خلاصله فیلم را در 30 دقیقه ببیند
فیلم من نوستالژی را زنده کرد + فیلم و عکس
رکنا: راکی پنج دهه تمام با دستکش هایش، جمله های کوچه خیابانی اش ،رقص یایش در رینگ و عاشق شدنش در پرنده فروشی همراهمان بود و حالا روح جوان او از قالب فرسوده اش به دورن دستکش های آدونیس کرید رفته تا باز ماجراجویی کند . کرید سیاهپوست نشانه یک دگرگونی است.
همان داستان قدیمی اما با نگاهی نو و زبان و روایتی تازه "کرید " فرزند آپولو رقیب سرسخت و دوست بعدی رالکی بالبوآ در مجموعه فیلم های راکی است که سراغ راکی تک افتاده و پیر می رود تا راهش را با او طی کند. یک سیاهپوست تحصیل کرده که تصمیم گرفته وارد رینگ بوکس شود .
مایکل بی جوردن در نقش آدونیس و سیلوستر استالونه در نقش راکی نه یک فیلم که زندگی نسل های دگرگون شده را روایت میکنند . رایان کولگر کارگردان موفق "کرید " توانسته واقعیت یک مبارزه را به دقت بسیار بازنمایی کند .قصه فیلم را در گزیده ای که برایتان تهیه کرده ایم ببیند اما کرید نشان می دهد که چگونه رویا ها را می توان باور پذیر کرد . فیلم سراسر ماجرا و پر کشمکش است و دلتان نمی خواهد که دیدن همه صحنه ها را از دست بدهید بهتر است خودتان ببینید و قضاوت کنید .
گفتگو با کارگردان:
در نوشتن فیلمنامه ریسک جالب کردید چون شیوه آسانتر برای تعریف کردن قصه این میبود که آدونیس بچه خیابانی در فیلادلفیا باشد که دست و پا میزند تا برای خودش کسی بشود و در انتها میفهمد که پسر آپولو کرید است. اما شما این از این راه نرفتید. او در واقع تحصیل کرده است و زندگی مرفهی دارد و انتخاب میکند که دستکش به دست کند. چطور همدردی مخاطب را با او برانگیختهاید بیآنکه کسی احساس کند او مزیتهای خاصی داشته است؟
من فکر میکنم شخصیت آدونیس ابدا از مزیت خاصی برخوردار نیست در واقع او آدم پیچیدهای است، گذشته دشواری هم داشته، میخواستیم تا آنجا که میشود آدم مشکلداری باشد. همه چیز در جامعه امروزی خاکستری است. از تکنولوژی گرفته تا فرهنگ، هیچ کدام از ما خالص و کامل یک چیز نیستیم. او هم آشکار است که کودکی و نوجوانی دشوار و پیچیدهای داشته چون همیشه او زندگی به وفق مرادش نبوده.
با آنکه رایان کولگر کارگردان، که بیست و هفت سال دارد، تقریبا هم سن و سال سیلوستر استالونهای است که «راکی» را در سال 1976 نوشت و در آن بازی کرد. چهار دهه بعد، کولگر راه استالونه را در پیش گرفت و با ساختن فیلم «کرید» به جستجوی سرنوشت راکی بالبوا رفت. کرید درباره پسر رقیب/دوست راکی، آپولو کرید به نام آدونیس با بازی مایکل بی. جوردن است. فیلم با اجرای بسیار درخشان جوردن و استالونه، این مجموعه را دوباره زنده کرده و البته در را برای کارهای تازهای در آینده باز کرده است. در ادامه گفتگویی با کارگردان/نویسنده فیلم میخوانید درباره رابطهاش با استالونه، بوکسوری و قصه آدونیس و راکی.
یکی از چیزهایی که از فیلمهای راکی به یاد دارم این است که در بچگی موقع تماشای فیلم در صحنههای درگیری راکی و آپولو، صدای تلویزیون را کم میکردم و به خودم میگفتم، پسر، حتی انگشتشون هم بهم نمیخوره، همش افکت صداست. اما در اولین درگیری فیلم شما با آدونیس، لانگ شاتی میبینیم که مشخص است به خوبی طراحی شده و وقتی او جلوی دوربین حرکت میکند، کاملا دقیق میتوان همه چیز را دید.
بله این خیلی مهم است. اصلا زبان دیگری است. ما یک مسئول هماهنگی ضربات داشتیم و یک مربی بوکس برای مایک. از اول میدانستم که مایک خودش باید این کارها را انجام بدهد. نمیخواستم از کس دیگری یا بدل به جای او استفاده کنم. میخواستم همه جا خودش باشد و خب این پروسه طولانی و دشواری بود. برای همین هم تمرینها مداوم بود. سبک فیلمبرداری همه بخشها را مشخص کردیم چون هر جنگ باید یک قصه جدا برای خودش میداشت.
