مردم پول خرید پوشاک ندارند / صنعت پوشاک در حال خارج شدن از ریل است !

صنعت پوشاک یک فرصت برای کشور است. حوزه ای که هیچ زمان به دید صنعت به آن نگریسته نشد. صنعت پوشاک می تواند با ایجاد ارزش افزوده بالا، ارز آوری و اشتغال‌زایی به اقتصاد کشور کمک کند. اما در حال حاضر نگرش مسئولین به این صنعت چگونه است؟ آیا قرار است که پوشاک به یک صنعت پویا و صادراتی و ارزآور تبدیل شود؟ آیا قرار است پوشاک ایران نیز در بازار بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشد؟ آیا این صنعت توانسته است نیاز داخل را برطرف کند؟ آیا از فروشندگان و تولیدکنندگان پوشاک حمایت لازم به عمل آمده است؟

به گزارش اقتصادی رکنا، صنعت پوشاک در کشور با مشکلات عدیده ای مواجه است. بالا بودن هزینه‌ های تولید و قیمت تمام‌ شده نسبت به کشورهای دیگر، عدم توسعه و نوسازی شبکه سنتی تولید و توزیع، عدم وجود حمایت‌ های لازم از سوی دولت، عدم دسترسی آسان و با قیمت مناسب به مواد اولیه و عدم تقاضا در داخل بازار از یک سو و واردات بی رویه و قاچاق از سوی دیگر مسائلی است که این صنعت را با مشکلات زیادی مواجه کرده است. در این خصوص گفتگوی رکنا با مجید افتخاری، عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک را بخوانید:

میزان تقاضا به حد زیادی کاهش یافته است

مجید افتخاری در ابتدا گفت: وضعیت خوب نیست. نمی توان گفت یک بیماری وارد اقتصاد کشور می شود و خود به خود درست می شود. باید برای این بیماری تدبیری اتخاذ شود. ما به غیر از بحث بیماری کرونا، بحث کاهش شدید ارزش پول را داشتیم. سبد خانوار کوچک شد. تقاضا دچار مشکل شد و در کل سیستم اقتصاد موجود در جامعه دچار اخلال شده است.

وقتی این اتفاق رخ داد، با کاهش ارزش پول مواجه شدیم و میزان تقاضا به حد زیادی کاهش یافت. از طرفی هیچ برنامه ای برای آن نداریم. با مشکلات تامین مواد اولیه و قیمت مواد اولیه مواجه هستیم. قطعا این بازار، بازار سالمی نیست. ما اعلام کردیم که در این حوزه افزایش قیمت 40 درصدی داشته ایم.

اگر حوزه پوشاک وضعیت سالمی داشت، باتوجه به اتفاقاتی که در حوزه مواد اولیه، تورم و افزایش دستمزد و هزینه های دیگر داشته ایم، به طور میانگین باید 75 تا 80 درصد افزایش قیمت پوشاک می داشتیم اما بازار، بازاری نیست که بتواند این اعداد و ارقام را هضم کند.

چرا بسیاری از فروشگاه ها محصولات جدیدی عرضه نمی کنند ؟

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک در پاسخ به این سوال که در تک فروشی ها و برخی از مغازه داران سطح شهر دیده می شود که یا اجناس جدید نیاورده اند و یا اجناس سال های قبل را به فروش می رسانند، گفت: بسیاری از فروشگاه ها را اگر می بینید محصولات جدیدی نمی آورند یا کمتر می آورند به این دلیل است که خواب کالا در فروشگاه به شدت طولانی شده است. متاسفانه سیاستگذاری تخصصی در این حوزه انجام نمی شود.

یعنی ما یک برنامه ریزی منطقی و چشم انداز درستی برای این صنعت تبیین نکرده ایم و نداریم. ما متوجه این مساله نیستیم که سرمایه یک مغازه دار باید در گردش باشد، تا بتواند کالای جدید تحویل بگیرد. این وضعیت هم هر روز بدتر می شود. به دلیل تعطیلی های گسترده ای که برای بیماری کرونا این صنف متحمل شد و حمایتی از سوی دولت دریافت نکرد. به این دلیل که مشکلاتی وجود دارد و دولت با بی تفاوتی می خواهد که این مشکلات خودش درست شود.

