urea در آزمایش خون چیست / تفسیر آزمایش اوره خون

به گزارش رکنا، اوره (Urea) در آزمایش خون یکی از ترکیبات شیمیایی است که در نتیجه تجزیه پروتئین‌ها در بدن تولید می‌شود. این ماده عمدتاً از طریق ادرار از بدن دفع می‌شود و میزان آن در خون می‌تواند اطلاعات مهمی درباره عملکرد کلیه‌ها و وضعیت عمومی سلامتی فرد ارائه دهد.

اوره در آزمایش خون چیست؟

اوره در واقع یک محصول زائد است که پس از تجزیه پروتئین‌ها در کبد تولید می‌شود. پروتئین‌ها به اسیدهای آمینه تجزیه شده و سپس این اسیدهای آمینه وارد مسیرهای مختلف متابولیک می‌شوند. یکی از فرآورده‌های حاصل از این تجزیه، آمونیاک است که به شدت سمی است و باید به سرعت از بدن حذف شود. کبد آمونیاک را به اوره تبدیل می‌کند، که به‌عنوان یک ترکیب کمتر سمی در خون به کلیه‌ها منتقل می‌شود و از طریق ادرار دفع می‌شود.

مقدار طبیعی اوره در خون

مقدار طبیعی اوره در خون می‌تواند بسته به آزمایشگاه و واحد اندازه‌گیری متفاوت باشد، اما به طور کلی در محدوده زیر قرار دارد:

    بزرگسالان: حدود 7 تا 20 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL).

    کودکان: حدود 5 تا 18 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL).

علت اندازه‌گیری اوره در آزمایش خون

آزمایش اوره معمولاً به عنوان بخشی از آزمایش پانل متابولیک پایه یا آزمایش عملکرد کلیه انجام می‌شود. این آزمایش می‌تواند نشان دهد که آیا کلیه‌ها به درستی عمل می‌کنند یا خیر، زیرا کلیه‌ها مسئول دفع اوره از بدن هستند.

دلایل بالا بودن سطح اوره (Uremia)

میزان بالای اوره در خون می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات زیر باشد:

    اختلالات کلیوی:

        بیماری‌های کلیوی مزمن (مانند نارسایی کلیه) می‌توانند موجب تجمع اوره در خون شوند، زیرا کلیه‌ها قادر به دفع آن به طور مؤثر نیستند.

    کم‌آبی بدن (Dehydration):

        اگر بدن کم آب باشد، ممکن است غلظت اوره در خون افزایش یابد.

    رژیم غذایی با پروتئین بالا:

        مصرف زیاد پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند میزان تولید اوره را افزایش دهد.

    سوء جذب و مشکلات کبدی:

        مشکلات در کبد نیز می‌توانند منجر به افزایش سطح اوره شوند، زیرا کبد مسئول تبدیل آمونیاک به اوره است.

    اختلالات قلبی:

        نارسایی قلبی و اختلالات گردش خون می‌تواند منجر به تجمع اوره در خون شود.

دلایل پایین بودن سطح اوره

میزان پایین اوره ممکن است به علت شرایط خاصی باشد که باعث کاهش تولید یا دفع اوره می‌شود:

    کمبود پروتئین در رژیم غذایی:

        اگر فرد رژیم غذایی با پروتئین کم داشته باشد، تولید اوره در بدن کاهش می‌یابد.

    نارسایی کبدی:

        در شرایطی که کبد آسیب دیده یا نارساست، توانایی تبدیل آمونیاک به اوره کاهش می‌یابد.

    بیماری‌های سوخت‌وسازی:

        برخی از بیماری‌های متابولیک مانند سوء تغذیه یا سوء جذب می‌توانند باعث کاهش تولید اوره شوند.

    بارداری:

        در دوران بارداری ممکن است سطح اوره به طور طبیعی کاهش یابد.

