مهمانی به جای خود؛ دربی جنگ است 

پس از دربی جنجالی دی‌ماه ۱۳۷۹، فدراسیون فوتبال قبل از هر دربی، ضیافت ناهار یا شام مشترکی ترتیب می‌داد و همین موضوع باعث می‌شد تا برخی دلیل تساوی‌های زیاد در دربی را موضوعاتی نظیر این دانسته و آن را سفارشی بخوانند. کار به جایی رسید که بازیکنان دو تیم نیز از این موضوع راضی نبودند و پس از مدتی از حضور در این مهمانی‌ها سرباز زدند تا برای مدتی پرونده این چنین ضیافت‌هایی بسته شود.

اما جالب اینکه در سال‌های شصت‌وهشت تا هفتادویک که چند دربی بسیار حساس بین دو تیمی که چه بسا بهترین تیم های تاریخ دو باشگاه بودند برگزار شد، خبری از اردوی قبل از بازی و هتل رفتن نبود و در این شرایط بعضاً برخی بازیکنان دو تیم شب مسابقه را در خانه هم سپری می‌کردند. اما روز مسابقه همچون گلادیاتورها به جان هم می‌افتادند و نشانی از سازش و مدارا در رفتار آنها نبود. تساوی‌های آن زمان نیز از جنسی نبود که بتوان انگ سفارشی بودن به آن زد. اینکه مجتبی محرمی پرسپولیسی شب مسابقه را در خانه دوست استقلالی‌اش مهدی فنونی‌زاده به همراه چند بازیکن دیگر سرخابی سپری کند و برای آنها کری بخواند و حتی بر سر اتفاقات بازی شرط‌بندی هم کند، امروز از عجایب محسوب می‌شود اما در فوتبال فقیرانه اما غیرتی دهه شصت، اتفاقی عادی محسوب می‌شد. کسی هم آن زمان به این بازیکنان انگ تبانی نمی‌زد و مسئولان غیر ورزشی هم چندان برای فوتبال و ورزش اهمیتی قائل نبودند و بنابراین به وقت بازی‌هایی چون دربی هم مثل الان سر و کله‌شان پیدا نمی‌شد و فوتبال جریان طبیعی خود را با بازیکن و هوادار سنتی‌اش، در غیاب اسپانسرها و مدیران رنگارنگ طی می‌کرد.

بازیکنان پرسپولیس و استقلال شب گذشته در یک مهمانی مشترک شام که توسط اسپانسر مشترک دو باشگاه ترتیب داده سده بود شرکت کردند و همین موضوع باعث بروز نگرانی‌هایی در بین هواداران متعصب دو تیم شد. هم‌اکنون شرایط جدول برای برگزاری دربی جدید به گونه‌ای است که یک تساوی بی‌دردسر هم هر دو‌تیم را راضی می‌کند. پرسپولیس با اختلاف در صدر ایستاده و استقلال نیز پس از پشت سر گذاشتن روزهای خاکستری، اکنون با صعود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و رسیدن به رده سوم جدول، با یک تساوی روند رو به رشد خود را ادامه می‌دهد. اما باخت برای این تیم می‌تواند به منزله سکته‌ای در نتایج خوب، دوباره این تیم را وارد بحران کند. همچنین برای پرسپولیسی که با 9 امتیاز اختلاف در صدر ایستاده و مهمترین مدعی قهرمانی است، باخت در دربی می‌تواند از حلاوت قهرمانی محتمل بکاهد و یا حتی باعث شود که بحران به درون تیم نفوذ کند. پس همانند استقلال، نباختن می‌تواند اولویت اول پرسپولیس در دربی نیز باشد . در چنین شرایطی هوادارانی که همیشه بدون توجه به موقعیت تیم خود در جدول، برد در دربی را طلب کرده‌اند، از برگزاری مراسمی نظیر مراسم دیشب و ضیافت مشترک بازیکنان دو تیم نگران شده‌اند که مبادا دربی با تساوی به پایان برسد.

باخت در دربی همیشه هزینه‌ی زیادی داشته است. در فوتبال ایران هزینه‌ی باخت در دربی بسیار بیشتر از حد رایج در دنیاست. تیم برنده‌ی دربی می‌تواند خود را برای نتایج ضعیف بعدی بیمه کند و بازیکن و مربی فاتح دربی نیز تا مدت‌ها با کسب هر نتیجه ضعیفی از تیررس انتقادات مصون می‌مانند. یکی از مهمترین دربی‌های دنیا، دربی شهر رم بین آ.اس رم و لاتزیو است، اما زمانی فرانچسکو توتی ستاره بی‌بدیل رمی‌ها گفته بود که حاضر است هر دو دربی فصل را به لاتزیو ببازند اما در انتهای فصل این تیم آنها باشد که جام قهرمانی لیگ را بالای سر ببرد. این اظهارنظر، قابل تعمیم به همه دربی‌ها نیز است، اما در ایران، دربی خود معادل یک لیگ مجزاست که نتایجش جدا از موقعیت دو‌تیم در جدول سنجیده می‌شود. همین اهمیت بیش از حد به نتیجه دربی، باعث می‌شود تا مربیان و بازیکنان دو‌ تیم ناخودآگاه محافظه‌کارانه عمل کرده و اولویت خود را نباختن و گل نخوردن قرار دهند. در این شرایط، مساوی شدن بازی محتمل‌ترین اتفاق ممکن است.

اندیشه و طرز فکر مربی تاثیر بسیاری بر نحوه بازی تیم‌ها در دربی دارد و مربیان خارجی معمولا در دربی‌ها محافظه‌کاری مربیان داخلی را ندارند. به همین دلیل دربی‌هایی که یک طرف آن مربی خارجی بوده معمولا بهتر و زیباتر از سایر دربی‌ها درآمده است. برانکو که تا کنون در چهار دربی روی نیمکت نشسته است و دو برد و دو تساوی بدست آورده، نشان داده که کیفیت بازی تیمش را فدای ترس از باخت در دربی نمی‌کند و منصوریان نیز علناً از هدف تیمش برای بردن دربی و چه بسا هجوم برای فتح صدر جدول و در آوردن آن از چنگ پرسپولیس گفته است. با این شرایط انتظار دربی جذابی می‌رود و چه بسا دربی برنده نیز داشته باشد. این بحثی بود که یشب هم در سالن محل برگزاری این دورهمی سرزبانها بود و به نظر نمی رسد لبخندهای دیشب تأثیری بر نتیجه دربی داشته باشد.