پرونده دو تن از فرزندان یکی از مسئولان رده بالای کشور در حال رسیدگی است/ برای هیچکس خط قرمز نداریم

بخشی از گفت وگوی محمدرضا یزدی ؛ رئیس دبیرخانه ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی در برنامه تلویزیونی صف اول  را بخوانید :

یزدی در خصوص مبارزه با مفاسد اقتصادی گفت : ما سعی کردیم که مبارزه با فساد را به عنوان یک تظاهر، یک کار تبلیغاتی و یک شعار به آن نپردازیم، بلکه علاوه بر این که ما عمیق به موضوع نگاه می‌کنیم، یعنی پیشگیری خواهیم کرد، مقابله هم در دستور کار است، برخورد شود، مقابله شود با هیچ اغماضی. این دستور در سال ۱۳۸۰ در اوایل اردیبهشت داده شد. به هر حال مسئولین آن روز شاید گرفتار بودند، یک کمی ملاحظاتی داشتند، تعللی کردند. حضرت آقا در اواخر خرداد ماه مجدداً یک تأکید جدی می‌کند که این تقریباً می‌توانیم بگوییم بخشی اش طبقه بندی داشت به بیرون، ولی به مسئولین گفته شد. آن بخشی که امکانش است را من یک اشاره‌ای می‌کنم. خرداد ۱۳۸۰؛ یعنی حضرت آقا جدیت در پیگیری موضوع داشتند. حضرت آقا فرمودند که اصل همکاری سه قوه و هماهنگی آن‌ها در تحقق فرمانی که یک ماه و نیم پیش من دادم را لازم می‌دانم جدی بگیرید. یک کمی تردید بود برای این که اصلاً این ستاد چیست؟ اصلاً لازم است چنین ستادی باشد یا نه؟ هر دستگاهی خودش دارد مبارزه با فساد می‌کند دیگر، حضرت آقا فرمودند که وجود ستاد هماهنگی؛ محل تأمل و تردید نیست. یعنی حتماً جدیت به کار ستاد بدهید و در این ستاد کار‌ها را پیگیری کنید. البته حضرت آقا فرمودند هیچ دستگاهی از آن وظایف ذاتی خود بازنماند. آن وظایف را انجام دهد. در این ستاد که کار‌های هماهنگی صورت می‌گیرد، آن خلأ‌ها و شکاف‌ها را این ستاد پوشش دهد که کسانی که به تعبیری افراد فاسد هستند از این خلأ‌ها استفاده می‌کنند، از قوانین و مقرراتی که نقصی در آن‌ها هست استفاده می‌کنند و به فساد خودشان می‌پردازند.

حضرت آقا فرمودند که این جا حتماً جدیت به خرج دهید. یکی از بحث‌هایی که باز اشاره شد در خرداد ماه به مسئولین، مسأله اولویت کاری در امر مبارزه با مفاسد مالی و اقتصادی بود که حضرت آقا فرمودند این اولویت هایتان را مشخص کنید. من در ادامه خواهم گفت که متأسفانه اولویت‌ها جدی مشخص و به آن‌ها پرداخته نشد. ما در کاری که از سال ۱۴۰۰ شروع کردیم در این دولت و در این دوره از ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد؛ اولویت هایمان را مشخص کردیم که من اولویت‌ها را عرض خواهم کرد و بر چه اساسی این اولویت‌ها مشخص شد. مواردی که فساد به آسیب انسانی منجر می‌شود؛ حضرت آقا تأکید داشتند. بروید نگذارید افراد، انسان ها، کارمند‌ها و مدیران فاسد شوند. این‌ها را در اولویت قرار دهید؛ این خیلی مهم است. در قانون ارتقای نظام سلامت اداری یک بخش‌هایی به آن پرداخته شده، ولی یک بخش‌هایی مغفول مانده. به هر حال حضرت آقا این را اشاره فرمودند و نکته دیگری که من می‌خواهم باز به آن اشاره کنم تأکید مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب بود. سال ۸۰ حضرت آقا این را می‌فرمایند، پیگیری می‌کنند، سال ۹۷ در بیانیه گام دوم انقلاب؛ دوره چهل ساله دوم انقلاب را که ایشان می‌خواهد ترسیم کند؛ نکته اساسی و مهمش در فصل عدالت و مبارزه با فساد نکاتی را اشاره می‌کند که اول بر می‌گردد به مسئولین که وسوسه مال و مقام ریاست در جمهوری اسلامی از روزی که مدیران و مسئولانش سابقه زهد و انقلابی و ساده زیستی داشتند بعید نیست. یعنی فکر نکنیم که حالا یک کسی در گذشته ساده زیست بوده زهد داشته، الآن وسوسه نمی‌شود؟ این وسوسه را هم مسئولین باید پرهیز کنند هم کسانی که در جایی مسئولی می‌گمارند و مردم مان هم باید به این توجه کنند.