جدول های اورهدر آزمایش خون

مقدار اوره (Urea) در آزمایش خون معمولاً به عنوان بخشی از ارزیابی عملکرد کلیه‌ها یا پانل متابولیک پایه اندازه‌گیری می‌شود. در جدول زیر، محدوده‌های معمول برای سطح اوره در خون آورده شده است:

محدوده‌های طبیعی اوره (Urea) در آزمایش خون:

جدول محدوده‌های طبیعی اوره (Urea) در آزمایش خون

این مقادیر ممکن است بسته به آزمایشگاه و روش‌های مختلف اندازه‌گیری کمی متفاوت باشد. همچنین واحدهای اندازه‌گیری نیز ممکن است به صورت مختلف (مثل mmol/L یا mg/dL) گزارش شوند.

علل بالا بودن اوره در خون

میزان اوره در خون ممکن است در شرایط زیر افزایش یابد:

    نارسایی کلیه: هنگامی که کلیه‌ها قادر به دفع مناسب اوره نباشند.

    کم‌آبی بدن: در این حالت اوره به دلیل کاهش حجم مایعات بدن افزایش می‌یابد.

    رژیم غذایی با پروتئین بالا: مصرف زیاد پروتئین می‌تواند تولید اوره را افزایش دهد.

    نارسایی قلبی: مشکلات قلبی می‌توانند منجر به تجمع اوره در خون شوند.

    عفونت‌ها یا خون‌ریزی‌های داخلی که به عملکرد کلیه‌ها آسیب می‌زنند.

علل پایین بودن اوره در خون

میزان پایین اوره می‌تواند به دلایل زیر باشد:

    کمبود پروتئین در رژیم غذایی: کاهش مصرف پروتئین منجر به کاهش تولید اوره می‌شود.

    نارسایی کبدی: در صورتی که کبد به درستی نتواند آمونیاک را به اوره تبدیل کند.

    بیماری‌های سوخت‌وسازی: مثل سوء جذب یا سوء تغذیه.

    بارداری: در دوران بارداری ممکن است سطح اوره کاهش یابد.

برای تفسیر دقیق نتایج آزمایش اوره، بهتر است به پزشک مراجعه کنید که بتواند علل احتمالی را بررسی و درمان مناسب را پیشنهاد دهد.

  پاسخ به سوالات کاربران درباره اوره در آزمایش خون

در اینجا برخی از سوالات و پاسخ‌های متداول درباره اوره (Urea) در آزمایش خون آورده شده است:

1. اوره در آزمایش خون چیست؟

پاسخ: اوره یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان محصول نهایی تجزیه پروتئین‌ها در کبد تولید می‌شود. پس از تولید اوره، از طریق خون به کلیه‌ها منتقل شده و از بدن از طریق ادرار دفع می‌شود. اندازه‌گیری اوره در آزمایش خون به ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و وضعیت متابولیکی بدن کمک می‌کند.

2. مقدار طبیعی اوره در خون چقدر است؟

پاسخ: مقدار طبیعی اوره در خون برای بزرگسالان معمولاً بین 7 تا 20 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL) است. برای کودکان، این مقدار ممکن است بین 5 تا 18 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر باشد. البته این مقادیر بسته به آزمایشگاه و واحد اندازه‌گیری ممکن است متفاوت باشد.

3. چرا باید اوره را در خون اندازه‌گیری کنیم؟

پاسخ: اندازه‌گیری اوره در خون به پزشکان کمک می‌کند تا عملکرد کلیه‌ها را ارزیابی کنند. زیرا کلیه‌ها مسئول دفع اوره از بدن هستند و در صورتی که کلیه‌ها به درستی عمل نکنند، اوره در خون تجمع می‌یابد.

4. چه عواملی می‌توانند باعث افزایش اوره در خون شوند؟

پاسخ:

    اختلالات کلیوی: نارسایی کلیه‌ها می‌تواند موجب تجمع اوره در خون شود.

    کم‌آبی بدن: کمبود مایعات بدن می‌تواند باعث افزایش اوره در خون شود.

    رژیم غذایی با پروتئین بالا: مصرف زیاد پروتئین می‌تواند باعث تولید بیشتر اوره شود.

    نارسایی قلبی: اختلالات گردش خون و نارسایی قلبی می‌توانند منجر به تجمع اوره در خون شوند.

