رکنا گزارش می دهد
تهران زیر سلطه موشها / شهری که شهرداری و وزارت بهداشت تحویل جوندگان دادهاند + فیلم
موشهای عظیمالجثه، در خیابانهای تهران رژه میروند، گربهها را میترسانند و در کنار زبالههای رهاشدهای که محصول فساد سیستم پسماند است، قلمرو خود را گسترش میدهند. شهرداری تهران با پروژههای نمایشی و وزارت بهداشت با سکوتی مرگبار، فقط نظارهگر تسلط تدریجی جوندگان بر پایتختاند؛ گویی ادارهی این شهر عملاً به موشها واگذار شده است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، تهران دیگر فقط با آلودگی هوا، ترافیک، یا ساختوساز بیضابطه بحران ندارد؛ این شهر حالا زیر پوست خود با دشمنی خاموش و خزنده مواجه است که نه با قانون مهار میشود و نه با پروژههای تبلیغاتی: موشها.
جوندگان عظیمالجثهای که حالا 24 ساعته در خیابانها آزادانه پرسه میزنند، از گربهها هم نمیترسند و به زیرزمینها و فاضلابها هم قانع نیستند؛ آنها تا دم در منازل شهروندان آمدهاند.
روزانه دهها تصویر از حضور پررنگ و وحشتناک موشها به رسانهها ارسال میشود. شهروندانی که به ناچار با موبایل خود صحنههایی را ثبت میکنند که نهادهای مسئول سالهاست از دیدن آن طفره رفتهاند. و سؤال اینجاست: چرا تهران به جولانگاه موشها تبدیل شده و چرا هیچکس پاسخگو نیست؟
سالهاست در مورد جمعیت موشهای تهران، آمارهایی عجیب و متناقض منتشر میشود. یکبار گفته میشود ۵۰ میلیون موش در تهران زندگی میکنند؛ بار دیگر، عددی بین ۱.۸ تا ۲ میلیون اعلام میشود. برخی هم میگویند جمعیت این جوندگان به بیش از ۲۰ میلیون رسیده. اما این آمارها، بیآنکه پایه و مستندات قابل بررسی داشته باشند، در نهایت در یک چیز مشترکاند: تأیید فاجعهای که هر روز بیشتر به چشم میآید.
دیگر نیازی به آمار نیست؛ کافیست در هر گوشهای از تهران قدم بزنید. موشها این شهر را تصرف کردهاند، در کانالهای آب، میان زبالهها، کنار پیادهروها، و حتی در مراکز تجاری. تهرانیها هر روز با این جوندگان همزیستی ناخواستهای را تجربه میکنند که محصول مستقیم ناکارآمدی نهادهای مسئول است.
شهرداری؛ از تکتیرانداز تا طعمهگذاری، بیحاصل و نمایشی
شهرداری تهران بارها اعلام کرده برای مبارزه با موشها اقدام کرده؛ از سمپاشی تا اعزام جوخههای تکتیرانداز! اما هیچکدام از این روشها نتوانستند ریشه بحران را هدف بگیرند. سمپاشی زیر زمینها فقط به آلودگی آبهای زیرزمینی منجر شد. پروژه تکتیراندازها هم چیزی بیشتر از یک شوی رسانهای نبود: چند موش مرده در برابر میلیونها جانسخت زنده.
از سال ۱۴۰۰، مسئولیت مقابله با جانوران موذی به سازمان مدیریت پسماند شهرداری واگذار شد؛ سازمانی که خود یکی از عوامل اصلی گسترش بحران است. زبالهگردی سازمانیافته، نبود مدیریت تفکیک زباله، و رهاسازی زباله در معابر شهری، بستری است که نهتنها تولید موش، بلکه تولید طاعون مدرن میکند.
فساد در سیستم پسماند؛ تهران را به مزبله موشها تبدیل کرده است
وقتی زباله در این شهر منبع درآمد باشد، وقتی جمعآوری آن به زبالهگردها و پیمانکاران غیررسمی واگذار شده باشد، وقتی پسماند نه بازیافت که دزدیشده و به چرخهای آلوده وارد میشود، آیا جایی برای مبارزه واقعی با موشها باقی میماند؟
تهران نهتنها با یک بحران جانوری مواجه است، بلکه با فساد در مدیریت زباله روبهروست که بهطور مستقیم باعث افزایش زاد و ولد موشها شده. کلونیهای موش دقیقاً در جاهایی شکل گرفتهاند که زبالهها بهطور غیرقانونی و بدون نظارت رها شدهاند.
وزارت بهداشت؛ تماشاگرِ بیتفاوتِ فاجعه
در تمام این سالها، وزارت بهداشت کجا بوده است؟ چه اقدام پیشگیرانهای برای مقابله با بیماریهای ناشی از حضور جوندگان انجام داده؟ چه نظارتی بر شهرداری داشته؟ آمار ابتلا به بیماریهای زئونوز بالا رفته، اما نه هشداری صادر شده و نه برنامه درمانی ویژهای برای آسیبدیدگان طراحی شده است.
وقتی وزارت بهداشت حتی توانایی مدیریت سطلهای زباله بیمارستانی را ندارد، چه انتظاری از نظارت بر شبکهی زیرزمینی زندگی موشها باید داشت؟ آیا فقط باید منتظر شیوع یک بیماری فراگیر باشیم تا این نهاد از خواب بیدار شود؟
فناوری هوشمند؟ یا توهم مدیریت؟
مدتی قبل صحبتهایی از نصب جعبههای هوشمند برای مقابله با موشها مطرح شده؛ فناوریهایی که بیش از آنکه راهحل باشند، به ابزاری برای نمایش مدیریت مدرن تبدیل شدهاند. این ابزارها ممکن است در محلهای محدود اثرگذار باشند، اما در شهری که زباله و آلودگی در همهجا گسترده است، نمیتوان به این تجهیزات دل بست.
آیا تهران به موشها واگذار شده؟
موشها در تهران دیگر یک معضل بهداشتی ساده نیستند؛ آنها نشانهای از زوال مدیریت شهری و ضعف نظارت هستند. وقتی شهرداری درگیر ناکارآمدی مدیریت در پسماند است، وقتی وزارت بهداشت در حاشیه ایستاده، و وقتی شهروندان خود باید با موبایلشان فجایع را مستند کنند، باید اعتراف کرد که تهران به تسخیر موش ها درآمده.دیگر نباید از تعداد موشها بپرسیم. باید از تعداد مدیرانی بپرسیم که در این بحران منفعل ایستاده اند، اما هیچگاه پاسخگو نبودهاند.
فیلمی که مشاهده می کنید یکی از شهروندان تهرانی برای رکنا ارسال کرده است و گفته است که در روز 25 فروردین ماه 1404 در محله یوسف آباد ، منطقه مدبر و جهان آرا ثبت شده است.
ارسال نظر