ماجرای بازیگر شدن امیرحسین آرمان

امیرحسین آرمان سال 1381 با شرکت در کلاس‌ های مرحوم مصطفی اسکویی فن بازیگری را آموخت و سال 83 بود که بطور حرفه‌ ی وارد عرصه سینما شد.

محمدرضا شریفی‌ نیا وی را برای فیلم ازدواج به سبک ایرانی سال 83 به حسن فتحی معرفی کرد و او اولین تجربه خود را در این فیلم کسب کرد.

شهرت امیرحسین آرمان

با نقش کیوان سریال کیمیا در سال 1394 در نقش شهریار کامفر به یکبار به شهرت رسید، او سپس در نقش یک فرد ایدزی در سریال پریا در سال 95 توانست خود را اثبات کند.

خوانندگی و مدلینگ امیرحسین آرمان

امیرحسین آرمان علاوه بر هنر بازیگری در عرصه خوانندگی و مدلینگ لباس هم فعالیت دارد. او اولین آهنگ خود را در عید نوروز 1394 بنام آتش و دومین اثرش رو در فروردین 1395 با همکاری امیر مسعود با نام هر شب منتشر کرد.

بازیگری امیر آرمان

کشش به سوی این حرفه اگر در ذات فرد باشد منجر به موفقیت می شود.

تکنیک بازیگری آموختن، به حتم به بهبود نقش آفرینی کمک می کند ولی لزوم کار نیست و بی آموزش نیز می توان بازیگر موفقی بود.

ژانر مورد علاقه امیرحسین آرمان

علاقه شخصی من در حوزه بازیگری حضور در کارهای جدی و اجتماعی است اما در کنارش به کارهای اکشن هم خیلی علاقه دارم منظورم از اکشن، اکشن استاندارد جهانی است

نظرات مخاطبان در مورد امیرحسین آرمان

موسیقی دغدغه بسیار جدی من است و این روزها بیشتر وقتم را صرف آن می کنم، اما اگر مردم انتقاد کنند دیگر نمی‌ خوانم

من در کار هنرپیشگی همیشه پافشاری داشته‌ ام اما چون موسیقی را در کنار آن جلو می‌ برم، پافشاری آن مدلی نخواهم داشت

قسمتی از مصاحبه ی امیر حسین آرمان

از چه سالی و چه شد که نام امیرحسین آرمان میان نام بازیگران نام آشنای کشور قرار گرفت ؟

امیرحسین آرمان: سال1381 بود. با شرکت در کلاس‌های مرحوم مصطفی اسکویی فن بازیگری را آموخته و سال 83 بود که به‌طور حرفه‌ای وارد عرصه سینما شدم. «ازدواج به سبک ایرانی » کاری از حسن فتحی نخستین فیلمی بود که در آن نقش‌آفرینی کردم.

آموختن آکادمیک بازیگری چقدر در موفق بودن یک بازیگر مؤثراست ؟

امیرحسین آرمان: کشش به سوی این حرفه اگر در ذات فرد باشد با به بالفعل شدن منجر به موفقیت می‌شود. تکنیک بازیگری آموختن، به حتم به بهبود نقش آفرینی کمک می‌کند ولی لزوم کار نیست و بی‌آموزش نیز می‌توان بازیگر موفقی بود که نمونه از این دست بسیار است.

بین علاقه و توانایی تفاوت بسیاری است.داشتن قدرت بازیگری و توان آن رکن اصلی است که باید به آن رسید، وقتی به این نقطه رسیدی آسوده نقش‌آفرینی می‌کنی و با مخاطب ارتباط برقرارخواهی کرد و به مرور این جنس از نقش‌آفرینی و ارتباط با مخاطب عمیق‌تر و سریع‌تر نیز می‌شود که رسیدن به مرز دلچسب بودن از دید تماشاگر از آمال هر بازیگری است که نشان از قدرت بازیگری وی دارد.