    عفونت‌ها یا خون‌ریزی‌های داخلی: که بر عملکرد کلیه‌ها تاثیر می‌گذارند.

5. چه عواملی می‌توانند باعث کاهش اوره در خون شوند؟

پاسخ:

    کمبود پروتئین در رژیم غذایی: کاهش مصرف پروتئین می‌تواند تولید اوره را کاهش دهد.

    نارسایی کبدی: در صورتی که کبد به درستی نتواند آمونیاک را به اوره تبدیل کند.

    بیماری‌های سوخت‌وسازی: مشکلاتی مانند سوء جذب یا سوء تغذیه می‌توانند منجر به کاهش سطح اوره شوند.

    بارداری: در دوران بارداری، به‌ویژه در ماه‌های اول، ممکن است سطح اوره کاهش یابد.

6. آیا افزایش اوره در خون همیشه به مشکلات کلیوی اشاره دارد؟

پاسخ: خیر، افزایش اوره می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مثل کم‌آبی بدن، مصرف زیاد پروتئین، یا مشکلات قلبی نیز رخ دهد. البته در صورت بالا بودن سطح اوره، معمولاً بررسی‌های بیشتری برای ارزیابی عملکرد کلیه‌ها انجام می‌شود.

7. آیا اوره بالا می‌تواند خطرناک باشد؟

پاسخ: بله، اگر سطح اوره به میزان بسیار بالا برسد، می‌تواند نشان‌دهنده نارسایی کلیه‌ها باشد که در صورت عدم درمان، مشکلات جدی مانند مسمومیت خون یا اورمی (Uremia) می‌تواند به وجود آید. برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری مانند کراتینین و آزمایش عملکرد کلیه را نیز تجویز کند.

8. چه زمانی باید آزمایش اوره انجام شود؟

پاسخ: آزمایش اوره معمولاً زمانی انجام می‌شود که پزشک بخواهد عملکرد کلیه‌ها را بررسی کند یا در مواردی که فرد علائمی مانند کم‌آبی بدن، ورم، فشار خون بالا، یا مشکلات قلبی داشته باشد. این آزمایش می‌تواند بخشی از یک آزمایش پانل متابولیک پایه باشد که به ارزیابی وضعیت عمومی بدن کمک می‌کند.

9. آیا آزمایش اوره به تنهایی می‌تواند بیماری‌ها را تشخیص دهد؟

پاسخ: خیر، آزمایش اوره به تنهایی نمی‌تواند بیماری‌ها را تشخیص دهد. این آزمایش به عنوان یک ابزار کمکی برای ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و شناسایی مشکلات احتمالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای تشخیص دقیق‌تر، معمولاً نیاز به آزمایشات تکمیلی دیگری مانند کراتینین و آزمایش‌های دیگر عملکرد کلیه است.

10. چه اقداماتی باید در صورت بالا بودن اوره انجام شود؟

پاسخ: اگر اوره در خون به طور غیرطبیعی بالا باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری انجام دهد تا علت افزایش اوره را تشخیص دهد. بسته به علت، درمان ممکن است شامل مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای، تغییر در رژیم غذایی، مصرف مایعات بیشتر، یا درمان‌های پزشکی برای مشکلات کلیوی باشد.

اگر سوالات بیشتری دارید یا نیاز به مشاوره پزشکی دارید، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید تا بررسی‌های دقیق‌تری انجام دهد.

تفسیر نتایج آزمایش اوره خون

تفسیر آزمایش اوره خون (اورهBlood Test) می‌تواند اطلاعات مهمی درباره وضعیت کلیه‌ها، وضعیت تغذیه‌ای، و سایر عوامل مرتبط با سلامتی بدن به دست دهد. اوره محصول نهایی تجزیه پروتئین‌ها در بدن است که در کبد تولید شده و از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود. در صورت مشکلات کلیوی، اوره در خون تجمع پیدا می‌کند.

1. مقدار طبیعی اوره خون (اوره):

    برای بزرگسالان: حدود 7 تا 20 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL).

    برای کودکان: حدود 5 تا 18 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر.