مطلب دیگر در ارتباط با طهارت اقتصادی؛ شرط مشروعیت همه مقامات جمهوری اسلامی است. یعنی هیچ مقامی در جمهوری اسلامی ما نباید داشته باشیم که خدای ناکرده این‌ها از طهارت اقتصادی و مالی؛ خودشان و اطرافیانشان برخوردار نباشند. این را امروز ما به دقت داریم زیر نظر قرار می‌دهیم. قوای سه گانه جدیت دارند که من در ادامه توضیح خواهم داد. این هم در بیانیه گام سوم و مطلب آخر را من اشاره کنم به مسائل اساسی و جدی‌تر بپردازیم. مطلبی است که حضرت آقا در اردیبهشت امسال فرمودند و می‌تواند بیانگر کوتاهی مسئولین باشد تا به امروز که چرا جدی نگرفتیم. حضرت آقا در ۹ اردیبهشت امسال می‌فرمایند یک نوشته مشروحی درباره مبارزه با فساد در سال ۸۰ دادم و گفتم که مبارزه با اژد‌های هفت سر فساد؛ پیگیری همه جانبه را لازم دارد. اگر آن روز دولت‌ها و مسئولین محترم این موضوع را دنبال می‌کردند امروز بلاشک وضع بهتری داشتیم. به هر حال از دولت مردمی و مجلس انقلابی، امروز دیگر، امید است که امر مبارزه با فساد را جدی دنبال کنند. اگر مسئولی جرأت مقابله با مفسده داخلی را نداشته باشد به طریق اولا جرأت زورگویی خارجی را هم نخواهد داشت.

ببینید تأکید‌های مقام معظم رهبری یکی پس از دیگری در ارتباط با مسأله فساد، مبارزه با فساد، برخورد با مفسدین، جلوگیری از کسانی که می‌خواهند مسئول شوند در کشور، این‌ها مواردی است که ما نیازمند برخورد جدی در ۲۲ سال گذشته بودیم. از سال ۱۴۰۰ با جدیتی که ریاست جمهور در شعار‌های انتخاباتی شان داشتند و بلافاصله بعد از آن در 24 / 6 / 400  آمدند یک بازرس ویژه‌ای را به عنوان فردی که مبارزه با مفاسد اقتصادی کند را قرار دادند که این یک بیانیه ۱۲ گانه‌ای است که من توضیح خواهم داد که چگونه مقام معظم رهبری نکاتی که اشاره کرده بودند ریاست جمهور به آن پرداختند. در عین حال رئیس قوه قضائیه در ملاقات حضوری که با ایشان داشتم و نکاتی که دارند دنبال می‌کنند بیانگر این است که در این دو سالی که منصوب شدند؛ جدیت دارند در مبارزه با مفاسد، چه مفاسد کلانی که از بیرون به قوه ارجاع می‌شود، چه اتفاقاتی که خدای ناکرده در قوه ممکن است بین قضات، کارشناسان، وکلا و امثالهم بیفتد که باز بنده توضیح خواهم داد. مأموریت ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی یک مأموریت هفت، هشت بندی است که ارزش و اهمیت بسیار بالایی دارد برای این که بتوانند این ستاد هماهنگی لازم را انجام دهد و برخورد کند. اجرای فرمان هشت ماده‌ای یکی از مأموریت هاست. برقراری هماهنگی میان سه قوه در بهره گیری از ظرفیت‌های نهاد‌های اجرایی و نظارتی؛ یکی از اینهاست. تعمیق همکاری فراقوه‌ای در حوزه مبارزه با مفاسد اقتصادی که خیلی مهم است.