در نوشتن فیلمنامه ریسک جالب کردید چون شیوه آسانتر برای تعریف کردن قصه این میبود که آدونیس بچه خیابانی در فیلادلفیا باشد که دست و پا میزند تا برای خودش کسی بشود و در انتها میفهمد که پسر آپولو کرید است. اما شما این از این راه نرفتید. او در واقع تحصیل کرده است و زندگی مرفهی دارد و انتخاب میکند که دستکش به دست کند. چطور همدردی مخاطب را با او برانگیختهاید بیآنکه کسی احساس کند او مزیتهای خاصی داشته است؟
من فکر میکنم شخصیت آدونیس ابدا از مزیت خاصی برخوردار نیست در واقع او آدم پیچیدهای است، گذشته دشواری هم داشته، میخواستیم تا آنجا که میشود آدم مشکلداری باشد. همه چیز در جامعه امروزی خاکستری است. از تکنولوژی گرفته تا فرهنگ، هیچ کدام از ما خالص و کامل یک چیز نیستیم. او هم آشکار است که کودکی و نوجوانی دشوار و پیچیدهای داشته چون همیشه او زندگی به وفق مرادش نبوده. برای اینکه بتواند زندگی خودش را پیدا کند باید هر امکاناتی که دارد را کنار بگذارد و به راه خودش برود. این همان چیزی است که مخاطب با آن ارتباط برقرار میکند. من فکر میکنم این راه بسیار بهتر و جذابتری است.
بیشتر یک قصه اکسکالیبری است.
به. دقیقا. نوعی اسطوره است که نسل هزاره جدید میتواند آن را از آن خود بداند. «من چه کسی باید باشم؟» این سوالی است که بسیاری از آدمهای هم سن و سال ما از خود میپرسند. آیا در این زمینه کاری پیدا میکنم؟ آیا میتوانم کاری کنم که من را به آدم متفاوتی تبدیل کند؟ رابطه من با آدمها چه تغییری خواهد کرد؟ اینها همه سوالاتی است که شخصیتها با آن درگیرند، فکر میکنم اتفاقا اینجا از آن موقعیتهایی است که هر چه پیچیدهتر باشد، بیننده بهتر آن را درک میکند.
فکر میکنی فصل مشترک آدمهایی که از خیابان به رینگ بوکس میآیند، کسانی مثل مایک، چیست؟
فکر میکنم فصل مشترک شخصیت این آدمها عشق به ورزش است. به هر دلیلی، عاشق ورزشاند چون باید عاشق باشند تا بتوانند در آن پیشرفت کنند، چون ورزش بسیار دشواری است. وقتی چنین هزینههای سنگینی میدهید باید عاشقش باشید. من درباره این آدمها خیلی تحقیق کردم. بیشتر بوکسورها شروع بیسر و صدایی دارند، تقریبا کسی نمیداند که بیشتر آنها کارشان را از کجا آغاز کردهاند. بوکس ورزشی است که آدمهایی را به سوی خود میکشد که هیچ انتخاب دیگری نداشتهاند و این تنها راه نجاتشان بوده. به ندرت کسانی هستند که خودشان آزادانه این راه را انتخاب کرده باشند، یعنی گزینههای دیگری جلوی پایشان بوده و با این حال به سراغ بوکس آمدهاند. فکر میکنم قصه این دسته آدمها بسیار جالب است. خود من هم پیش از آنکه فیلمساز شوم، دوره طولانی ورزشکار بودم.
صحنه در فیلم هست که سیلوستر به عکس پسرش نگاه میکند و بسیار هم لحظه تاثیرگذاری است. آیا آن عکس، عکس سیج (پسر استالونه) بود؟
بله. بله عکس اوست.
میتوانید کمی درباره کار با سیلوستر حرف بزنید؟
بله. حتما. سیلوستر بازیگر خارق العادهای است. یک هنرمند درجه یک. من این شانس را داشتم که از نزدیک ببینم چطور بازی میکند. او حقیقتا شاهکار است.
بازی بسیار درخشانی از او گرفتهاید.
واقعا بازیگر خوبی است. مهارت عجیبی دارد. میتواند یک صحنه دراماتیک را کاملا مضحک بازی کند و از پس هر صحنهای به راحتی برمیآید. او از جعبه ابزارش چیزهایی زیادی درباره زندگی خودش، شخصیت خودش و پسرش استفاده میکند. در نویسندگی هم همین کار را میکند. درباره زندگی شخصی خودش و شخصیت پسرش زیاد با او حرف زدم و شخصیت پسرش در تمامی آن فیلمها سایهای از پسر خودش، سیج است. داشتن آن عکس در فیلم برای من خیلی خوشایند بود چون میدانستم که چقدر برای سیلوستر ارزش دارد. آن صحنه در واقع هم درباره راکی است و هم درباره سیلوستر. در آن صحنه واقعا عالی است.