    این مقادیر ممکن است در آزمایشگاه‌های مختلف و بسته به واحد اندازه‌گیری کمی متفاوت باشد.

2. اوره بالا در خون (افزایش اوره):

افزایش سطح اوره در خون می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات مختلف باشد، از جمله:

    نارسایی کلیه‌ها: زمانی که کلیه‌ها نمی‌توانند اوره را از خون تصفیه کنند، سطح اوره در خون افزایش می‌یابد. این می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های کلیوی مزمن یا نارسایی حاد کلیه باشد.

    کم‌آبی بدن: کاهش حجم مایعات بدن، به‌ویژه در شرایطی مانند استفراغ، اسهال شدید، یا کم‌آبی مزمن، می‌تواند باعث افزایش غلظت اوره در خون شود.

    رژیم غذایی با پروتئین بالا: مصرف زیاد پروتئین می‌تواند منجر به افزایش تولید اوره شود، زیرا پروتئین‌ها در کبد به آمونیاک و سپس به اوره تبدیل می‌شوند.

    نارسایی قلبی: مشکلات قلبی و کاهش جریان خون به کلیه‌ها ممکن است باعث کاهش توانایی کلیه‌ها در دفع اوره شود و در نتیجه، سطح آن در خون افزایش یابد.

    عفونت‌ها یا خون‌ریزی‌های داخلی: که عملکرد کلیه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

3. اوره پایین در خون (کاهش اوره):

کاهش سطح اوره در خون نیز می‌تواند نشانه‌ای از برخی مشکلات باشد:

    کمبود پروتئین در رژیم غذایی: اگر رژیم غذایی فرد پروتئین کمی داشته باشد، تولید اوره کاهش می‌یابد.

    نارسایی کبدی: در صورت نارسایی کبد یا بیماری‌های کبدی، کبد نمی‌تواند به درستی آمونیاک را به اوره تبدیل کند و این باعث کاهش سطح اوره در خون می‌شود.

    بیماری‌های سوخت‌وسازی: بیماری‌هایی مانند سوء جذب یا سوء تغذیه که باعث کاهش تولید اوره می‌شوند.

    بارداری: در دوران بارداری، به‌ویژه در ماه‌های اول، سطح اوره ممکن است کاهش یابد.

4. تفسیر کلی آزمایش اوره خون:

    اگر سطح اوره بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است نشان‌دهنده اختلال در عملکرد کلیه‌ها یا سایر مشکلات سیستمیک باشد. این حالت می‌تواند نشان‌دهنده نارسایی کلیه‌ها، کم‌آبی بدن، یا مصرف زیاد پروتئین باشد.

    اگر سطح اوره پایین باشد، ممکن است به مشکلات کبدی، کمبود پروتئین یا سوء تغذیه اشاره کند.

5. ارتباط با دیگر آزمایش‌ها:

برای تفسیر دقیق‌تر نتایج آزمایش اوره، معمولاً آزمایشات دیگری مانند کراتینین، نسبت کراتینین به اوره (BUN/Cr ratio) و آزمایش‌های الکترولیت‌ها و آزمایش عملکرد کلیه توصیه می‌شود. این آزمایشات به پزشک کمک می‌کنند تا بتواند علت دقیق تغییرات در سطح اوره را شناسایی کند.

    افزایش اوره خون: معمولاً نشان‌دهنده مشکلات کلیوی، کم‌آبی بدن، یا مصرف زیاد پروتئین است.

    کاهش اوره خون: ممکن است به مشکلات کبدی، کمبود پروتئین، یا بیماری‌های سوخت‌وسازی اشاره کند.

برای تفسیر دقیق نتایج آزمایش اوره خون و تعیین علت احتمالی تغییرات آن، مشاوره با پزشک ضروری است. پزشک با بررسی دیگر فاکتورها و تاریخچه پزشکی فرد می‌تواند بهترین تشخیص و درمان را ارائه دهد.

آزمایش اوره خون چیست؟

آزمایش اوره خون (اورهBlood Test) یکی از آزمایش‌های رایج است که برای ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و بررسی وضعیت متابولیکی بدن انجام می‌شود. اوره (Urea) محصول نهایی تجزیه پروتئین‌ها در بدن است و به‌طور معمول از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود.