خواب کالا در فروشگاه زیاد شده است

افتخاری در ادامه تاکید کرد: پوشاک یک کالای فصلی است. 5 پیک کرونا، 5 ماه ابتدای هر فصل را برای صنف پوشاک به تعطیلی کشاند. زمان فروش برای مغازه داران محدود شد. جبران این 5 ماه در 10 ماه باقی مانده امکانپذیر نبود و نمی توانست به اندازه آن 5 ماه فروش داشته باشد و به مشکل خورد. از 15 ماه ، 5 ماه به دلیل کرونا قرنطینه بودیم. مغازه داران با یک ماه قرنطینه و یک ماه محدودیت مواجه بودند و یک ماه باقی مانده از فصل، فرصت مناسبی برای فروش و بازگشت سرمایه نبود. مغازه داران نمی توانستند این کمبود را جبران کنند و به مشکل برخوردند.

در این شرایط سرعت گردش کالا در فروشگاه کم می شود. به این دلیل که موجودی را تامین کرده است و یکدفعه با تعطیلی مواجه می شود. دولت ها در دنیا به این نوع واحدها کمک می کنند که بتوانند این مشکل را برطرف کنند. برای مثال در اروپا امسال تابستان حراجی های قابل توجه ای را شاهد بودیم. چون دولت به واحدها می گوید حراجی مناسب داشته باشید و از طرفی هم از مصرف کننده حمایت می کند تا گردش محصول انجام شود.

در داخل ما هیچ برنامه ای نداریم. مغازه داران در دوران کرونا چندین ماه تعطیل بودند. وقتی هم شروع به کار کردند، تا روند طبیعی طی شود، زمانبر شد. از طرفی مردم هم از نظر اقتصادی شرایط مناسبی ندارند. خواب کالا در فروشگاه زیاد شده است. کالا به جای این که به طور متوسط هر سه ماه یکبار گردش داشته باشد و از فروشگاه بیرون رود، می بینیم که این گردش به طور متوسط هفت ماه به طول می انجامد.

عوارض بی توجهی به صنعت پوشاک سالیان بعد مشخص می شود

وی در ادامه تاکید کرد: مغازه داران با این وضعیت چطور می خواهند فعالیت کنند؟ یا باید کالای فروشگاه را بفروشند و بعد کالای جدید خریداری کنند و یا باید از بانک ها سرمایه در گردش بگیرند که کسب و کارشان را بتوانند ادامه دهند. عوارض این بی توجهی ها به صنعت پوشاک سالیان بعد مشخص می شود نه امروز، آنچه امروز می بینیم ابتدای راه است.

افتخاری در پاسخ به این سوال که عمده ترین مشکلاتی که در حوزه پوشاک با آن مواجع هستید چیست ؟ گفت: بهتر است بپرسید با چه مشکلاتی مواجه نیستیم. در حوزه تولید مشکل داریم. در حوزه مواد اولیه به شدت مشکل داریم که مرتبط به وزارت صمت است. در حوزه تقاضا و قاچاق کالا مشکل وجود دارد. در حوزه ای نیست که با مشکل مواجه نباشیم. عمده مشکل این حوزه در بحث مواد اولیه و عدم تقاضا است.

تصمیم وزارت صمت صنعت پوشاک را با مشکل مواجه کرد / قیمت مواد اولیه ایرانی از خارجی به مراتب گران تر است

افتخاری در توضیح مشکلات بحث واردات مواد اولیه گفت: مواد اولیه وارد می شود. اما سال گذشته تصمیماتی در وزارت صمت درخصوص واردات نخ گرفته شد که باعث ایجاد مشکلاتی شد. هر چقدر فریاد زدیم گوش نکردند. در حال حاضر پیامد این تصمیم به این شکل شده است که مواد اولیه داخلی به شدت افزایش قیمت پیدا کرده است. وقتی عرضه و تقاضا باهم نمی خواند، یعنی تقاضا برای مواد اولیه ایرانی بیشتر از عرضه است، با قیمت های عجیب و غریب در بازار روبرو می شویم و تولیدکننده مزیت رقابتی خود را از دست می دهد.

سال گذشته واردات یک سری مواد اولیه از جمله نخ را به کشور محدود و یا ممنوع کردند. این کار نظم و تعادل بازار را از بین برد و مشکلات دیگری هم باعث شد بهای مواد اولیه ایرانی از خارجی به مراتب گران تر شود.

در حال حاضر صنعت پوشاک در کشور مانند یک گیاه خودرو رشد می کند. هرجا می خواهد می رود. فرمان این ماشین دست هیچ کس نیست. برنامه ریزی در سطح کلان در این صنعت وجود ندارد. باید مسئولین تدابیر لازم را به خرج داده و به صنعت پوشاک مانند صنعت پتروشمی و نفت نگاه کنند، اما مسئولین صنعت پوشاک و نساجی را به عنوان صنعت قبول ندارند.