معلمی که با عشق به تدریس مکان نمی شناسد/مدرسه ای از جنس چادر در "بان­گنبد"

160 کیلومتر به سمت جنوب استان که طی کنیم به شهرستان آبدانان می رسیم. در ورودی شهر، تابلوها به خوبی شهر را معرفی می کنند، آری، اینجا شهرستان فرهنگ و ادب است. شهرستانی که از دیرباز به نخبه پرور بودن شهرت داشته است. اینجا زادگاه دانشمند هسته ای و مجاهد علمی کشورمان، "شهید داریوش رضایی نژاد" است.

حمداله جایروند رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبدانان با اشاره به جایگاه مطلوب این شهرستان در استان و حتی کشور در پرورش نخبه پروری، گفت: تعداد 205 نفر از دانش پژوهشان این شهرستان در مقطع دکتری، فارغ التحصیل و یا مشغول به علم آموزی در مراکز علمی و معتبر کشور هستند.

وی افزود: از این تعداد، 110 نفر دارای مدرک دکتری تخصصی PHD و 95 نفر نیز دکتری حرفه ای در رشته های پزشکی و پیراپزشکی دارند.

این آمارها نشان می دهد در شهر کوچکی همچون آبدانان که در بن بست اقتصادی و جغرافیایی قرار گرفته، علم آموزی حرف اول را می زند و این مهم نیز باعث شد به سراغ یکی از معلمانی برویم که سال های زیادی است برای نشر علم، به دوردست ترین نقاط این شهرستان می روند تا زنگ علم و دانش را به صدا درآورند. امروز ما هم با یکی از این معلمان فداکار همراه شدیم.

طی مسافت 2 ساعته برای رسیدن به مدرسه عشایری بان­گنبد

هر روز ساعت 6 صبح، موتور سیکلتش را روشن می کند و مسیر سخت گذر و کوهستانی آبدانان تا "بان­گنبد" در 60 کیلومتری جنوب شرقی مرکز این شهرستان را با دو ساعت مسافت طی می کند تا دانش آموزان عشایری این منطقه همچون سایر دانش آموزان به کسب علم و دانش بپردازند.

اینجا صحبت از عشق است، عشقی که سال هاست او را به یکی از دورترین مناطق عشایری و صعب العبور آبدانان می کشاند، عشق آقای ضرغام پیری به تدریس در منطقه عشایری بان­گنبد وصف ناشدنی است بطوریکه با امتیازی که دارد می توانست در مرکز شهرستان تدریس کند اما گویا معلم داستان ما فراتر از این صحبت هاست.

ضرغام پیری معلم مدرسه عشایری بان­گنبد از عشقش به خدمت در راه سرافرازی نظام انقلاب اسلامی در گفت: هر جا پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران برافراشته باشد، باید خدمت کرد و من هم به نوبه خود وظیفه دارم که از جان خودم برای خدمت زیر این پرچم و تدریس علم به دانش آموزان عشایر این منطقه مایه بگذارم.

علی نظرزاده، کیانا، ستایش، آناهیتا و نگین پالیزبان پنج دانش آموز این مدرسه عشایری هستند که همگی آرزوی معلم شدن در سر دارند تا روزی همچون معلمشان به دانش آموزان عشایری علم بیاموزند.

کیانا پالیزبان با بیان اینکه درس خواندن در چنین مناطقی تنها با عشق به سرافرازی آینده کشور ممکن است، می گوید: هر چند درس خواندن زیر چادر خیلی سخت است اما تلاش می کنیم که با کسب دانش، برای جامعه مفید باشیم.

علی نظرزاه دیگر دانش آموز این مدرسه با اشاره به سختی مسافت آبدانان تا بان­گنبد، گفت: از خیرین انتظار داریم که وسایل کمک آموزشی و درسی برایمان بیاورند تا بتوانیم بهرت مطالب را فرا بگیریم.

تحصیل 200 دانش آموز در مدارس عشایری/ تحصیل 5 دانش آموز در بان­گنبد

اما این پایان ماجرا نیست، این معلم با 23 سال سابقه پس از تدریس 3 دانش آموز منطقه بان­گنبد به منطقه دیگری می رود که حتی مسیر موتورسیکلت هم ندارد و هر روز پس از عبور از رودخانه و 45 دقیقه پیاده روی، با عشق و علاقه به 2 دانش آموز عشایری دیگر در نزدیکی بان­گنبد نیز علم می آموزد.

این معلم سخت کوش و فداکار در این باره می گوید: علاوه بر مدرسه عشایری بان­گنبد، دو منطقه دوردست دیگر را بخاطر اینکه دانش آموزانش ترک تحصیل نکنند تحت پوشش دارم.

محمد پیری مدیر آموزش و پرورش آبدانان گفت: تعداد 16 مدرسه عشایری سیار در شهرستان آبدانان با بیش از 200 دانش آموز وجود دارد که در مدرسه بان­گنبد، 5 دانش آموز این منطقه در چند پایه ابتدایی، زیر چادر مشغول به تحصیل هستند.

تجهیز 12 مدرسه عشایری به کانکس/ 4 مدرسه زیر چادر هستند

محمد پیری با بیان اینکه در سه سال گذشته از 16 مدرسه عشایری آبدانان، 12 مدرسه به کانکس مجهز شده و تنها 4 مدرسه دیگر زیر چادر مشغول به تحصیل هستند، افزود: به دلیل صعب العبور بودن این 4 مدرسه عشایری و نبود امکانات لازم برای انتقال کانکس، با ستاد بحران استان هماهنگی های لازم انجام شده تا از طریق بالگرد، این مدارس عشایری نیز به کانکس مجهز شوند.

وی افزود: در حال حاضر بیش از 9 هزار دانش آموز در مقاطع مختلف تحصیلی مشغول به کسب علم و دانش هستند که تعداد یک­هزار همکار فرهنگی در مدارس این شهرستان مشغول به تدریس و نشر علم و دانش هستند.

کوچکترین مدرسه با یک دانش آموز و یک معلم در کلات مورموری

مدیر آموزش و پرورش آبدانان با بیان اینکه رسالت آموزش و پرورش، بهره مندی همه دانش آموزان از امکانات تدریس در نقاط مختلف شهری و روستایی است، تصریح کرد: در روستای چرمل در 40 کیلومتری شهر مورموری از توابع آبدانان و در فاصله 90 کیلومتری از مرکز شهرستان آبدانان، مدرسه ای با یک دانش آموز و یک معلم وجود دارد که در کانکس مستقر هستند.

وی همچنین گفت: در روستای چپ و راست از توابع بخش کلات مورموری با 110 کیلومتر فاصله از مرکز شهرستان، تعداد 3 دانش آموز مشغول به تحصیل در کانکس هستند که به عنوان دورترین مدرسه در شهرستان آبدانان شناخته می شود.

تدریس علم و دانش در دورترین نقاط این شهرستان با سختی های خاص خود همراه است، اما معلمان این مناطق این سختی ها را به جان می خرند تا زنگ علم و دانش در دورترین نقاط هم به گوش برسد و داریوش های زیادی برای سرافرازی نظام مقدس جمهوری اسلامی تحویل جامعه دهند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.