عملکرد اوره در بدن:

هنگامی که پروتئین‌ها در بدن تجزیه می‌شوند، آمینواسیدها به اسید آمینه مختلف تبدیل می‌شوند و در نهایت، آمونیاک به اوره تبدیل می‌شود. اوره کمتر از آمونیاک سمی است و از طریق خون به کلیه‌ها منتقل شده و در نهایت از بدن دفع می‌شود.

هدف از انجام آزمایش اوره خون:

آزمایش اوره خون به پزشکان کمک می‌کند تا عملکرد کلیه‌ها را ارزیابی کرده و تشخیص دهند که آیا کلیه‌ها به درستی اوره را از خون تصفیه می‌کنند یا خیر. این آزمایش می‌تواند به شناسایی مشکلات کلیوی، کم‌آبی بدن، یا اختلالات متابولیک کمک کند.

چرا آزمایش اوره خون انجام می‌شود؟

این آزمایش معمولاً زمانی انجام می‌شود که پزشک به دنبال بررسی مشکلات زیر باشد:

    بررسی عملکرد کلیه‌ها: برای ارزیابی کلیه‌ها و عملکرد آن‌ها در دفع مواد زائد.

    نارسایی کلیه: در صورتی که فرد علائم نارسایی کلیه یا اختلالات عملکردی کلیه‌ها مانند تورم، فشار خون بالا، یا کاهش تولید ادرار داشته باشد.

    کم‌آبی بدن: در شرایطی مانند استفراغ، اسهال شدید، یا کم‌آبی مزمن، که می‌تواند باعث افزایش سطح اوره در خون شود.

    اختلالات متابولیکی: مانند بیماری‌های کبدی یا مشکلات تغذیه‌ای.

مقدار طبیعی اوره در خون

مقدار طبیعی اوره در خون می‌تواند بسته به آزمایشگاه و روش‌های اندازه‌گیری متفاوت باشد، اما به طور معمول:

    بزرگسالان: حدود 7 تا 20 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL).

    کودکان: حدود 5 تا 18 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL).

چه عواملی می‌توانند سطح اوره در خون را تغییر دهند؟

    افزایش سطح اوره (هایپر یورمیا):

        نارسایی کلیه: زمانی که کلیه‌ها قادر به تصفیه صحیح اوره نیستند.

        کم‌آبی بدن: کاهش حجم مایعات بدن می‌تواند باعث افزایش اوره در خون شود.

        رژیم غذایی با پروتئین بالا: مصرف زیاد پروتئین می‌تواند منجر به تولید بیشتر اوره شود.

        نارسایی قلبی یا اختلالات قلبی: که باعث کاهش گردش خون به کلیه‌ها و دفع ناکافی اوره می‌شود.

        بیماری‌های کبدی: که باعث تجمع آمونیاک در خون می‌شوند و تبدیل به اوره نمی‌شود.

    کاهش سطح اوره (هیپو یورمیا):

        کمبود پروتئین در رژیم غذایی: که باعث کاهش تولید اوره می‌شود.

        نارسایی کبدی: که در آن کبد نمی‌تواند به درستی آمونیاک را به اوره تبدیل کند.

        بیماری‌های سوخت‌وسازی: مانند سوء جذب و سوء تغذیه که تولید اوره را کاهش می‌دهند.

آزمایش اوره خون یکی از ابزارهای مهم برای ارزیابی وضعیت کلیه‌ها و سایر سیستم‌های بدن است. این آزمایش می‌تواند در تشخیص مشکلات کلیوی، تغذیه‌ای و متابولیکی نقش مهمی ایفا کند. برای تفسیر دقیق‌تر نتایج آزمایش اوره و تعیین علت احتمالی تغییرات آن، مراجعه به پزشک ضروری است.

علل افزایش اوره (Urea) در آزمایش خون

افزایش اوره (Urea) در آزمایش خون می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. اوره به عنوان یک محصول نهایی تجزیه پروتئین‌ها در بدن، معمولاً توسط کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود. در صورتی که کلیه‌ها به درستی عمل نکنند یا عوامل دیگری در بدن تغییر کنند، سطح اوره در خون می‌تواند افزایش یابد.

