بیماری برگر چیست؟/مبتلایان به این بیماری سیگاری هستند

نوعی بیماری مزمن و التهابی قطعه ای پیشرونده و غیر آترواسکلروتیک که شریان‌های کوچک و متوسط، وریدها واعصاب اندام‌ها را گرفتار می‌کند و در مردان سیگاری شایعتر از سایرین بوده و سیگار فاکتور خطر مستقل در این بیماری است.

پرفسور محمد اسماعیل اکبری - پدر پزشکی جامعه نگر ایران و فوق تخصص جراحی غدد و سرطان، با اشاره به اینکه پیش از این راجع به زخم‌های پا در بیماران دیابتیک صحبت کردم و اینک زخم‌های مرتبط با عروق پا که ممکن است زمینه دیابتیک هم نداشته باشند، مطرح می‌کنم، اظهار داشت: هرگونه تعلل و تاخیر در مراجعه به پزشک Doctor و مراکز درمانی در بیماران دچار زخم‌های دیابتی می‌تواند فاجعه آفرین باشد.

این نوع از زخم‌های پا، در سنین بالا بوجود می‌آید و تظاهری از بیماری تصلب شرایین گسترده و سیستمی است، این مورد در 10 درصد از افراد مسن دیده می‌شود. شایعترین تظاهر بیماری، لنگیدن متناوب وعدم توانایی در تداوم راه رفتن طولانی است.

درد شبانه و درد در حالت استراحت نشانه ای از تنگی شدید شریانی است. زخم‌های حاصل از تنگی شدید شریانی پا معمولا در نوک انگشتان پا و پشت پا بوجود می‌آیند.

مصرف سیگار و بیماری دیابت Diabetes از عمده فاکتورهای خطر این نوع از زخم‌های پا وبیماری‌های شریانی مسبب زخم پا هستند. درمان این نوع زخم‌ها شامل کاهش فاکتورهای خطر، مصرف دارو تحت نظر پزشک و در صورت نیاز جراحی بازسازی و یا ترمیم عروق است.

نکته بسیار مهم این است که دردهای مزمن و فزاینده اندام تحتانی و محدودیت حرکتی باید شک به بیماریهای شریانی را بالا برده و ضرورت بررسی‌های تشخیصی و درمانی را ایجاب می‌کند.

زخم‌های وریدی یا سیاهرگی

واریس‌ها و سایر نارسایی‌ها و بیماریهای وریدی عمده عوامل زخم‌های وریدی را شامل می‌شوند که در قریب به 10 درصد جمعیت عمومی مشاهده می‌شود. چاقی، جنس مونث، بی تحرکی و سابقه خانوادگی مثبت از بیماری‌های وریدی عمده فاکتورهای خطر در ایجاد واریس‌ها هستند.

افراد مبتلا، دچار درد مبهم، سنگینی در پاها و خستگی زودرس و درد در ساق پاها هستند. در موارد شدید نارسایی وریدی زخم‌های چرکی و مترشحه با رنگدانه‌های قهوه ای و آبی رنگ در اطراف و همراه با بافت قرمز و شکننده در مرکز زخم در سمت داخلی ساق و قوزک داخلی مشاهده می‌شود.

بررسی دقیق وضعیت وریدها، کاهش عوامل خطر، معاینه دقیق، درمان دارویی و فعالیت فیزیکی مداوم نقش تشخیصی و درمانی در این نوع زخمهای پا دارد. پوشیدن مداوم جورابهای استاندارد واریس منجر به بهبود غالب این زخمها می‌شود و در مواردی هم نیاز به جراحی واریس‌ها وجود دارد.

بیماری برگر

نوعی بیماری مزمن و التهابی قطعه ای پیشرونده و غیر آترواسکلروتیک است که شریان‌های کوچک و متوسط، وریدها واعصاب اندام‌ها را گرفتار می‌کند.

سن معمول این بیماران از 20 تا 50 سالگی است و در مردان سیگاری شایعتر از سایرین بوده و سیگار فاکتور خطر مستقل در این بیماری است. بیماری با درد، لنگیدن و نهایتاً نکروز و ازبین رفتن وسیاه شدن تدریجی پاها و دستها تظاهر می‌یابد. تشخیص دقیق بیماری، ترک سیگار و درمانهای دارویی وبعضاً جراحی در درمان این بیماری نقش دارد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.