سه نفر این فرانچایز را در دست داشتهاند، آمدن شما به این قصه چه احساسی داشت. با خودت فکر کردی من میدانم باید با راکی چه کار کنیم.
از اول میدانستم که این فیلم قرار است درباره یک شخصیت دیگر باشد. این فیلم درباره آدونیس است که راکی هم در آ» حضور دارد. نقش مهمی دارد، رابطهشان بخش مهمی از فیلم است اما در نهایت فیلم، فیلم آدونیس است. فکر میکنم این محوری نبودن راکی اتفاق خوب فیلم است. اجازه داد که راکی حضور پررنگی داشته باشد اما در نهایت حاصل ماجرا یک همکاری بود. او برای ما کمک بزرگی بود، در هر موقعیتی میتوانست نظر و ایده مفیدی داشته باشد.
از بسیاری جهات رابطه شما مثل رابطه آدونیس با راکی است.
دقیقا. این وضعیت دقیقا هنر آینه واقعیت بود و همه ما خیلی بهم نزدیک بودیم، مثل یک خانواده، راکی، مایک، من و تسا و من هر بار که نیاز به مشورت داشتم به سراغ سیلوستر میرفتم.
اینکه بخش عظیمی از فیلم از بکگراند شخصی خودت میآید، از دوران ورزشکاریات، از وضعیتی که با پدرت داشتی، آن جنبه از زندگی شخصی تو نمیگذارد که این فیلم به تمامی داستانی وتخیلی به نظر بیاید.
بله کاملا درست میگویی. این یکی از مهمترین چیزهایی بود که ما میخواستیم در فیلم وجود داشته باشد. این همان چیزی است که سیلوستر با خودش به راکی آورد. به همین دلیل بود که خیلی زحمت کشید چون در واقع میخواست قصه خودش را از دریچه لنزهای هنر تعریف کند. حتی اگر سیلوستر استالونه و راکی بسیار با هم تفاوت داشته باشند، باز هم این قصه قصه زندگی اوست که از لنز سینما میبینیم.
خلاصه فیلم:
کرید یک فیلم در سبک درام ورزشی به کارگردانی رایان کوگلر محصول سال ۲۰۱۵ آمریکا است. کرید دنبالهٔ سری مجموعه راکی مشت زن افسانهای است
راکی بالبوآ، قهرمان سابق بوکس سنگین وزن جهان، مربیگری یکی از فرزندان آپولو کرید رقیب و دوست قدیمی اش، آدونیس کرید را برعهده میگیرد.
سال ۲۰۰۶، سیلوستر استالونه اعلام کرده بود که راکی بالبوآ آخرین فیلم این مجموعه خواهد بود. اما ۹ سال بعد راکی جدید روی فرش قرمز در لس آنجلس گفت: «این فیلم حالت زندگینامهای و شخصی دارد، صرفاً یک فیلم سینمایی نیست و جنبه تجارتی آن مهم نبود. اما طی ساختن فیلم که دو سال و نیم طول کشید بارها به ادامه کار شک کردم؛ ولی کارگردان ادامه داد و حق با او بود.» کرید به گونه ای نوستالژی راکی ۱ و راکی ۲ را در ذهنها تداعی میکند. به گونه ای که مبارزه پایانی دقیقاً شبیه مبارزه معروف راکی و اپولو است.
فیلمبرداری اصلی فیلم در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵ در لیورپول انگلستان آغاز شد. ادامه فیلمبرداری نیز در فیلادلفیا صورت گرفت.
کرید در ۲۵ و ۲۷ نوامبر در آمریکا و کانادا اکران شد.
-----------------------------------------------------------------------------------------
جوایز
نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سیلوستر استالونه
برنده و عضو لیست ده فیلم برتر هیئت ملی بازبینی فیلم
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد گلدن گلوب سیلوستر استالونه
برنده جایزه نسل جدید انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس رایان کوگلر
نامزد جایزه ستلایت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سیلوستر استالونه
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جوایز ایمیج مایکل بی.جردن
نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد انجمن منتقدان فیلم آنلاین سیلوستر استالونه
نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد انجمن منتقدان فیلم آنلاین مایکل بی.جردن
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد انجمن منتقدان پخشکننده فیلم سیلوستر استالونه
ارسال نظر