1. نارسایی کلیه‌ها (بیماری کلیوی)

    نارسایی کلیه‌های حاد یا مزمن یکی از اصلی‌ترین دلایل افزایش اوره است. زمانی که کلیه‌ها به درستی نمی‌توانند اوره را از خون تصفیه کنند، این ماده در خون تجمع پیدا می‌کند. بیماری‌های کلیوی مانند نفروپاتی دیابتی، نفروپاتی ادراری، یا بیماری‌های کلیه مزمن می‌توانند باعث افزایش سطح اوره شوند.

2. کم‌آبی بدن (Dehydration)

    زمانی که بدن دچار کم‌آبی می‌شود، حجم مایعات در بدن کاهش یافته و این امر باعث غلیظ شدن خون می‌شود. در نتیجه، اوره به دلیل کمبود مایعات در خون تجمع پیدا می‌کند. شرایطی مانند استفراغ شدید، اسهال مزمن، یا عدم مصرف کافی آب می‌تواند منجر به کم‌آبی و افزایش اوره شود.

3. رژیم غذایی با پروتئین بالا

    مصرف زیاد پروتئین باعث تولید بیشتر اوره در بدن می‌شود، زیرا پروتئین‌ها در کبد به آمونیاک تبدیل می‌شوند و سپس آمونیاک به اوره تبدیل می‌شود. بنابراین، افرادی که رژیم غذایی غنی از پروتئین دارند، ممکن است افزایش اوره را تجربه کنند.

4. نارسایی قلبی (Heart Failure)

    در نارسایی قلبی، کاهش گردش خون به کلیه‌ها باعث می‌شود که عملکرد کلیه‌ها ضعیف شود و توانایی آن‌ها در تصفیه اوره کاهش یابد. این وضعیت می‌تواند باعث افزایش سطح اوره در خون شود.

5. عفونت‌ها یا التهاب‌های شدید

    عفونت‌های سیستمیک یا بیماری‌های التهاب شدید مانند سپسیس می‌توانند به کاهش عملکرد کلیه‌ها منجر شوند. در این شرایط، افزایش سطح اوره در خون ممکن است رخ دهد.

6. خون‌ریزی‌های داخلی

    خون‌ریزی‌های داخلی مانند زخم‌های گوارشی یا هموراژی داخلی می‌توانند باعث کاهش حجم خون و کاهش کارآیی کلیه‌ها در تصفیه اوره شوند. این وضعیت می‌تواند منجر به افزایش اوره در خون شود.

7. فشار خون بالا (Hypertension)

    فشار خون بالا می‌تواند به مرور زمان باعث آسیب به کلیه‌ها شود و این آسیب می‌تواند منجر به افزایش اوره در خون شود.

8. دیابت

    در افراد مبتلا به دیابت، بالا بودن سطح قند خون به مرور زمان می‌تواند به آسیب به کلیه‌ها و کاهش عملکرد آن‌ها منجر شود که در نهایت منجر به افزایش اوره در خون می‌شود.

9. اختلالات غدد درون‌ریز

    برخی اختلالات غدد درون‌ریز مانند پرکاری تیروئید یا پرکاری پاراتیروئید می‌توانند باعث افزایش سطح اوره شوند.

10. مصرف داروها یا سموم

    برخی داروها و سموم می‌توانند عملکرد کلیه‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و باعث افزایش اوره در خون شوند. داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد ویروسی، یا مسکن‌ها در برخی موارد ممکن است آسیب کلیوی ایجاد کنند.

نتیجه‌گیری

افزایش اوره در خون می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات مختلف مانند نارسایی کلیه، کم‌آبی بدن، بیماری‌های قلبی، یا مصرف زیاد پروتئین باشد. برای تشخیص دقیق علت افزایش اوره، پزشک معمولاً آزمایش‌های تکمیلی دیگری را تجویز می‌کند و بر اساس علائم بالینی و تاریخچه پزشکی، بهترین روش درمان را تعیین می‌کند.