رکنا گزارش می دهد؛
آمار نگران‌کننده PM۲.۵؛ قانون هوای پاک وعده‌ای توخالی در برابر بحران آلودگی
رکنا: در حالی که قانون هوای پاک به عنوان راه‌حلی برای مقابله با آلودگی هوا تصویب شده است، عملکرد ضعیف و عدم اجرای مؤثر آن طی سال‌ها به یک بحران جدی در سلامت عمومی منجر شده است. آمار رو به رشد ذرات آلاینده PM۲.۵ نشان می‌دهد که نه تنها تلاش‌ها برای کاهش آلودگی بی‌ثمر بوده، بلکه وضعیت به مراتب بدتر شده است. آیا اراده‌ای برای بهبود کیفیت هوا و سلامت شهروندان وجود دارد یا این قانون تنها در کاغذ باقی می‌ماند؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، شینا انصاری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، اعلام کرد که کارگروه قانون هوای پاک در چند سال اخیر متوقف شده بود. در حاشیه نشست هیئت دولت در تاریخ ۲۵ مهر، این مقام مسئول در پاسخ به سوال خبرنگار رکنا از به جریان افتادن این کارگروه خبر داد و گفت که بررسی‌های بیشتری درباره صنایع آلاینده و منابع آلودگی هوا در تهران و استان‌ها آغاز خواهد شد.
آیا قانون هوای پاک به درستی اجرا می‌شود؟
عباس شاهسونی، رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت، با اشاره به اینکه قانون هوای پاک در سال ۱۳۹۶ با هدف کاهش انتشار آلاینده‌های هوا و حفظ سلامتی مردم مصوب و ابلاغ شده، گفت: "برای درک بهتر میزان اجرای این قانون، کافی است به آمار غلظت سالیانه ذرات معلق PM۲.۵، که به عنوان مهم‌ترین آلاینده برای سلامت انسان شناخته می‌شود، توجه کنیم."
او افزود: "در سال ۱۳۹۶، میانگین غلظت سالیانه ذرات معلق برابر با ۳۰ میکروگرم در متر مکعب بود. متأسفانه در طی سال‌های اجرای این قانون، نه تنها کاهش غلظت ذرات معلق را شاهد نبوده‌ایم، بلکه میانگین غلظت سالیانه PM۲.۵ در سال ۱۴۰۱ به ۳۵ میکروگرم در متر مکعب افزایش یافته است، که نشان‌دهنده عدم اجرای صحیح قانون هوای پاک است."
شاهسونی تأکید کرد: "اگرچه تحریم‌های ظالمانه بر سرعت اقدامات برای کاهش آلودگی هوا تأثیر گذاشته، اما در دولت‌های مختلف و به ویژه دولت سیزدهم اقدامات خوبی مانند توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، بهبود کیفیت سوخت و تسهیل واردات خودروهای برقی انجام شده است که امیدواریم در سال‌های آینده منجر به بهبود کیفیت هوا شود. البته باید به اولویت‌بندی اقدامات در راستای کاهش آلاینده‌های هوا توجه کرد."
آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین معضلاتی است که سال‌هاست با آن مواجه هستیم. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که آلودگی هوا می‌تواند به مشکلاتی چون سینوزیت مزمن منجر شود. آیا می‌توان آلودگی هوا را یکی از دلایل افزایش سینوزیت در میان مردم دانست؟
سینوزیت و آلودگی هوا
سینوزیت مزمن به عارضه‌ای اطلاق می‌شود که ۱۲ هفته یا بیشتر طول می‌کشد و طی آن سینوس‌ها آلوده، متورم و پر از ترشحات می‌شوند. این عارضه می‌تواند باعث درد صورت، فشار و از دست دادن حس بویایی شود و در برخی موارد با افسردگی، اضطراب و اختلال در خواب همراه باشد. اگرچه عوامل منجر به سینوزیت مزمن هنوز به‌طور کامل شناسایی نشده، برخی محققان معتقدند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا یکی از عوامل خطر این بیماری است.
محققان با ارزیابی بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن در مناطق آلوده به PM۲.۵ به این نتیجه رسیده‌اند که افرادی که به مدت طولانی در معرض غلظت‌های بالای PM۲.۵ قرار دارند، به احتمال زیاد به سینوزیت مزمن مبتلا می‌شوند. این آلاینده‌ها همچنین با بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان ریه، کاهش توانایی تفکر شناختی و مرگ زودرس مرتبط هستند.
در شهرهای پرترافیک و صنعتی مانند تهران، آلودگی هوا می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل بروز سینوزیت مزمن باشد. قرار گرفتن مداوم در معرض هوای آلوده می‌تواند لایه‌های مخاطی سینوس‌ها را تحریک کرده و تولید مخاط را افزایش دهد که این امر به مسدود شدن سینوس‌ها و التهاب‌های مزمن منجر می‌شود.
تکالیف قانون هوای پاک
در قانون هوای پاک، ۱۷۶ تکلیف برای ۱۱ دستگاه اصلی اجرایی تعیین شده است که شامل وزارتخانه‌های کشور، نفت، نیرو، صمت، راه و شهرسازی، بهداشت، اقتصاد و دارایی، جهاد کشاورزی و سازمان‌های محیط زیست، برنامه و بودجه و استاندارد می‌باشد.
اقدامات مهمی چون اسقاط خودرو، توسعه حمل و نقل عمومی، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، استانداردسازی سوخت، معاینه فنی وسایل نقلیه و کنترل آلایندگی نیروگاه‌ها از محورهای اثرگذار در این حوزه هستند. همچنین، سازمان حفاظت محیط زیست بر اساس ماده ۲ قانون، وظیفه نظارت بر اجرای این قانون را بر عهده دارد.
ارسال نظر