این نکته من در ادامه عرض خواهم کرد که تفویض اختیاری که به سران قوا داده شده ما از این امکان تفویض اختیار برای بعضی از مواردی که در ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی به بن بستی می‌خوریم در این اختیار و تفویض اختیار سران از آن استفاده می‌کنیم و پیگیری، شناسایی و سالم سازی گلوگاه‌های فسادخیز نظام اداری که باز توضیح خواهم داد. از اعضای این ستاد؛ معاونین اول سه قوه هستند، پنج نفر از وزرا یا اعضای هیأت دولت هستند، نماینده ویژه رئیس جمهور در امر مبارزه با مفاسد است. رئیس سازمان بازرسی کل کشور، رئیس دیوان محاسبات، رئیس کل دادگستری استان تهران، سه نماینده به انتخاب ریاست محترم مجلس و خود رئیس دبیرخانه و سازمان اطلاعات سپاه. این اعضای این مجموعه هستند که ما باید به آن توجه کنیم. از سال ۱۴۰۰ که وارد این فضا شدیم ما و دولت مستقر شد، آمدیم یک آسیب شناسی کردیم ببینیم در گذشته چه مشکلاتی بوده که در حدود ۲۰ سال قبل نتوانستند اقدامات جدی و مؤثری کنند. تلاش‌ها صورت گرفته، من نمی‌خواهم کار‌هایی که دوستان مان در دولت و سه دولت گذشته انجام دادند در طول ۲۰ سال را زیر سؤال ببرم. چون آن‌ها هم حتماً زحمت کشیدند، تلاش کردند، ولی موفقیت‌ها کافی نبوده، هیچ کدام از آن‌ها راضی نیستند از تلاش‌هایی که در طول دوره چهار ساله دولت آقای خاتمی، هشت ساله دولت آقای احمدی نژاد و هشت ساله دولت آقای روحانی؛ هیچ کدام راضی نبودند و آسیب شناسی که ما کردیم، دیدیم؛ مسیر، مسیری که بتواند هم با مفسد و هم با فساد برخورد کند نبوده، البته کار‌های خوبی کردند تلاشی کردند، ولی نتیجه اش را ما ندیدیم. در کف جامعه وقتی از مردم سؤال می‌کنیم، این را نمی‌بینیم؛ لذا روزی که ما آمدیم گفتیم باید کاری کنیم که مردم محسوس ببینند.

وقتی می‌گویند که دولت آقای احمدی نژاد رئیس قوه قضائیه، رئیس قوه مقننه در حال حاضر دارند با فساد برخورد می‌کنند، مردم بتوانند زود با انگشت اشاره بگویند درست می‌گویند با این فساد برخورد شد. بر این اساس ما آمدیم و سیاست هایمان را مشخص کردیم بعد از آسیب شناسی، دیدیم چه مشکلاتی است که من وقت شما و مردم عزیزمان نمی‌خواهم بگیرم. بلافاصله آمدیم سیاست هایمان را معلوم کردیم، اولویت هایمان مشخص شد، رویکردمان را هم بیان کردیم. به تصویب ستاد رسید، همه اعضای ستاد و دوستان متوجه شدند که چه مسیری را می‌خواهیم برویم. همه این همکاری را باهم شروع کردیم. من اگر بخواهم اشاره کنم به آن سیاست‌هایی که داشتیم، آمدیم گفتیم که ما باید ۱- پیشگیری کنیم؛ رویکرد پیشگیری، قوانین، آیین نامه‌ها و فرایند‌ها را بررسی کنیم، اصلاح کنیم، گلوگاه‌ها را تشخیص دهیم.

در این موارد بیان کنیم که این جا‌ها و این نقاط به صورت کلی اصلاً نه نقطه‌ای مشخص کنیم. الآن توضیح می‌دهم که بیاییم شفاف سازی کنیم، مشارکت مردم را داشته باشیم در پیشگیری. آموزش و فرهنگ سازی را انجام دهیم. نگاه و ادراک فساد را در مردم پایین بیاوریم. مردم ببینند داریم پیشگیری می‌کنیم. در گذشته جایی می‌رفتند با فساد برخورد می‌کردند، الآن وارد شدند می‌بینند نه یک اتفاقی افتاده. بر این اساسا؛ این اولین سیاست بود. دومین سیاست؛ پیگیری و مقابله با برخورد‌ها بود. من یک روز وارد شدم در بانک مرکزی در همان جلسات اول. دوستان آمدند گفتند که یک فردی است ابربدهکار است داریم با او برخورد می‌کنیم، پرونده را گذاشتند روی میز شروع کردن به بررسی کردن. من گفتم حتماً این پرونده را ادامه دهید، ولی بدانید ما باید کاری کنیم که در این دوره، اتفاقی که در گذشته افتاده، نیفتد. یعنی چه؟ یعنی این که امروز در این پیش بینی...

دو تا از فرزندان یکی از مسئولین رده بالا مان گرفتار شده اند

 یزدی درباره در خصوص برخورد با کسی که همین حالا مسئول است، یا نزدیکان و وابستگان آن‌ها هم، آیا وجود دارد یا خیر؟ اظهار کرد : دقیقاً، بنده عرض کردم ما خط قرمزی نداریم برای همه مسئولین اگر خدای ناکرده خودشان یا اطرافیان شان دچار خطایی شوند پیگیری ما؛ یک امر عادی شده. من اگر بخواهم مثال بزنم، یکی از مسئولین رده بالا مان یکی دو تا از فرزندانش گرفتار شده بودند، درگیر شده بودند به ما گزارشی رسید. بنده خودم خدمتشان رسیدم. گفتم که این مدارکی که هست اگر که خطاست، این‌ها درست نیست، بفرمایید. اگر که احیاناً شما در جریان نیستید، بدانید این اتفاق افتاده. اگر در جریان هستید مواظب باشید که از اسم شما استفاده نشود، ضمن این که ما این را دادیم دستگاه نظارتی دارد پیگیری می‌کند.

در ارتباط با بستگان یکی از مسئولین بلندپایه قوه قضائیه مراجعه کردم

وی افزود : بنده به یکی از مسئولین مراجعه کردم، چون این گزارش ها گاه به ما می‌رسد، بنده خودم به یکی از مسئولین بلندپایه قوه قضائیه مراجعه کردم، گفتم در ارتباط با یکی از بستگان( اقوام ) شما این را دارند می‌گویند، می‌گویند ایشان جایی منصوب شده، ویژگی‌های لازم را نداشته و شما دارید از او حمایت می‌کنید. ایشان فرمودند که من تشکر می‌کنم از این که اصلاً پا شدی آمدی پیش خودم و این را به من گفتی. این خیلی مهم است که ما با مسئولین مان صادقانه و راحت برخورد کنیم. مسئولین هم حتماً احساس نخواهند کرد که خدای ناکرده زیر سؤال می‌روند. ایشان به من گفت که شما سوابق این فرد را بررسی کنید، اگر برای آن جایی که هست، آن پستی که به او داده شده لیاقت کافی ندارد، مراجعه کنید با مسئول بالاترشان، اگر جایی دیدید که من حتی یک تلفن زدم و گفتم این قوم و خویش ما را این جا رئیس بگذارید که من همه این‌ها را بررسی کردم، دیدم صحت دارد، این اتفاق نیفتاده، حتی از دفتر رئیس قوه قضائیه با بنده تماس گرفته شد گفتند شما راجع به فلان فرد شنیدیم پرونده‌ای دارید. من گفتم درست است، رسیدگی کردم و نگرانی ندارد که ایشان هم از بنده تشکر کرد. دفتر رئیس قوه قضائیه از قول ریاست قوه قضائیه از من سؤال کرده بود که آقا این که شما پیگیری دارید می‌کنید یا دارید اگر مطلبی است به ما بگویید. من عرض کردم که رسیدگی کردیم، نگرانی‌ای ندارد، این مطلبی که اشاره شد درست نیست.

سؤال: آن مورد اول به کجا رسید؟

یزدی: مورد اول هم الآن روند قضایی اش را دارد طی می‌کند.

سؤال: بازداشتی اتفاق افتاده؟

یزدی: بازداشت هم اتفاق افتاده.

سؤال: الآن در بازداشت هستند؟

یزدی: بله، دارد پیگیری می‌شود. آن اتفاق هم افتاده.

سؤال: عنوان اتهامی شان هم می‌گویید چه بوده؟

یزدی: متأسفانه سوء استفاده از موقعیت و احیاناًَ فسادی که در ارتباط با مسائل اقتصادی کردند. حالا اجازه دهید این یک مقداری...

سؤال: اسمی که شما نبردید، اما از نظر این که به هر حال یک مقدار جزئیات بیشتر معلوم شود؟!

یزدی: مطلبی را باز با مردم عزیزمان و مسئولین مان به خصوص راحت عرض کنم. گاهاً مشاهده شده یک مسئولی فرزندش یا اقوامش یک جایی هستند مراجعه می‌کنند برای یک تسهیلاتی، مراجعه می‌کنند برای یک قراردادی تا اسمش می‌آید که این فرزند فلان کس است، داماد فلان کس است، مسئولینی که آن جا هستند، افرادی که آن جا هستند یک کمی شُل می‌شوند؛ این خیلی بد است. هیچ تفاوتی ندارد فرزند بنده اگر یک جایی برود قراردادی ببندد بگویند آقا. باشد، فرزند یزدی باشد. من حالا یک مقدار جو را از حالت خشکش خارج کنم. یک روز یک دستگاه نظارتی به من زنگ زد گفت آقا می‌توانیم با شما صحبت کنیم؟ گفتم آره. گفت راستش شما آدم خوبی هستید، شروع کرد از من تعریف کردن. گفتم پاشو بیا اینجا ببینم چه می‌گویی؟ آمد در دفترم شروع کرد از من تعریف کردن، گفتم ببین به من بگو اگر مشکلی هست بگو چرا داری لفاظی می‌کنی؟

ایشان برگشت گفت راستش داماد شما رفته یک جایی این فساد را انجام داده و متأسفانه. گفتم یعنی داماد بنده اگر برود در یک بانکی بگوید فلان مبلغ به من تسهیلات بدهید، می‌پذیرد آن بانک، گفت متأسفانه. گفتم ببین آقا اگر می‌شود من خودم بروم این وام را بگیرم. من اصلاً داماد ندارم و نه خواهر دارم که داماد داشته باشد، نه دختر دارم، لذا این دروغ است. ببینید از این موارد اتفاق می‌افتد ضمن این که همان جا هم به آن دوستمان گفتم بروید برخورد کنید. اگر اطرافیان بنده یک جایی بروند یک کاری انجام دهند که نباید مثلاً تمکین شود. بقیه مسئولین هم همین طور. این هم باز بگویم. یکی از مسئولین بلندپایه باز امروز دولتی‌ها یک زمانی نظامی بودند، ایشان از مجموعه‌های نظامی بودند یک روزی من در یک جلسه‌ای نشسته بودم با یک فرد فاسدی می‌خواست برخورد شود گفتند که آقا ایشان داماد مثلاً فلان فرد است، گفتم پاشو بگو، گفت نمی‌شود که برخورد کرد. من مچ آن دوست را گرفتم. گفتم یعنی چه که نمی‌شود برخورد کرد؟ گوشی ام را گرفتم زنگ زدم به مسئول دفتر آن عزیزمان گفتم که به ایشان بفرمایید، ایشان هم خیلی بزرگوارانه و لطف دارند نسبت به ما. به ایشان عرض کردم می‌گویند داماد شما این کار را کرده، اگر ایشان داماد شماست و شما هم حمایت می‌کنید بدانید با او برخورد می‌کنیم. اگر هم داماد شما نیست زود تکذیب کنید.

مسئول دفتر ایشان به ایشان فرموده بودند، چند دقیقه بعد خودشان زنگ زدند، بزرگوارانه گفتند اولاً من چنین دامادی ندارم، داماد دیگری دارم، ولی چنین دامادی ندارم. دوماً برخورد کنید، سوماً تشکر می‌کنم که به من گفتی. این را راجع به همه انجام بده. گفتم حتماً انجام می‌دهم. پس ببینید ما محدودیتی در ارتباط با مسأله مسئولین نداریم. امروز من در تمام قوا این را به ضرس قاطع می‌گویم؛ جایی نداریم که کسی بخواهد خدای ناکرده از مسئولیتش استفاده کند. من یک نکته هم عرض کنم شاید جالب باشد. بنده یک دفتر دارم در ارتباط با هر کدام از مفاسد اقتصادی هر کس به من زنگ بزند یادداشت می‌کنم، بعضی اوقات یک دفعه یک مسئول، یک نماینده مجلسی زنگ می‌زند می‌گوید آقای یزدی این آقا این طوری شده، می‌گویم ببینید این طرف را ما حتماً تشکر می‌کنیم از این که شما گفتید، دقت می‌کنیم، دقت خواهیم کرد، ولی بدانید اسم شما را من این جا یادداشت کردم شما در ارتباط با این برادرمان و این آقا یک مرتبه به من زنگ زدی، سفارش کردی. این‌هایی که سفارش می‌شود را من یادداشت می‌کنم، البته من سفارش پذیر نیستم، هیچ کدام از دوستان مان سفارش پذیر نیستند، ولی سفارش این که دقت کنیم را حتماً می‌پذیریم. بعد بار دوم و سوم یک دوستی از مجلس به من زنگ زد گفت آقا. گفتم ببین شما بار سوم است پیگیری می‌کنی، یک بار گفتی کافی است، این شائبه ایجاد می‌کند. ایشان آمد دفترم تشکر کرد و گفت من دیگر با این موضوع کاری ندارم. ببینید این هم از مواردی است که ما به آن پرداختیم.

من یک اشاره‌ای به اولویت بندی هایمان کنم. این را هم عرض کنم؛ مهم و کلیدی است. ما امروز وقتی می‌گوییم با فساد می‌خواهیم برخورد کنیم اگر به یک اقیانوس با یک وجب عمق با فساد برخورد کنیم اصلاً معلوم نمی‌شود که. شما بیایید مثلاً بگویید که ما ۷۰ درصد مشکلات بانکی را حل کردیم. بنده وقتی می‌روم بانک خدای ناکرده به یک مشکلی بخورم می‌گویم این‌ها الکی می‌گویند، کجا ۷۰ درصد حل شده. بر این اساس ما آمدیم در ابتدای همین دولت؛ هشت موضوع را انتخاب کردیم گفتیم دستگاه‌ها کار خود را بکنند. مجموعه‌های نظارتی کار خود را بکنند، ما این هشت موضوع را، چهار موضوع را در دوره اول ریاست جمهوری و اگر اقبالی بود و این دولت ان شاء الله موفق بود و روسفیدی نظام را به دنبال داشت، چهار موردش هم در سال بعد. گفتیم اول بانک ها، گرفتاری ما در موضوع بانک ها؛ همه مردم مان را پوشش می‌دهد؛ لذا آمدیم در موضوع بانک‌ها ورود کردیم که من به بعضی مسائل بانک‌ها خواهم پرداخت. ابربدهکاران بانکی که حدود ۲۰ نفر از این‌ها را ما داریم برخورد می‌کنیم. دو سه تایشان برخورد شد در همین چند روز گذشته صدا و سیما احکام یکی شان را صادر کرده بود قوه قضائیه که گفتم. در ارتباط با متعهدین ارزی؛ کسانی که کالایی را صادر کرده بودند اعم از دولتی و غیردولتی؛ پتروشیمی، فولاد و مواد دیگر صادر شده بود این‌ها تعهد داشتند ارز را بیاورند، متأسفانه ۵۵ نفر از این‌ها ارز را نیاورده بودند؛ ۵۵ مجموعه. ما این‌ها را به شدت تحت فشار قرار دادیم، بعضی هایشان را برخورد کردیم، بعضی هایشان را به دادگاه معرفی کردیم. داریم دنبال می‌کنیم که این اتفاق نیفتد.

یا در ارتباط با مسأله بانکی؛ یک اتفاقی در سال‌های ۸۸، ۸۹، ۹۰ افتاده بود، حساب ذخیره ارزی ما که به فرمان حضرت آقا تشکیل شده بود برای رفع مشکلات تولیدکنندگان و کارآفرینان به یک عده‌ای تسهیلات داده بود، این‌ها تسهیلات گرفته بودند و نیاورده بودند برگردانند، بخشی به واسطه تحریم، بخشی هم به واسطه سودجویی ها. سال ۹۴ مجلس محترم قانونی می‌گذارد؛ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر. در ماده ۲۰ این قانون بیان می‌شود که کسانی که در گذشته تسهیلات ارزی گرفتند و نیامدند بدهند، این‌ها ظرف سه ماه از تصویب این قانون می‌توانند ارزی که گرفتند به نرخ روز گشایش؛ آن روز ارز نزدیک سه هزار و خرده‌ای بود. روز گشایش چند بوده؟ ۱۲۲۶ تومان یعنی سه برابر شده بود آن روز ارز. گفتند که این تسهیلات را مجلس دید، حتماً ملاحظاتی داشتند و دقت کافی داشتند. گفته بودند بیاورید بدهید. این‌ها بیایند تسویه کنند. یک آیین نامه‌ای هم دولت شش ماه فرصت داشت بنویسد.

در نهایت این بدهکاران ارزی باید انتهای سال ۱۳۹۴ می‌آوردند ارز‌ها را می‌دادند، با دولت تسویه می‌کردند. حساب ذخیره ارزی که ضعیف و ناتوان شده بود، قوت می‌گرفت برای دیگران. نیاوردند بدهند. قانون این جا می‌گوید که تمام، دیگر سه ماه فرصت دارید. آیین نامه دولت هم گفته سه ماه فرصت دارید. متأسفانه این‌ها هم نیاوردند بدهند. در سال ۱۳۹۵ دولت وقت، هیأت دولت آیین نامه را تمدید می‌کند. تمدید این آیین نامه خلاف بوده. قانون بوده سال ۱۳۹۴ تمام می‌شود، سه ماه فرصت دارید. نمی‌تواند آیین نامه خودش اختیارات مضاعف بدهد. ۹۵ تمدید می‌شود. باز هم کسی نمی‌آورد بدهد. این خیالشان راحت بوده که اگر نیاورند بدهند کسی با آن‌ها برخورد نمی‌کند. ۹۶ نمی‌آورند بدهند باز تمدید می‌شود. ۹۷، ۹۸ تا ۹۹ تمدید می‌شود، آقا تو را به خدا بیاورید پول‌ها را بدهید. حالا یک عده‌ای به تعبیر بنده دلشان می‌سوزد یا مجبور می‌شوند بیاورند، ولی یک عده‌ای نمی‌آورند بدهند. ۶۱۳ طرحی که پول گرفته بودند، ارز گرفته بودند رفته بودند، نیامدند. ما آمدیم سال ۱۴۰۰ گفتیم اصلاً اجازه نداشتید شما این طور بیایید. کسانی که آمدند جلویش را بگیرید. در بانک مرکزی عرض کردیم، به بانک‌های عامل هم عرض کردیم که متوقف کنید؛ این‌ها باید به نرخ روز بیایند بدهند؛ ۱۲۲۶ تومان سال ۸۹- ۹۰ گرفته الآن در ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ بیاید این ۱۲۲۶ تومان را حداکثر ۱۵۰۰ تومان.