه ای چیست و آینده تکواندو خود را چگونه ترسیم کرده اید؟

نورتاتار: پیش از المپیک لندن در سال ۲۰۱۲ گفته بودم که اگر مدال بگیرم، تکواندو را کنار بگذارم، که در این مسابقات نقره گرفتم. بعد از آن تصمیم گرفتم با مدال طلا از تکواندو خداحافظی کنم، اما در المپیک ریو به مدال برنز رسیدم. حالا هدف پیش روی من طلای المپیک ۲۰۲۰ است، هرچند قبل از آن دو مسابقه قهرمانی اروپا و جهان را پیش رو دارم و برای کسب نتیجه مطلوب نیازمند برنامه ریزی دقیق هستم. در حال حاضر که ازدواج کرده ام و دوست دارم مادر شوم، به همین دلیل اگر طلای توکیو را به دست آورم، بعد از توکیو دیگر تکواندو را کنار می گذارم و به زندگی ام در کنار همسر و احتمالا فرزندم ادامه می دهم.

مهران عسگری: من تا حد زیادی به اهداف ورزشی خود رسیده ام، اما بزرگ ترین آرزوی ورزشی ام که مدال المپیک است، تا کنون محقق نشده است. امیدوارم این آرزویم یک روز محقق شود. من می خواهم فعالیت ورزشی خود را به عنوان یک ورزشکار ادامه دهم و فارغ از هر نتیجه ای در المپیک ۲۰۲۰ کنار همسرم باشم. اگر شرایط فراهم باشد، می خواهم مبارزه کنم، اما در غیر این صورت به عنوان مربی در کنارش خواهم بود.

آقای عسگری، به عنوان یک عضو سابق تیم ملی، در حال حاضر وضعیت تکواندو ایران را چطور می بینید؟

مهران عسگری: متاسفانه وضعیت تکواندو ایران بغرنج شده و تکواندو در یک باتلاقی افتاده که باید یکی آن را نجات دهد. البته باید همه، یعنی مسئولان، کادر فنی، بازیکنان، پیش کسوتان و… دست به دست هم دهند و با همکاری مشترک تکواندو ایران را نجات بدهند، وگرنه تکواندو ایران از این جایی که هست، باز هم پایین تر می رود. اگر بخواهیم نتایج تکواندو ایران را نسبت به گذشته مقایسه کنیم، باید گفت که خیلی سقوط Fall کرده ایم. البته بالاخره ورزش یک سر برد و یک سر باخت دارد، ولی به هرحال باید یک فکری به حال تکواندو ایران کرد.

کمی از ورزش دور شویم. فرهنگ ترکیه و ایران را چطور می بینید و اصلا تا چه اندازه با زبان مادری یکدیگر آشنا هستید؟

مهران عسگری: من با این که از یک خانواده آذری زبان هستم، اما حدود ۱۲ سال است که زبان ترکی را بلدم و می توانم صحبت کنم. ترکیه هم مثل ایران فرهنگی غنی و اصیل دارد، ولی من هیچ گاه فرهنگ با اصالت آریایی ایران را با هیچ کجای دنیا عوض نمی کنم و نخواهم کرد، حتی اگر محل زندگی ام تغییر کند.

نورتاتار: در وهله اول خوشحالم که همسر ایرانی و مهربانی دارم و دوم این که ایران یک کشور بافرهنگی است که مردمش من را دوست دارند. در حال حاضر کمی زبان فارسی را یاد گرفته ام، اما برنامه دارم که پس از جشن ازدواجم نوشتن و خواندن زبان فارسی را به طور کامل یاد بگیرم.

شما به عنوان دو ورزشکار حرفه ای ازدواجی ورزشی داشتید، فکر می کنید این ازدواج تا چه اندازه می تواند به مسیر ورزشی شما کمک کند؟

نورتاتار: این که همسرم با من هم رشته است، بسیار نکته مثبتی است، چون از جنس من است و از زبان من سر درمی آورد، یعنی شرایط من را درک می کند. این که همسرم به عنوان هم تیمی و مربی هم در کنارم است، اتفاق بسیار خوشایندی است. او در کشورهای مختلف کار کرده و این موضوع برایم بسیار مهم است که یک ورزشکار حرفه ای به عنوان همسر و مربی در کنارم است. عسگری: نور هم تیزهوش است و هم ژنتیکی قدرتمند است

آقای عسگری، شما به عنوان مربی هم در کنار نور هستید. او را به عنوان یک تکواندوکار چگونه توصیف می کنید؟

مهران عسگری: نور در وزن خود جزو نوابغ تکواندو زنان محسوب می شود، چون از ۱۹ سالگی اولین مدالش را گرفته و تاکنون طلای جهانی، طلای اروپا و طلای کشورهای اسلامی را کسب کرده است و این مدال ها برای یک تکواندوکار بسیار باارزش است، اما خون سردی و باهوشی نور ازجمله خصوصیات اوست. شاید ندانید، اما او متولد شهر «وان» ترکیه است و وان یک منطقه کوهستانی است که اقلیم آن جا باعث شده نور از نظر ژنتیکی قدرتمند باشد. این موضوع باعث می شود او با تیزهوشی که دارد، مسابقات سخت را هم پیروز شود. با توجه به این نور نفر اول رنکینگ وزن خود است و نامش در وزن خود یک برند محسوب می شود و با توجه به امتیازاتی که در مسابقات جهانی کره جنوبی کسب کرده، خیال خود را برای المپیک دوره بعد راحت کرده است.

کمی از خاطرات ورزشی که در حین تمرین داشتید یا در مسابقات لحظه های تلخ و شیرینی که برایتان ثبت شده، تعریف کنید.

نورتاتار: خاطرات زیادی از دوران ورزشی ام، چه در زمان برد و چه در زمان باخت، دارم، اما هیچ وقت خاطراتم را بزرگ نکرده ام که بخواهم به عنوان یک خاطره بزرگ ورزشی از آن یاد کنم. ورزش همه خاطره است و من همیشه سعی کرده ام که از خاطراتم تجربه بگیرم و از آن ها استفاده کنم.

مهران عسگری: نمی دانم خاطره شیرین تعریف کنم یا تلخ، اما سه روز قبل از مراسم نامزدی ما، در حال تمرین برای مسابقه بودیم که در حین تمرین برحسب اتفاق انگشت پای من به نور گیر کرد و شکست. به همین دلیل نتوانستم در مسابقه شرکت کنم. حالا نور هر زمان می خواهد خاطره ای را تعریف کند، از این خاطره به عنوان خاطره مشترکمان یاد می کند. (لحن شوخی)اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید