دو عامل شکل‌ گیری احساس کمبود سرم در کشور مشخص شد

به گزارش رکنا، به نقل از اتاق بازرگانی،درست مانند تابستان سال ۱۴۰۰ که کشور با یکی از مرگبارترین موج‌های کرونا، موسوم به دلتا مواجه شد و برخی از فرآورده های درمانی مانند سرم دچار کمبود شد، در هفته های اخیر نیز شواهدی دال بر کمبود سرم و سرگردانی بیماران مشاهده شده و دولت را ناگزیر به واردات سرم کرده است.

البته مدیرکل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو اخیرا اعلام کرده که کمبود حاد سرم وجود نداشته و درباره وضعیت ذخایر سرم توضیح داده است. به گفته حسین شمالی، به طور عادی میانگین مصرف‌ سرم در کشور زیر ۱۰ میلیون واحد در ماه است و در پیک‌های مصرف به ۱۱ الی۱۲ میلیون واحد در ماه می‌رسد. بر این اساس امسال برای تامین ۱۴ میلیون واحد سرم در ماه برنامه‌ریزی شده و شرکت‌های تولیدی این میزان را تولید می‌کنند. در عین حال از قبل برای واردات هم مجوز داده شده بود و محموله‌های سرم در حال وارد شدن و توزیع است. او در ادامه گفته است: تا پایان شهریور ماه بیش از ۱۵ میلیون واحد سرم توزیع شده که به این معناست که تقریبا ۴۰ تا ۵۰ درصد بیش از میزان معمول سرم را تامین کرده‌ایم.

اما اگر تامین سرم ۴۰ تا ۵۰ درصد بیش از مصرف معمول آن است، این احساس کمبود از کجا نشات می‌گیرد؟

رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران بر این باور است که ایجاد محدودیت در توزیع داروخانه‌ای سرم و اعطای اولویت تزریق سرم به بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و کلینیک‌ها منجر به شکل‌گیری احساس کمبود سرم در جامعه شده است.

محمود نجفی‌عرب در گفت‌وگو با روابط عمومی اتاق تهران با بیان اینکه عوامل متعددی در شکل‌گیری احساس کمبود سرم نقش دارد، توضیح داد: با توجه به حجم انبوه تولید سرم در کشور، نباید کمبودی وجود داشته باشد. اما تغییر در الگوی درمان و همچنین شیوع بیماری‌های فصلی تاحدودی به افزایش مصرف دامن زده است. این احساس کمبود در شرایطی ایجاد شده است که واحدهای تولیدکننده با حداکثر ظرفیت در حال فعالیت هستند و حتی به تعداد شیفت‌های خود افزوده‌اند. البته فراخوانی هم از سوی وزارت بهداشت برای واردات سرم صادر شده و احتمالا این کمبود به زودی برطرف شود.

نجفی‌عرب در ادامه، راه‌حل ریشه‌ای رفع کمبود این فرآورده دارویی را ایجاد واحدهای تولیدی جدید دانست و گفت: اگر قرار است این مساله به صورت ریشه‌ای حل شود، راهکار این است که یک یا دو کارخانه سرم‌سازی دیگر در کشور راه‌اندازی شود که البته سرمایه‌گذاری‌هایی نیز در حال شکل‌گیری است. به هر شکل، کشور ما نباید در زمینه تامین سرم پس از حدود ۴۰ سال که به خودکفایی دست یافته، دچار کمبود شود.

او با تاکید بر اینکه کمبود سرم مقطعی است، ادامه داد: دولت برای مدیریت تقاضا، توزیع داروخانه‌ای سرم را محدود کرده‌ و این سیاست، خود دلیلی برای شکل‌گیری تنش در بازار بوده است. به هر حال بیمار به داروخانه‌های مختلف مراجعه می‌کند و وقتی موفق به تامین کالای مورد نیاز خود نمی‌شود، احساس کمبود کرده و این مساله یک جو روانی ایجاد می‌کند. در واقع، شاید کمبودی در کشور وجود نداشته باشد اما جو روانی ایجاد شده، نشان‌دهنده کمبود یا نبود است. بنابراین، این تصمیمات نه‌تنها به بهبود شرایط کمک نمی‌کند که به تشدید یک وضعیت بحرانی دامن می‌زند.

نجفی‌عرب در ادامه گفت: هیچ دلیلی وجود نداشت که توزیع داروخانه‌ای سرم سلب شده و صرفاً در اختیار مراکز درمانی قرار گیرد. در حالی که باید نظارت بیشتری بر مصرف صورت می‌گرفت؛ از آن جهت که برخی مصارف فقط جنبه اقتصادی دارد و شاید ضرورتی به تزریق سرم به یک بیمار وجود نداشته باشد.